Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Vroeger waren ’r vrijmetselaars. En d’r ware twee groepe. Kwam je bé’j de rieke groep dan had je je kosje gekoch. Bé’j de twidde groep, de èrme, mos je werke. De lede van de werkgroep hadde ’n werkkamertje. Dor zate gin vensters ien. ’t Was er hardstikke duuster. En die lede krege kleine gouwe gereedschappe: ’n trufelke, ’n hamerke en ’n voegspieker. Da...
nl.verhalenbank.50250
Piter hie in wiif, dat wie in tsjoenster. Nachts wie se der op út, dan lei de pânse allinne op bêd.
Piter sels hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan jild hie, dan hong er in lege jildponge bûten oan 'e kruk fan 'e doar. Dat die er jouns. De oare moarns siet der jild yn.
nl.verhalenbank.25431
Geale-om hie ek faek lêst fan in nachtmerje. Dy wenne hjir yn 'e Westerein. Doe wie der ris ien, dy rette him oan, hy moest moal struije op 't gesicht en op 'e tekkens. Doe hat er dat dien en de oare deis, doe siet der in fanke by de tafel. Dy koe net wer fuortkomme hwant sy hie moal oan har.
It wie ien fan Sikke Boukes froulju, tige rike lju.
't Wie wol...
nl.verhalenbank.29756
Jehannes koe krekt sizze hwat jo yn 'e bûse hienen.
As er gjin jild mear hie, dan hong er jouns it lege ponkje oan 'e bêdsdoar. Dan wie 't de oare moarns wer fol. Dêr soarge de duvel foar.
Hy koe de minsken stean litte. De froulju liet er de rokken ôfsakje. Mar hy die gjin minske kwea.
nl.verhalenbank.36500
In Okkenbroek onder Diepenveen, tusschen Oosterhuis en de Molen in den Okkenbroeker Enk spookte het. Men zag daar 's avonds een vurige paal staan en daar liepen zeven gloeiende katten omheen te springen. Niemand durfde daar dan ook langs te loopen. Ook liep daar 's avonds iemand met een ketting en heeft men er hooren rammelen met geld.
nl.verhalenbank.39627
69.
De ware vroeger een paar cente gestoale en dat zol de gekke Prul gedoan hemme. De pelitie ging nor um toe en von ien de as allemaol knolleschieve. Mao de Prul mos met nao Diem toe, nao de kas. Toe zun ze bi'j den tol en toe zeit e tege de pliesie: "Hoe za'k metgaon, as weerwolf of as geitebok?" "Och", had de pliesie gezeid: "Maak ow now niet druk. Gao...
nl.verhalenbank.22428
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele.
Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel.
Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
Alde Auk wie in tsjoenster. Hja wenne yn 'e Leijen en stookte yn 'e winter altyd skjûden yn 'e fjûrpot. (skjûden = afval van vlas; brandstof voor behoeftige lieden)
Mei't pake en dy in protte braekten, hienen dy skjûden to keap. Wy wennen yn Broek.
't Wie yn 'e winter en beppe wie nei Bonte Houn ta, dêr leinen har âlders mei 't skipke.
Mem en Minkmoai...
nl.verhalenbank.25647
Op 'e Sawnbulten wenne in âld bryk wyfke, dat kwealik roan. Mar likegoed, troch har swarte kunst wie se samar in ein út 'e reek. Har eigen man wie bang foar har.
nl.verhalenbank.15747
Stammerige Harm koe ek tsjoene, mar dy hie 't meast op it fé forsjoen. Dy moest men noait by it fé litte. Hy hie in wikseldaelder fan 'e duvel. Dy hied er altyd by him yn 'e bûs.
Hy wie frijmetseler. Frijmetselers ha altyd in wikseldaelder. Dy ha ek altyd jild. Mar ien kear draeit de duvel har de nekke om. Om de sawn jier mat der ien dea, krekt as by de...
nl.verhalenbank.30505
Op 'e Koatstertille wenne alear in man, dy koe tsjoene. Tsjin in jonge sei er: "Sjoch, dêr hast in dûbeltsje." En hy lei it foar him del. Mar de jonge koe it mei gjin mooglikheit fan 'e tafel krije.
Ut ien en deselde flesse tape dizze persoan brandewyn of jenever, hwat men mar leafst hie.
Hied er forlet fan drank, dan stjûrde hy in spylkaert út,...
nl.verhalenbank.15750
Piters Willemke wie in tsjoenster. As dy forlet hie fan jild, dan hong se jouns in lege ponge oan 'e doar en de oare deis siet dy fol jild.
nl.verhalenbank.30089
Edzer Sint koe soldaetsjes út 'e hurddobbe komme litte. Dat wie in fremd man. 't Koe wol wêze, dat er sinten brûke moest, mar in oar net bitelje koe mar dat er de oare deis in berch jild hie.
Hy hie him forkocht oan 'e duvel. Hy hie in wikseldaelder.
nl.verhalenbank.16857
Ook moet er te Maastricht een spook of geest huizen, bekend onder den naam "Blanke Modder". Sommigen weten vreeselijke verhalen te doen. De blanke modder doet zich onder verschillende gedaanten voor, o.a. ook als een in 't zwart gekleed vrouwtje met sluier of falie voor het gezicht. Zij vraagt niets, doch houdt smeekend de hand op. En met een ernstig...
nl.verhalenbank.13125
In Hellouw woonde ok tevens een heks. Die liet paard en wage van de dijk rije. Zwarte katte ware ook hekse. D'r war mense, die dorste geen geld an zulke mense aan te neme.
nl.verhalenbank.125637
Der wienen us in pear mannen oan 't slatten. Doe hearden se sjongen. Dêr wienen twa froulju oanfarren kom yn in boatsje. Prachtich-moai hienen dy song.
Doe't se by de wâl wienen, forburgen se har boatsje yn 'e reiden en sy gongen fierder, al mar sjongende.
Mar de mannen hellen gau it boatsje dêr wei en brochten it op in oar plak.
Doe't de twa froulju...
nl.verhalenbank.25469
Hinse hie in drokke praktyk. Der kamen fral faek minsken by him om rie út Grinslân wei.
It is ris gebeurd dat se him tofiter ha woenen. Doe namen se it hier mei fan in soun hynder. Mar Hinse seach it fuort. Hy sei: "Dat hynder matte jim mar hjouwer jaen."
Faek kamen se by him om rie as der bern bitsjoend wienen. De minsken wienen bang foar him.
Soms focht...
nl.verhalenbank.32246
Kaarten
Dur was vruuger unne mens, die ging kaort speule in de soosieteit; daor was vruuger un kafee, waor nou boer Smulders wonde. Daor kwaame ze binne, en daor hadde 't perd ok wir, zinne ze. De kastelein had ok un borreltje gevat, en die ging kijke, mar ie zag gin pèrd. Die was weg. Kom mar us mee, zinne ze. Ze ginge kèke, en daor zaoge ze 't pèrd. Die...
nl.verhalenbank.41726
Tsjoensters hienen in wikseldaelder. By âlde Piters Willemke (Wybenga) hinge jouns in lege ponge oan 'e doar, dy siet dan de oare moarns fol jild. Hja wie in tsjoenster.
By Stammerige Harm hong ek sa'n ponge.
Willemke wie de beppe fan Geertsma. Geertsma syn mem wie ek in tsjoenster. Doe't dy stoarn wie, doarst net ien har biklaeije.
nl.verhalenbank.20907
Stina was ook helderziend. Eens was Stina in een winkel en vroeg een half pond koffiebonen. Ze liet ze in ’n bus schudden, die ze “in de slip” hield. Ze ontdekte dat ze geen geld bij zich had, deponeerde de bus op de toonbank en zou straks terugkomen. ’t Werd avond maar Stina kwam niet. De bus op de toonbank bleek leeg, ze had geen bodem dus Stina had...
nl.verhalenbank.47596
