Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje."
Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef.
Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Vrouw Arends op ’t Hogeveld was èrg ziek. Toe lei den hond te janke, bute vör ’t geutegat*. Ze liete de hond binne. Toe was ie stil. Toetie ekkes binne was gewes, wilde de jonges um wer bute brenge. Mar vrouw Arends zèj: “Kom mar hier, Kees. Gé’j wit wel, da’k stèrf”. Ze hemme den hond toe mar binne geloate. Al gaauwechtig gieng de vrouw dood. En ze wier...
nl.verhalenbank.49729
It wie froeger it gebrûk yn 'e Harkema dat de forstoarne mei in wyt lekken biklaeid woarde. Mar der moest altyd in stik ôfskuord wurde, omdat it oars to lang wie. It lekken mocht net fierder as oan 'e ankels takomme. Dat hâldde forbân mei de wederopstanding. Mei in to lang lekken koe men ommers stroffelje.
It is us gebeurd, doe hienen se in minske al yn...
nl.verhalenbank.21293
"Er werd verteld over het boven je graf uitsteken van je hand. Dan was je onrustig en had je gelogen."
nl.verhalenbank.44184
Yn Sappemeer wenne in doomny, dy syn frou krige de typhus-koarts. Sy krige it sa bot, dat sy stoar der oan.
Doe moest se bigroeven wurde. Doomny ornearre, sy moest de dikke trouring mar om hâlde en sa biïerdigen se har.
De deagraver hie dy ring sjoen en hy liet it graef iepen. De jouns snie hy har de finger ôf, fanwege de ring omt hy him der oars net ôf...
nl.verhalenbank.23452
Chries van der Heyden was vroeger bierbotteler. Hé’j had ’n raspjed vur zien wage. Mar dor gieng d’r duk één kapot. Soms wel drie in één joar. D’r kwam es ’n man van de bierbottelarij uut Amersfoort. En die hörde, da de pèrd kapot gienge. De man zei: “Lig toch nie mer te tobbe. Ge mot es ’n keer iemand neme med’n wichelroede um de stal te onderzuke”. De...
nl.verhalenbank.50480
Alde Bartele Vries fan 'e Hamster Pein koe soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte. Dan bigongen se moai to marsjearen troch de keamer hinne.
Hy liet de hynders yn 'e stâl dânsje. Ik wie sa'n jonge, doe't er dat die.
Op 't Bomkleaster leit er op 't hôf. Hy hat in glês yn 'e kiste. Dat hie doe noch net in minske. Hy leit mei 't gesicht nei de plaets ta,...
nl.verhalenbank.33092
Yn Suwâld wenne in deagraver, dy hâldde der altyd bargen op nei en dy hied er samar fet. Net ien koe him bigripe hoe't er dat sa hie.
Der wennen yn Suwâld lju, dy hienen in famke, dêr wienen se o sa mâl mei. Sy hienen har in hiele greate moaije poppe jown, dêr't it famke altyd mei boarte.
Dat famke woarde siik en rekke dea. Sy bigroeven it bern mei de...
nl.verhalenbank.23450
Toverboeken
Us memme pake, it wie in Gabe Kats, dy hie sokke boeken. Dêr siet in reade krúsbân om. Men moast se lêze fan efteren nei foaren. Men koe der fan alles mei útheve. As bygelyks ien dêr't se de pik op hienen der lâns kaam mei hynder-en-wein, dy lieten se samar stilstean. Sokke grappen hie oerpake dan wol ris. Mar op 't lêst kaam dy man te...
nl.verhalenbank.12464
Us heit fortelde, der hie op 'e Tike in minske wenne, dy hie by har libben bigeard, as se ienkear dea wie, dan woe se mei in wyt-mûtse op yn 'e kiste lizze. Har folk hie har dat biloofd, mar der letter noait wer om tocht. Hja woarde sûnder wyt-mûtse op biïerdige.
Mar in dei of hwat letter, doe't de lju al op bêd leinen, woarde der by harren kloppe. Doe't...
nl.verhalenbank.21093
Toen de R.K.-kerk te Bathmen nog niet stond, werden ook de R.C. op de Protest. Kerk begraven. Zij werden vóór zij in het graf werden gelaten, drie maal om de kerk gedragen.
Vroeger luidde men niet alleen te 12 uur, maar ook 's avonds om 9. Het volk zei toen: Dan was de engel in den toren.
nl.verhalenbank.39623
Der wie in frou stoarn, dy hie in ring om 'e finger, dêr siet in tige kostbre stien yn. Dêr kom se mei yn 't graef. 't Wie in soarte fan grafkelder. Der kom in platte stien oer it graef hinne.
Der wie in man, dy hie 't op dy ring bigrepen. Hy wie noch jong en noch net troud.
Hy brekt it graef iepen mei greate muoite, mar hy kin noait dy ring fan 'e finger...
nl.verhalenbank.23451
Der wie in koopman, dat wie in joad. Dy handele yn linnen. Hy sei tsjin syn neibisteanden: "As ik kom to forstjerren, dan wol ik in bihoarlike rolle linnen mei yn 'e kiste ha." Der woed er mei bigroeven wurde. Doe't er dan stoar tocht de famylje, it wie eins bigreatlik, sa'n greate rolle linnen mei yn 'e kiste. Dat sy dienen it net, hy rekke sûnder linnen...
nl.verhalenbank.18158
Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn.
Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...
nl.verhalenbank.19723
Er is in Ten Boer, ik denk niet dat het ooit echt beschreven is, is er een stukje land...ik denk dat het nou bebouwd is...dat werd altijd het jodenkerkhof genoemd. En er zouden nog altijd geraamten en zo liggen. [...] Er liggen geen joden. Maar waarom heet het dan het jodenkerkhof? Omdat de slager, jood Meijer, jeud Maaier...die had daar z'n paard...een...
nl.verhalenbank.44432
Volgens de overlevering is Maarten Luther te Deventer in een der kerken begraven. Op zekeren morgen komt de kapelaan in de kerk en daar barst Luther eensklaps den grond uit door de vloer en gaat voor de kapelaan staan. Deze herkende hem terstond en vroeg wat hij wilde. Luther antwoordde, dat hij terugkwam (of dat hij niet rusten kon) vanwege zijn met...
nl.verhalenbank.39618
In Lopik wier d'r een man begraven. D'r liep een zwarte hond achter aan. Niemand wist van wie die hond was. Hij was niet van die man. Die hong ging op het graf liggen. En hij bleef daar liggen tot hij dood was.
nl.verhalenbank.50863
Der wie us in jonkje, dat sloech syn mem altyd. It kom to forstjerren en it woarde nei 't tsjerkhôf brocht. Mar in wike of hwat letter kom de deagraver by de mem fan dat jonkje. Hy sei, sy moest by it graef komme.
Sy gong der hinne en doe seach se dat it rjochterhantsje fan it bern ta it graef út groeide.
Sy gong nei de dûmny ta en sy frege him hwat se...
nl.verhalenbank.19654
Op 'e hoeke fan 'e Oerreed yn Kollumersweach wenne in frou, dy hie in pear famkes oerwoun. Dy famkes hie se dêr formoarde en bigroeven by 't spoar ûnder in hagebosk. Guon seagen letter dy famkes dêr soms kuijerjen mei in streek bloed tusken har yn.
nl.verhalenbank.20572
Hoe is de namme 'Swartkrús' ûntstien?
Der marsjearde us in rézjimint soldaten de strjitwei lâns fan Ljouwert nei Grins. Ien fan 'e soldaten stoar ûnderweis. Doe bigroeven se him yn 'e barm. Sy makken dêr in krús op fan modder tusken it gers, hwant dy soldaet wie rooms.
Doe gongen se nei de minsken ta dy't dêr neist oan wennen en sy joegen elk hwat sinten...
nl.verhalenbank.23593
