Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Oene Knoffelder roan mei in kuorke mei snypsnaren by de huzen lâns. Sa moest er oan 'e kost komme. Ik hie ek us in euvel. Oene krige in kopke mei kâld reinwetter, die dêr in bytsje fan oan 'e fingers en struts dêrmei oer it plak hinne. Ik wie klear. Oene hie iiskâlde hannen altyd.
nl.verhalenbank.23123
Myn suster hie in bern, dat hat bitsjoend west. It bern wie noait soun en sy raesde altyd. Doe gong de heit nei Frânse Hinke ta, dy wie duvelbanster yn 'e Rotfalle. Frânse Hinke sei, der sieten krânsen yn 'e kessens, dy moesten der út weihelle wurde en fornield wurde. As der trije folle krânsen yn sieten hie 't bern dea west.
Der kôm nou en dan in frou by...
nl.verhalenbank.24129
Ik wyt ek noch dat er us sei: Hedzers Baeije Hedzer is nou noch soun, mar dat duorret net lang mear. Ik ha sjoen dat er to hôf brocht wurdt. It is neikom. It duorre mar in pear wiken doe woarde er siik en doe is er stoarn.
nl.verhalenbank.27550
Op 'e Leijenskant woarde âlde Hindrik Heddema bitsjoend. Ien fan 'e famyljeleden gong nei Kûkherne ta om Wopke op to heljen. Wopke biloofde dat er komme soe.
Hja hienen by Hindrik Heddema in hage foar de glêzen lâns en dêr stie in hekje yn. Oan 'e westkant wie ek in hage. Achter hûs wie ek in hekke.
Wopke sei: "Jimme matte in groppe grave, fóár 't hek en...
nl.verhalenbank.24099
Myn omke wenne by de boer. Hy hie twa hynders. Hy hie hwat hier fan 'e moanjes elk apart yn in pûdtsje meinom sa kom er by Hinse de Boer.
"Fan twa sike hynders", sei er, en hy joech it pûdtsje oer.
Hinse seach it hier nei.
Doe die er yn 't iene kladtsje medesyn. Dat kostte fiif en sawntich sinten.
Yn 't oare pûdtsje died er hjouwer en beanen. Dat kostte...
nl.verhalenbank.32460
Bareld Pultrum fan 'e Houtigehage gong us op in kear nei Jonge Jan ta fan it Wytfean. Dat wie in kwaksalver en hy fédoktere in soad. Bareld woe him ris op 'e proef stelle.
Hy woe wite hoe kundich Jonge Jan wie. Hy hie it hier fan twa soune hyns meinom en dat joech er jonge Jan oer.
De hynders wienen net goed, sei er. Doe joech jonge Jan him twa doaskes...
nl.verhalenbank.28412
Myn man hie in suster dy hie in jonkje, dat hiet fan Bokke. Dy wie nei myn man neamd. It bern wie sa soun as in fisk.
Hy wie fjouwer jier, doe droomde ik op in nacht. Wylst ik op bêd lei seach ik in hiele bigraffenis. It wie Bokke dy't stoarn wie. Ik seach de kiste, de krânse, de skoalbern, de skoalmaster, alles seach ik. 't Wie yn 'e neinacht, yn...
nl.verhalenbank.27862
Simen Hindriks fan 'e Mounein wie op in dei oan 't reidsnijen by de Saiterpet. Doe forbeelde er him, dat er praten hearde. Hy dûkte wei achter in wylgebosk en doe seach er dat der in pear wolkjes oandriuwen kommen boven it wetter fan 'e pet.
Hy harke nei it sachte praten en doe koed er forstean hwat der sein waerd.
"Ik bin de gryp," sei it iene wolkje,...
nl.verhalenbank.19610
Jan Hepkes fan Surhústerfean koe lige as in wachter. Hy kom hjir us, doe fortelde er, hy hie to Ljouwert west. Dêr kom ek altyd in âld fellekoopman fan Harns. Mar dy hie in kear of hwat net op 'e merk west. Doe wie hy der us in kear wer west. Hy seach der út as in geest.
Jan Hepkes sei tsjin him: "Binne jo dêr ek wer?"
"Ja," sei er, "mar it is foar de...
nl.verhalenbank.23601
Dy't op 'e klaei de koarts krige - de klaeikoarts - koe dy allinne wer kwyt wurde, as er wer nei de klaei ta gong. Dat haw ik sels yndertiid meimakke. Wy arbeiden faek yn Emden. Mei in boatsje via Delfsyl farden wy dêrhinne. Wy wienen dêr yn 'e kost yn in streek huzen, dat hiet Lombok. Dêr roan in ringat lâns en dêr stonk it tige. Minsken fan ús kant...
nl.verhalenbank.37702
Voor een jaar of wat werd ik bij een ouden man van 79 jaar en 11 maanden gehaald. Hoewel hij lichamelijk gezond was, riep men mijn hulp in, omdat hij zoo gedeprimeerd was, niet at, slecht sliep enzovoort. Bij navraag bleek dat hij in zijn jongelingsjaren bij een waarzegster was geweest, die hem voorspeld had, dat hij 80 jaar zou worden. Dat had hij heel...
nl.verhalenbank.9455
Hjir wennen froeger minsken. De man woarde siik. Hy gong sels nei greate Wopke fan Kûkherne ta. Hy roan der hinne.
Wopke sei: "Ik wyt wol hwa't jo binne en jo komme út Boarnburgum." En dòch hie Wopke de man noait earder sjoen.
Doe sei Wopke hwat him mankearde. Hy sei: "Jo hoeve net wer to kommen, jo binne genesen."
nl.verhalenbank.26078
By in minske op 'e Sumarreheide kom us in krûk en kannedrager oan 'e doar. Dat wie sa'n man - faek in poep - dy hie stienguod en porslein to keap. Dat siet yn in koer dy't er op 'e holle droech. Under yn 'e koer siet in kûle, dat hy slute moai om 'e holle hinne. Meast hie sa'n man earst in kessentsje op 'e holle, dêr't de koer dan bovenop kom. Noait hied...
nl.verhalenbank.21267
Een eindje hier over de grenze woonde vrouger n man dei es n moal twei poaters n zet opbaargd het. Toun ze weg gongen vruigen ze hem wat ze schuldig wazzen. De man wol niks hebben, want aarm was e nait.
"Goud", zeden de poaters, "den kriegen ie van ons n goave; ie zeln nou mensn bezetn kennen en geneezn."
En dat is deur goan, tenminste, zo verteln ze...
nl.verhalenbank.43154
Ik bun ’n tied leerjong gewes bé’j ’n smid ien Huse. Hé’j besloeg ok de pèrd. En hé’j had veul verstaand van pèrd. Op ’n keer kwam Stèrk, ’n boer, mè zien pjed on den helter over de weg. Mien boas, de smid, gieng nor ’t midde van de weg en keek Stèrk en zien pjed noa. En hé’j zèj: “Eer dattie honderd meter weg is, is ’t pjed kreupel. En ’t was zo. Ge kos...
nl.verhalenbank.50190
