Datasets - ISEBEL

Heel lang geleden zagen de mensen een klein paardje de weg uitdraven. Het leek op een veulen. Het maakte een vreselijk leven, precies of het vol met ijzer zat en of alle gewrichten van ijzeren scharnieren waren. En het had de gedaante van een veulen. Het draafde van de ene brug naar de andere en altijd 's nachts tussen twaalf en één uur. Verscheidene ouwe...

dood

nl.verhalenbank.50641

Behekste boter 't Is waor geburt in Oisterwèk, bij Kortome. Die he'k goed gekend. Daor waore ze aon 't botere, mee zunne staof, gelik ze vruuger dinne. Mar gin boter kunne krijge, helemaol gin. D'r waore alle manne en nog 'ne vrouw. Toen zin dr in, ik geleuf da't ok 'ne gistelukke was: as ge d'r nou urst un gulde in gooit. Ze gooide d'r unne gulde in de...

boter

nl.verhalenbank.41564

Vroeger was d,r iemand die zee: ,,Ik ben wel is bij ene mens geweest, die 't kon late waaie. Da was in Wijk en Aalburg. Hij zat in huis en liet 't waaie, hij liet zo hard waaie dat de juttepere van den boom viele. De mense ware bang van 'm!

angst

nl.verhalenbank.125530

Tegenwoordig gelooft geen mins meer an die dinge. Maar wat ze nog wel gelove, dat de pastoor van Bodegrave de wind kon late draaie.

bovennatuurlijk

nl.verhalenbank.57881

Bij een boer in Lopik was de vrouw heel ziek. De boer liet de dokter komen. De ziekte werd steeds erger en de boer haalde d'r een strijkster bij (1). Als de zieke boerin in benauwdheid lag en de strijkster kwam haar strijken, was de benauwdheid onmiddellijk weg. Dat gebeurde meermalen. En het vreemdste was, als die zieke boerin in de benauwdheid lag en...

boer

nl.verhalenbank.50636

Voader had es ’n mooie kopere soldoateknoop gevonde. As ie ’m verloor, kwam ie toch ielke keer wer terug. Voader wou er wel vanaf zien. Hé’j vertrouwde ’t nie. En hé’j gooiden ’m ien de put. Mar de knoop kwam terug ien de tes. Hé’j had ’m ok al es ien ’t vuur gegooid. Mar hé’j kwam toch terug. Voader is er toe es ’n keer mee nor de pestoor gegoan. Die...

behekst

nl.verhalenbank.50408

En dan eh, vroeger waren, was er ook altijd sprake van toverboekjes, oh die toverboekjes die hebben me vreselijk geïntrigeerd vroeger altijd. Al mijn ooms en tantes waren altijd over toverboekjes aan ’t vertellen. Als je nou eh eenmaal zo’n boekje had, als je d’r nog maar niks uit gedaan had dan kon je ‘t nog wel kwijt worden. Maar had je nou een paar...

bidden

nl.verhalenbank.128302

100. Mien moeder het duk veteld datter örges een diner was gewes. Daor wazze de paoters bij gewes. Van 't pesseneel kon der ok dén van alles. Toe de taovels mooi klaor stonge hatte gezeid: zal ik de köpkes is veur de grap weg doen?" Ze ginge kieke en toe hienge ze met de öörkes aan de hööns van de beeste. Een keplaon had gezeid: ik help ow der zo af. Dar...

geestelijke

nl.verhalenbank.22459

Vare Kwöëbke hauw z’n ziël aan de duvel verkoch. Daomèt kòs ‘r allerlei kunsten, wie door de loch vare. Hèè kòs zwoa hèl vare dat ‘r geinen inkele kèrrektore raakde. De pesjtwoar dèè ‘m dat waal aaf zou liëre vroog ins of ‘r mèt kòs vare nao Remung. Dat woar good, mèdan moogde ‘r neet umkieke. Onderins voolt de psjtwoar ‘ne sjtòk. “Och”, zèèt Vare...

duivelspact

nl.verhalenbank.49017

Het verdriet van Annabel en Belanna Wel tweehonderd jaar geleden stond bij de stadspoort, die intussen al lang verdwenen is omdat de weg te smal was voor het hedendaagse verkeer, een leerlooierij, die bekend was onder de naam ‘De verdoolde geit’. Hoeft het gezegd dat ze in de hele omgeving een ver van aangename geur verspreidde? Dat belette evenwel niet...

belezeres

nl.verhalenbank.49773

En nou iets, dat ik zelf heb gezien en meegemaakt. D'r was hier op een keer een boerderijbrand, 't vuur zat in 't riete dak, 't vuur zat al in de schuur, maar de hooiberg, die wouwe ze nog graag spare. Nou had je hier vroeger een priester die de wind kon laten draaien. Die hebbe ze d'r bijgehaald. En die priester en dat heb ik zelf gezien, die liep om de...

boerderij

nl.verhalenbank.72703

En d'r heb hier ok een gewoond, die had een appel gehad, van een toverheks zogenaamd. Dat werd een kikker in d'r lijf. Daar was maar één middel voor: in Buren naar de pastoor, die kon ze laten genezen.

appel

nl.verhalenbank.126308

In de Boreftse Meije (1) was een boer, die slechte kaas maakte, hoge kazen, bolle kazen. Dat kwam door een oud ventje dat met negotie liep. Daar ging een kwade geest van uit. Ze haalden er een geestelijke bij en die zei: "Je moet voor zonsondergang de melkboel binnenhalen, dan heeft de kwade geest er geen macht meer over". Ik heb er altijd iets van bij...

afweer

nl.verhalenbank.50559

D'r was hier wel is ene, die zee: "Gao maor naor de pestoor, die laot de wind wel draoie".

draaien

nl.verhalenbank.72841

Yn Burgumerheide wenne Tsjitse Boonstra. Dy hie in pear kij, dy seagen der min út. Hy liet se heal forhongerje. Op in moarn sil er de kij melke. Mar doe bigounen dy kij to praten. Ien fan 'e kij sei: "Ik moet meer eten hebben. Wij geven vandaag geen melk, want wij hebben honger." Doe sei Tsjitse: "Myn kij binne bitsjoend. Ik kom net yn 't bûthús." Doe...

angst

nl.verhalenbank.30327

AB: "In Marokko, daar hebben ze nog steeds dat... van voodoo, wat mensen in Suriname ook hebben. Wij noemen dat swer. Dan kunnen ze een aantal rotzooi in je drinken gooien zo, en dan kunnen ze heel gewoon dat ze thee... Je weet niet wat er allemaal inzit, je drinkt het op, en je wordt gewoon gek. Dat ze gewoon hersenen van uh, hoe noem je dat? Ouart?" AA:...

afvallige

nl.verhalenbank.18508

Als iemand zo’n boekje kocht, uh die mocht hij dat zelf niet aanraken, die mocht het dus zelf als ie het kocht niet aanraken door bijvoorbeeld. Eerst moest de verkoper van het boekje, het boekje in de handen hebben en de moest de verkoper zelf het in handen van de koper geven. Maar dan moest eerst die koper het boekje van A tot Z opzeggen. Wanneer hij dat...

afnemen

nl.verhalenbank.70206

Het ijzeren veulen huisde in Cabouw, volgens de verhalen. Toen was er een witte man (1), die heeft het opgekeerd (2). Het ijzeren veulen sprong in het water en riep: "Over honderd jaar ben ik er weer!" (1) een witte pater (2) verdreven

dier

nl.verhalenbank.50666

Mien voader was stenescherper bé’j ’n mölder. En grutvoader ok. En die, zèi voader, het duk zat wa verteld. De mölder had ’n jong, die Manus hiette. Net as zien voader. Dus ze hadden ’t over de grote en de kleine Manus. Of ok wel over den ouwe en de jonge Manus. Op ’n keer rolde de jonge Manus met mien grutvoader de zeile van de meuleroeje uut. Want ze...

bidden

nl.verhalenbank.50464

De Heer Veldhuis verstond de zwarte kunst aan de Zaan. Toen dominee Windgetter bij hem kwam te dineeren - hij was op de grauwe erwten verzocht -, zaten in een minimum van tijd zijn broek-, vest- en jaszakken vol grauw erwten. Men spreekt van grauw en groen erwten in plaats van grauwe en groene erwten (Zaan). Dezelfde heer Veldhuis heeft eens toen een gast...

beheersen

nl.verhalenbank.8809

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur