Datasets - ISEBEL

Da ware dwaollichte, da was dan 's aves, hè, en dan zage ze die 's aves zo over de grond heengaan. De roomse zeje: "As de kendere nie gedoopt ware en ze ware dan gestorve, dan wieren 't dwaollichte". Dan kwame ze nie in den hemel, hè.

's nachts

nl.verhalenbank.72743

De Vurige Beer In Soest bestond vroeger het geloof aan "de vurige beer". Dit was een lichtje, hetwelk zich in het voormalige Soesterveen liet zien. Het zou de ziel zijn van een rijke boer, die zijn grondbezit zou hebben vermeerderd, door de grensstenen van zijn bouwland op de Eng te verplaatsen. Na zijn dood wenste hij te worden begraven op het zogenaamde...

alf

nl.verhalenbank.13254

Dwaallichtjes hadden ze 't vroeger druk over. Het betekende zoveel als dat het de grens aangaf van de grond, zover het je eigendom worden zou. En dat kwam precies uit.

aangeven

nl.verhalenbank.27091

Gemeentegrens Van hekserij he'k wel us heure vertelle over Son en Breugel. Daor was 'n gemintebstuur, schout en schepene geleuf ik, en die wisse d'n gemintegrens nie te ligge. Nou was d'r ene, die zwoer da die da wel wies. Ze ginge naor de plek toe, en nou din diejen ene grond uit Sint Oedenrode in z'n klompe en toen ze dan op de plek stonde zin ie: ik...

aanwijzen

nl.verhalenbank.41684

Dwaallicht, vuurbol Willem Biersteker en Marinus Sinke, een paar stevige boerenknechts, hadden beiden verkeering op dezelfde hoeve. 's Zaterdagsavonds trokken ze hun werkkleeren uit, en hun beste spul aan, en gingen samen op weg. Eens zagen ze hij de Kruiningsche Vliet talrijke lichtjes; hier, daar en overal; ze schenen over het water te zweven....

beste

nl.verhalenbank.38949

DWAALLICHTEN In vroeger dagen waren er zo veel dwaallichtjes rond Loosduinen, dat ze 's avonds op de punten van de stokken van de wandelaars en op hun hoeden kwamen zitten. 's Morgens vroeg, als men uitging om de koeien te melken, zetten ze zich op de melkjukken en de melkemmers en zag men ze overal op de palen en de hekken, die de weilanden van elkaar...

avond

nl.verhalenbank.32567

Sp.: Mer Mrie van de Hoolst, dee har ok moal zeen doar, dee wonn ja tegnowwer te Braak, nen gleunign bal, zoa groot as ne zun, ne meter deursnee. Dee was gewoon van Holst deur de weedn henrold, net ne voetbal en ne meter deursnee loa’w mer zegn en dee was gewoon deurloopn. Br.: Tegn n wal anrold? Sp.: Nee, al vedan, al vedan, mer zee kondn zik nich...

bewegen

nl.verhalenbank.128590

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur