Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Dy't jild fan 'e duvel ha wol moat mei in swarte kat yn 'e sek yn 'e nacht trije kear om 't tsjerkhôf rinne. Dan stiet dêr ien, dy mat er de kat jaen. Thús mat er in swarte sok oan 'e line hingje jouns, dan is dy de oare moarns fol jild. In grize sok jowt neat. Mar nei 14 dagen is sa'n ien dea.
nl.verhalenbank.31056
In neef fan my en syn faem en ik mei myn feint ha ris mei ús fjouweren nei de wiersizter ta west. Dy wenne to Ljouwert, achter oan 'e Nijstêd.
Wy hienen bisluten it minske to grazen to nimmen. Myn neef gong njonken my sitten en myn feint by de faem fan myn neef.
Mar it earste dat it minske sei, wie: "Jimme hearre sa net to sitten. Jo hearre dêr by en jo...
nl.verhalenbank.21045
Hjir hat in man wenne, dy syn bynamme wie Sint. Hy praette net to fris. Dy man hie in protte sinten, dêrom hied er dy namme tink. Op in kear siet er oan 'e kant fan 'e feart to jildtellen. Sa trof pake him.
"Hwat hastû in jild, jonge", sei pake.
"Dû kinst ek wol safolle jild krije", sei er tsjin pake. "Dan mast mei in swarte kat trije kear om 't tsjerkhôf...
nl.verhalenbank.25356
Heksenkringen
Vier boeren uit Oerle wilden in hun hebzucht de duivel aanroepen om geld te ontvangen in ruil voor hun ziel.
Nu was er op de grens van Oerle een z.g. heksenkring. Daar gingen de mannen naar toe, want daar zouden ze ongetwijfeld de duivel kunnen oproepen.
Toen ze bij de heksenkring aankwamen, wachtten ze tot de torenklok van de dorpskerk...
nl.verhalenbank.49539
In wikseldaelder kin men altyd mar útjaen, hy komt grif werom. By de frijmetselarij ha se wikseldaelders. Kobus Dalstra wie sa'n frijmetselaer. Ek in neef fan my, Wessel Gal hie him oan 'e frijmetselerij forkocht. Frijmitselers, dy't jild brûke matte, wurde trije kear holpen.
As de frijmitselers by elkoar komme, ken de iene de oare net. Sy komme der...
nl.verhalenbank.24879
Der leefde in âld man, en dy hie trije soannen yn 'e hûs en dy wienen sa lui as stael.
De âld man kaem op it sykbêd to lizzen, mar foardat er de egen foar altyd ticht die, sei er tsjin 'e jonges: "Ik ha 't jim noait fortelle wold, mar nou't ik ôfskie nimme mat fan dizze wrâld, sil ik it jim nòu noch meidiele. Jimme witte wol hoefolle lân wy ha. Yn dat lân...
nl.verhalenbank.37192
In omkesizzer fan Sterke Hearke, Egbert Witteveen, fan Harkema hie ek hiel hwat yn 'e bouten. Hy wie yn 'e haeijing west achter Ljouwert. De sinten hied er by him yn 'e knikkert. Fan Ljouwert roan er de greate strjitwei del en hy wie sahwat oan Quatrebras ta, doe moete er in ploechje fan trije man.
Hastû der op út west?
Jongeja.
Yn 'e haeijing.
Ja, yn 'e...
nl.verhalenbank.12311
Hoe't men in wikseldaelder krijt:
As men in wikseldaelder ha wol, mat men durf ha. En men mat nergens oan leauwe.
Men mat in swarte kat oantuge. Dy kat mat men op 'e rêch yn in sekje drage. It mat roettsjuster wêze, gjin ljochtmoanne. Dan mat men 't hiele tsjerkhôf trije kear yn 't roun rinne. Elke kear as men it yn 't roun roan hat, mat men op syn minst...
nl.verhalenbank.19380
Op 'e Bovenwei, dy't giet fan 'e Westereinder brêge nei de tramlyn Feanwâlden-Dokkum, spoeke in âlde hear.
Dêr stienen froeger trije ikebeammen en dêr wie dy âlde hear altyd. De minsken doarsten dêr by nacht net lâns.
Dêr hat in slot stien, dêr hat dy hear yn wenne.
Deis kaem de hear net foar 't ljocht, allinne yn 'e nacht.
Dêr siet in protte jild yn 'e...
nl.verhalenbank.38399
Alde Auk wie in tsjoenster. Hja wenne yn 'e Leijen en stookte yn 'e winter altyd skjûden yn 'e fjûrpot. (skjûden = afval van vlas; brandstof voor behoeftige lieden)
Mei't pake en dy in protte braekten, hienen dy skjûden to keap. Wy wennen yn Broek.
't Wie yn 'e winter en beppe wie nei Bonte Houn ta, dêr leinen har âlders mei 't skipke.
Mem en Minkmoai...
nl.verhalenbank.25647
Frijmitselers ha noait forlet fan jild. Sy wurde trije kear holpen. Woenen se foar de fjirde kear holpen wurde, dan woarden se stil wei. Alle frijmitselers ha in wikseldaelder. Sy binne kûgelfrij.
nl.verhalenbank.23815
Op 'e Boppewei by de Westerein reizge in hear. Dy spoeke dêr. Hy roan nachts oer 't flakke lân mei in lantearne yn 'e hân. In soad minsken doarsten by nacht de Boppewei net del.
Dêr siet ek in skat yn 'e groun, dat wie in kiste mei jild. Dy koenen se noait opdolle, hwant hy sakke altyd djipper. Allinne hwannear't se der in geit mei trije poaten boppe...
nl.verhalenbank.28201
Yn Snits wie in frijmitselderij. Om dêr lid fan to wurden moesten se God en Kristus forwinskje. En sy moesten oer in gleonhite plaet hinne rinne. Koenen se dat net, dan mochten se gjin lid wurde.
As se lid woarden, dan wienen se oan 'e duvel forkocht. As se forlet hienen fan jild, hoefden se mar op it bêdsdoarke to klopjen en sy krigen it. Mar sy mochten...
nl.verhalenbank.21195
In âld man fortelde my, der wie in minske stoarn út in húshâlding wei. Hja wie de mem fan trije bern.
Doe't dat minske al in skoftsje dea west hie, seinen de bern: "Heit, mem hat hjir hjoed ek west."
"Dat kin net", sei de man. Hy wie oerdeis oan 't wurk. Mar it gebeurde al us wer en al us wer dat de bern seinen: "Mem hat der west. Hja hat by de tafel...
nl.verhalenbank.23838
Trije jonkjes stienen by in brêge. De brêge wie ôfdraeid, der wie dus in hiel great gat yn 'e wei.
It iene jonkje sei: "Us heit springt samar oer dat gat hinne." "Dat bistiet net", seinen de oaren.
Mar it jonkje hâldde fol, dat op 't lêst moesten se it wol leauwe.
Doe sei it twadde jonkje: "Jimme heit is in hiele baes, mar dan mast ús heit ha. Lêstendeis...
nl.verhalenbank.33828
Der wie in feint, dy wie tige dryst. Op in joun praette er mei in stik of hwat maten ôf, hy soe foar in goune in deabonke fan 't tsjerkhôf helje. Hy gong der hinne en socht even en soe doe in deabonke pakke. Mar doe't er de hân útstuts hearde er in lûd, dat fan omheech wei kom: "Mijn been niet." Twa fan 'e oaren wienen boven op elkoar stean gong en de...
nl.verhalenbank.21169
D’r ston es ’n soldoat op wach. ’t Was ’n harde wienter. En ’t was bar koud. En de soldoat zèj: “’t Is toch wa um soldoat te zien. Lot de duvel mar soldoat speule!” Hé’j zette zien gewèr ien ’t schildwachhuuske en hé’j liep en stampte hin en wer um de kou wa te verdrieve. Opens hördenie wa. D’r kwam iemand on. De soldoat greep zien gewèr en riep: “Halt,...
nl.verhalenbank.50212
Jehannes Meerstra wie ek in duvelbander.
Op it Skilige Pypke wie in spoek. Dat wie in âlde hear, dy siet omkeard op in ezel. Dêr lei in skat - in kiste mei jild - yn 'e groun bidobbe. Dy skat hie dy hear tabiheard.
Doe binne dêr trije duvelbanners hinne west om dat spoek to fordriuwen. De iene duvelbander kaem fan Earnewâld, de twade wie greate Wopke fan...
nl.verhalenbank.31015
By de Skilige Piip sit in kiste mei jild yn 'e groun. Nachts wienen der op dat plak ljochtsjes to sjen. Der moest earst oer dat plak in wyt keal stien ha, leafst mei trije poaten, dan koe men bigjinne to dollen.
Guon ha dêrhinne west mei in wyt keal. Doe gong it op in dollen. Mar hwat mear se dolden, hwat djipper de kiste sakke.
nl.verhalenbank.15767
Yn 'e Westerein wenne in man, dy wie skjin forlegen om jild. Hy hie heard, dat men koe jin oan 'e duvel forkeapje. Dan moest men nei in trijesprong ta by in hantwizer. Doe gong er nei de Boppewei ta. Op 'e ein stie in hantwizer. Dêr gong dy man stean en hy sei trije kear achter elkoar: "Hwa wol in swarte kat keapje?"
Doe kom de âld duvel by him en doe...
nl.verhalenbank.38344
