Datasets - ISEBEL

Kaspar Pierre Heijboer De kleine Jo was vijftien geworden en dat betekende dat hij ‘onderin ging’. En geloof maar dat hij daar trots op was. Hij was nu geen jochie meer; hij was een mijnwerker. Eentje van de Emma, de mijn van Hoensbroek. In het portiershuisje aan de Akerstraat hing nu zijn penning, zijn heel eigen penning. Er was maar één ding dat Jokes...

aalmoezenier

nl.verhalenbank.41067

Ik kan mie nog herinnern, dat ik as kind wol es bie mien grootmoeke op vezide was en dan door ook sloapn mug. As t dan duuster worn was en de deurn tou gungen, trok ze altied n tougsken van de klinke of; ie könden de klinke door mit oplichtn. “Joa”, zee t oal, “dat tougie mout dr of mien wicht, anders kriegt wie mörn gain botter in de kaarn.” Ik denk, dat...

boter

nl.verhalenbank.43921

Heit fortelde, hy hie ris op in joun nei Feanwâldsterhoek ta west to praten. Doe gong er werom op hûs yn. Dat wie hjir op 'e Wâl. Doe kom der him in grouwe houn achterop, dy koed er net kwyt wurde. Doe't er oan syn hûs ta wie gong de houn foar de doar sitten. Doe doarst heit net ta de doar yn. Hy roan dêrom in eintsje fierder. Der stie in linebeam foar...

achterop

nl.verhalenbank.38037

Grootmoeder was al lang dood. Als moeder van een boodschap thuis kwam, zag ze in huis Grootmoeder aan de tafel zitten. Kwam ze bij de deur, dan deed Grootmoeder de deur open en was dan ineens weer weg.

deur

nl.verhalenbank.43256

Wy ha ús beppe by ús yn hawn. Dy is 93 jier âld woarn. Hja lei op it lêst yn 't ledikant by ús yn 'e keamer. Fjouwer wiken foar har dead leinen heit en mem op in nacht op bêd. Doe hearde heit hwat oer 't hûs. Hy sei tsjin mem: "Ik hear dat der hwat ûnder 't finster troch skoud wurdt. Dat komt by 't stalt fan 'e feart wei. Sa is 't by de kant op kaem en...

bed

nl.verhalenbank.38287

Beppe wie op in snein nei Surhuzum nei tsjerke ta mei guon fan 'e bern. Yn 'e Harkema wie doe noch gjin tsjerke. Mem moest thúsbliuwe en foar 't iten soargje. Sy gong wylst even nei de buorren ta, nei't se de doar op slot dien hie. Doe't se wer thúskom wie de doar los en siet pake (de tsjoenster Hindrik Ophuis) op 'e stoel mei in panfol sop foar him. Mem...

brood

nl.verhalenbank.12318

Toevoegen aan §5II, Aant. 1948, fol. 5b, t.a.v. de heer Hans Veneman: deze „magische techniek” is niet zo onbekend, ook niet „buiten het milieu”. Meyer Sluyser schrijft in zijn „Als de dag van gisteren…”, p. 136: „Had grootmoeder Gitele besloten sleutel en gebedenboek te raadplegen, dan ging ze in een donkere hoek van het vertrek staan. Liefst achter een...

binden

nl.verhalenbank.48572

SdV : Is 't ok zôô dat je hier vroeger bijgelôôf had ? Mr Bakker : Nou niet sô erg hier nee. Jao, die ouwere meñse, dat ik dan weet, die ouwe meñse die hoorde je daer nog wel 's over. Mvr Bakker : Jao maor weet jie waer dat wel hêêl erg was ? D'n overkant, de kante op van Zoidland en zo, daer was 't wel erg. Mr Bakker : Jao maor op Gouswaerd ok hoor. Mvr...

bang

nl.verhalenbank.45900

Een oude man van 90 jaar deed mij daarvan [= de nachtmerrie] de volgende vertelling: Mijn grootmoeder heeft met de nachtmerrie het volgende beleefd. Zij had een mooie bles, waar ze wel ƒ800 voor kon krijgen, maar ze wou hem nog een paar jaar houden om er een veulen van te telen. Na een poosje begon het beest raar te doen. Iederen nacht maakte het een...

beest

nl.verhalenbank.9377

De witte wiven van den Langenbelt. Hoe leeren ze elkander toch kennen, de jonge menschen, dat het slot wel moet wezen : de bruiloft? Vaders en moeder hebben diepe rimpelen in het voorhoofd, ze zetten kleine oogen van zorg, en hun wijs- vingers dreigen zwijgend. Maar onbekommerd is de jeugd, leve de jeugd! Roelof en Aaltjen waren tezaam naar school gegaan,...

angst

nl.verhalenbank.42094

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur