Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Oene Gjet hie ek nei Lamke ta west. Hja krige fan Lamkje in tsiiskoarste. Sy joech har famke der in stik fan. Dat bern krige in freeslike pine. Doe't se thús kom bigong se to koarjen. It wienen allegearre kikkertskoppen, dy't se útkoarre.
nl.verhalenbank.20012
Guon dy't in forboun ha mei de duvel, dy binne kûgelfrij. Sokken ha ek in wikseldaelder. Om dy to krijen matte se nei de ien of oare tsjerke ta - ik wyt net krekt hòkker tsjerke. Dêr matte se in kear of hwat om hinne rinne mei in kat en dan matte se troch de doar roppe: "Kat forkocht! Kat forkocht!" Dan komt der in hân om 't hoekje fan 'e tsjerkedoar. Dy...
nl.verhalenbank.17734
Reuzen
Een legende vertelt van een reuzenvolk, dat in Duitschland woonde. Daar vinden zij geen goed keukenzand (zand wat men op de stenen vloer strooide). Een vrouw van dat reuzenvolk haalde een schort vol zand uit de buurt van Schellingen op de plek waar nu de Hasseberg is brak haar schortband, het zand viel op den grond en daar is toen de Hasseberg...
nl.verhalenbank.13630
Vroeger stond er bij Monnikendam een oude boereplaats, waar nou die nieuwe van Sluis staat. Nou, daar spookte het. Op een goeie dag kwamen er soldaten van Hoorn, en die vroege om nachtkwartier, omdat ze al zoo ver geloopen hadden. Dat konne ze niet krijgen, maar ze moste maar in de plaas gaan slapen. Dat woue ze niet, dus bleve ze liever buiten.
Maar één...
nl.verhalenbank.9328
As bern woarde ús forteld, as wy hwat opieten, dat in tsjoenster ús joech, dan krigen wy in pod yn 't liif. Om dy kwyt to reitsjen, moest men safolle griene sjippe en in stik of hwat spjelden en safolle wetter dêr op mei elkoar siede. Dan moest men dat focht dêr ôf dreagje. En dan moest men fan dat focht nou en dan hwat opdrinke. Men woarde dan bot...
nl.verhalenbank.21096
Der wenne by ús in âld-minske, dat wie Simke Mathuzen. Dat wie in tsjoenster. As se by de wei stie, doarsten wy as bern net by har lâns.
As se ien hwat joech foroare dat yn in pod, seinen se. Men moast de earste hap útspije.
nl.verhalenbank.21032
Anne Metskes Anne (= A v.d. Wal= Anne beamke) wie sa'n bytsje beamkweker. Hy socht beamkes út 'e wâl op en dy forkocht er dan wer.
"Op in kear," sei er, "kom ik thús. Doe sei Foek tsjin my: 'Der is ek in brief kom.'
Ik die de brief iepen. Hy kom fan in Ingelse lord, dy wenne yn Nederlân. Hy hie fan myn kwekerij heard. Hy skreau: - Leg mij een Engelse tuin...
nl.verhalenbank.29137
Myn âlde omke Lammert, doe't dat noch in jonge wie fan sa'n jier of fjirtsjin, gong er wol us nei âlde Ot ta.
Op in kear, doe hie Ot him hwat jown. Doe't er thús wie, krige er in ôfgryslike pine.
Doe sei beppe: "Der kom nyskes ek hwat oanroljen." Doe't omke Lammert dat hearde, hied er hyltyd it eech op it iene glês.
Pake gong der út. Hy sei: "De earste...
nl.verhalenbank.21386
Wisseldaalder
De wisseldaalder was een daalder die de eigenschap bezat, telkens nadat deze was uitgegeven, weer in de zak van den eigenaar terug te keeren. Hij was te verkrijgen in den Sint Jans nacht, op de plaats genaamd "De Kruis", nl een kruispunt van 2 polderwegen, in de "Groote Blok". Men moest zich hier opstellen, en er trok een heele stoet duivels...
nl.verhalenbank.13644
HEKSERIJ VOORKOMEN
In Valkenswaard woonde vroeger een rijke boer die veel koeien en paarden had. Totdat er een jaar kwam dat het hem niet erg meezat. Een aantal paarden en koeien stierf aan een onbekende ziekte.
De boer zat er behoorlijk over in en besloot naar de paters van de Achelse Kluis te gaan. Hij werd bij de paters toegelaten en vertelde de reden...
nl.verhalenbank.49572
Witte Juffers
Op het hoge vlonder over de Eenrummertocht spookt een witte dame, zijnde misschien de geest van Tagt. Volgens de beknopte overlevering is er een tijd geweest uit vroeger jaren dat alle menschen in Eenrum rijk waren, behalve een en dat was Tagt. Dit was de menschen niet naar de zin. Nu was er nog een stuk land, dat niemand toebehoorde. Er...
nl.verhalenbank.13244
Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge.
Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra.
Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek.
Mar...
nl.verhalenbank.30113
[Een hiele minne was vrouw K. Sie hef n bult kwaad doan en de lu harren haar dik in de gaatn.]
Op n dag kwam ze bie mien va. Wie harn n beste sikke en die wol ze koopn. Maar mien va wol de sik holn.
“Toe”, zeg ze, “verkoop mie dei sik V.”
“Doe krigst de sik niet”, zee mien va.
En wat dee t mense toen?
Sie gaf de sik een fikse slag met de hand veur de...
nl.verhalenbank.44447
Tsjoensters hellen altyd de bern by har. Hwa fan dy bern it swakste wie, dat woarde bitsjoend. Sy moesten de bern hwat jaen, oars koenen se har net yn har macht krije.
nl.verhalenbank.25722
Jehannes Meerstra koe duvelskunsten forrjochtsje. Hy koe alles komme litte en alles fortrekke litte. Hy hie in boek. Dat wie 'Het boek van de zwarte kunst'. Dat is in duvelsboek. Dy't sa'n boek hat, kin it noait wer kwyt wurde. Hy kin 't forbrânne, it jowt him neat, it brânt net op. Hy kin 't yn 't wetter smite, it is toforgees, it wetter taestet it boek...
nl.verhalenbank.29667
Ik wie in jonge, doe hat Gjets Jel my ris in pepermuntsje jown. Doe't ik thúskom, sei mem: "Hast it opiten?" "Ja", sei 'k.
"Dan bist bitsjoend", sei mem. "Dan sil 'k mei dy nei Frânse Hinke."
Doe rekke ik mei mem nei dat minske ta, dat yn 'e Rottefalle wenne.
"Ja," sei se tsjin my, "dû bist bitsjoend. In âld minske docht it. Dy foroaret har yn in swarte...
nl.verhalenbank.23573
Myn âlde omke Lammert, doe't dat noch in bern wie, gong er wol us nei âlde Ot ta.
Hy wie in jonge fan in jier of fjirtsjin, doe gebeurde it op in kear dat Ot him hwat joech. Doe't er thús wie, krige er in ôfgrysliken pine.
Doe sei beppe: "Der kom nyskes ek hwat oanroljen." Doe't omke Lammert dat hearde, hied er hyltyd it eech op it iene glês, dêr't beppe...
nl.verhalenbank.21566
Ik haw in broer, dat is Gerke Lijzinga. Doe't dat in jonkje wie, woarde er bitsjoend.
Der wie in frommes, dat wie in tsjoenster. Dy joech him us in hiele grouwe apel. Mar mem ûntkrige him dy apel en lei him yn 't kastje tusken de bêdsteden yn. Doe kom dêr in hiele grouwe pod út.
Doe is heit nei Warten en Wergea west. Dêr wenne in âld frou, dy hat wol mear...
nl.verhalenbank.28446
Fan 'e sawn jonges út ien húshâlding is ien in wjerwolf.
Yn Sweagerbosk hat in wjerwolf wenne.
Dy krige forkearing. Doe kom er op in joun werris by syn faem. Doe't er dêr in skoftsje by har sitten hie, sei er ynienen:
"Nou mat ik hwat dwaen. Dû mast my hwat jaen dat ik toroppe kin." Doe hat de faem him in skelk of in skûteldoek of sa jown. Dy hied er...
nl.verhalenbank.35982
"'k Wie fan 'e wike yn Burgumerheide, by in wyfke", fortelde er. "Dêr moest ik noch sinten fan ha. Dat ik frege har om myn jild. Doe sei se: - Ik ha optheden gjin sinten -
Ik sei: "Jow my dan dy goune mar dy't jo yn 'e bûse ha."
Doe seach 't minske hiel nuver. Hja hie net tocht dat ik dat wite koe. Mar se joech my de goune.
nl.verhalenbank.38257
