Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
17 datasets found
Dutch Keywords: gooien land
Oer de opfeart, fuort by de âlde bakkerij, lei froeger in draei. De eigener fan it lån woe it binnenpaed, hwerfoar dy draei dêr lei, der út ha. Dêrom hie er op in sneon de draei der út nimme litten en dy lei nou sa yn 't lang op 'e polderdyk. De minsken yn 't lân fjirderop wisten dat de sneins noch net. Se soenen nei tsjerke ta en founen de draei der út....
nl.verhalenbank.50537
Een boerenknecht verkeerde met een boerendochter. Hij moest voor den boer op een ver weg gelegen land, dat bovendien slechts over water te bereiken was, gaan werken. Hij had daar weinig lust in, omdat hij dan niet op tijd zijn eten kon krijgen. De boerendochter overreedde hem evenwel door de belofte dat zij dan wel zorgen zou dat op tijd zijn middagmaal...
nl.verhalenbank.8796
Op in kear wie Ymke mei de faem op it lân oan 't jirpelsykjen. Doe smiet de faem him mei in rotterige jirpel. Ymke sei: "Famke, famke, hwat sille dy dy rotterige jirpels raer yn 'e mage sitte!" De jouns doe't se fan 'e jirpels ite soenen, pikte de faem dêr ek fan, mar hja hie hyltyd in rotterige jirpel oan 'e foarke.
nl.verhalenbank.19709
As Wopke Brouwer mei kunstmest nei 't lân moest, dan ried er net mei de wein troch de daem hinne, - dat wie folle fierder - mar hy bleau foar de sleat stean, dy't tusken 'e dyk en syn lân yn lei en dan smiet er de sekken kunstmest fan elk 150 poun samar oer de sleat hinne yn it lân. Dat skeelde him in ein riden.
nl.verhalenbank.30128
Elke kear, as in mantsje út Burgum, dat mei de hounekarre reizge, de Poel yn Tuskendiken foarby kom, dan woarde er fan 'e karre tild en in ein it lân yn smiten. Op it lêst doarst hy der net mear lâns.
nl.verhalenbank.21350
It spoek en de silerij 'Der waard ek ferteld, dat it skip sûnder oanwiisbere oarsaak sa mar mei de kop yn 'e wâl rûn, of dat de smid it skip op 'e side treau of dat it roer omskuord waard. De skippers moasten foaral op har iepenst wêze op it momint dat in reinbôge mei ien poat op it lân stie, want as de smid dan tichteby wie, koe er twa dingen dwaan— hy...
nl.verhalenbank.13708
Bearn van der Woude wie myn heit. Hy wie us mei mem to jounpraten nei syn swager, dy wenne sa'n trije hûndert meter fan him ôf. It gong altyd op in kaertspyljen as heit en omke by elkoar wienen. Mar doe hie heit de spylkaerten forgetten dy kear. Hy gong werom om se to heljen en omke gong mei. Sy gongen skeanoer troch 't lân, dat wie 't koartste. Doe binne...
nl.verhalenbank.26023
Yn 'e Sumarreheide op 'e pasterijelânnen yn 'e bocht is Hindrik de Graaf, mei de petroaljekarre en de beide hounen dy't er foar de karre hie samar oer de dyk hinne smiten woarn. It nuvere wie dat de petroaljebussen noch like rjocht yn 'e karre stienen. Hindrik doarst letter noait wer oer de pasterijelânnen, hwant dit wie wurk fan 'e duvel.
nl.verhalenbank.21363
By de Krúswei yn 'e Harkema wie 't froeger allegear perseeltsje-lân. Dêr stie us op in joun in kloftsje jongfolk by inoar. Dêr wie Sytse Jager ek by. Sytse Jager wie ien fan 'e raersten fan 'e Harkema. Unforskillich en ek noch gemeen. Sytse sei: "Ik mat even út 'e broek." Hy gong oer de dyk it lân yn. Dêr wie in dobbe flakby. Dy dobbe wie leech. Dêr...
nl.verhalenbank.21203
Wibe Alma fan 'e Harkema is us in kear dronken út 'e kroech wei kom. Hy sei: "De earste de bêste, dy't my tomjitte komt, dy smyt ik oer 't lân, as wie 't de duvel ek." Mar doe is er sèls smiten woarn, troch de duvel.
nl.verhalenbank.23937
Der wie in oaren ien, dy fortelde by 't kranterekkenjen: Op 'e Mûzegroppewei kom in frommes oan mei in breed gouden earizer op 'e holle. Ik moest har passeare. Mar doe't ik oan har ta wie, woarde ik ynienen troch har opnom en op it lân smiten, oer de feart hinne.
nl.verhalenbank.21115
Myn broer Sytse wie mei de keppel op 'e greate kamp. Hy moest even út 'e broek. Mar hy kom net wer. Sy founen him mei de holle by de dyk del. Piter sei: "Hwa hat dy slein? Dat hat Jan Ynske Wierd dien, tink." "Né, Wierd net, mar in hiel lyts keardeltsje. Dy hat my fan 'e dyk op 't lân smiten en fan 't lân wer op 'e dyk." Sy ha him mei de karre dêr wei...
nl.verhalenbank.21301
Eens moest de schuit door een brug. De jager zette het paard aan, maar het water begon zoo geweldig te stroomen, terwijl er anders nooit stroom was, dat de schuit met paard en al achteruit geduwd werd en tegen een stuk land gegooid. Men besloot naar Herk te gaan, omdat men dien er van verdacht. Die had het land aan den schipper, omdat hij zoo onbeschoft...
nl.verhalenbank.9437
Hoewel ik het volgende verhaal reeds elders heb meegedeeld, wil ik het hier nog eens neerschrijven, omdat het eenigszins anders is dan de voorgaande en niet alle lezers in de gelegenheid zijn gemakkelijk het toen geschrevene te kunnen bekomen. Een boerenknecht verkeerde met een boerendochter. Hij moest voor den boer gaan werken op een afgelegen stuk land,...
nl.verhalenbank.9418
Eens moest de schuit door een brug. De jager zette het paard aan. Doch het begon zoo geweldig te stromen (anders was er nooit stroom) dat schuit met paard en al achteruit getrokken werden en tegen een stuk land aan gegooid werden. Men besloot naar Herk te gaan, die men er van verdacht. Deze had het land aan den schipper, omdat die zoo onbeschoft was. Toen...
nl.verhalenbank.8794
KATWIJKERS VERTELLEN In de tijd van de grootouders van Cornelis Hoek, die in 1850 was geboren, zwommen er zoveel haringen voor de kust, dat de vissers hen met stokken uit de netten verjoegen. Vandaar dat er op de rug van sommige haringen nog de striemen van de stokslagen zijn te zien. Daarom ook spreekt men van geselharing. De haring geeft zelf aan hoe...
nl.verhalenbank.32572
MET DE HELM GEBOREN Jan Bakker, die in Durgerdam woonde, was met de helm geboren. De boeren uit dat dorp hadden indertijd land buiten de zeedijk liggen, waar geen koeien op graasden maar waar wel gras groeide, dat men maaide om hooi te hebben voor het vee. Het gras lag daar om te drogen en dan kon het gebeuren dat het begon te stormen op de Zuiderzee en...
nl.verhalenbank.13360
35