Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Het doden- of geestenhemd
In een herenhuis op het Sint-Servatiusklooster, achter de Sint-Janskerk te Maastricht, woonde eens een dienstmeisje dat voor niets bang was.
Op zekere dag kwam iemand haar vertellen dat er achter Sint-Jan alle nachten tussen twaalf en één een spook liep, dat maar alleen een hemd aanhad.
'Daar ben ik niet bang voor!' zei het...
nl.verhalenbank.43100
Paushuize is een monumentaal pand op de hoek van de Kromme Nieuwegracht en het Pausdam in Utrecht. Volgens de site van huis spookt het er;
Spoken
Bij een groot en oud huis als Paushuize horen natuurlijk wilde verhalen over spoken en geesten. Zo eindigt een trap in de kelder op een dichte muur.
Hortense
Eén van de verhalen is dat de ziel van Hortense,...
nl.verhalenbank.49874
No. 70. Nu mag je me geloven of niet, maar ik verzeker je dat er nog genoeg heksen en spoken zijn. Daar had je nu b.v. in de Moersche bosschen onder Zundert. Daar leefde een goeie veertig jaar geleden toch zoo'n eigenaardig beest. "Den Dier" noemden ze dat spook. En ik heb ons vader vaak hooren zeggen, dat er soms menschen waren, die 's avonds een...
nl.verhalenbank.46703
Dat heb ik zelf indertijd nog meegemaakt. D'r was bij ons in Reeuwijk een jonge, die ging naar z'n meissie. Toen die terugging weer op huis an en toen die over de brug ging, zag die spoke lope. Hij weer terug naar 't huis van z'n meissie. Dat is echt gebeurd, een spook met wit over z'n hoofd.
nl.verhalenbank.70553
In Bergeijk werd in het jaar 1838 een oud gebouw afgebroken, dat had toebehoord aan de gemeentesecretaris. Deze man had de gemeente op oneerlijke wijze benadeeld. Hij vertoonde zich na zijn dood voortdurend in dit huis en maakte de bewoners bang door allerlei gekke vertoningen en spokerijen.
nl.verhalenbank.49811
No. 120. Op een laten avond trad een persoon zeker huis te Zeelst binnen. Hij was zoo bleek en mager als een geest. Fluks haalde hij zeep, water, en een scheermes voor den dag, zette een stoel klaar en gaf den bewoner, die in dat vertrek in bed lag, een teeken, om op den stoel plaats te nemen. De doodelijk verschrokken man dorst niet te weigeren en ging...
nl.verhalenbank.46818
Andere dooden die weerkeeren
Lena Vlasman diende op een boerderij, onder 's-Heer Hendrikskinderen, waar haar vrijer, een jongen uit Heinekenszand, haar naar 's lands gebruik, elken zaterdagavond kwam bezoeken en met haar in de keete zat.
Op 'n zaterdagavond gebeurde het, dat de jongen, die anders niet bang uitgevallen was, meer dood dan levend, bij haar...
nl.verhalenbank.38991
D'r was hier indertijd een knul, een beetje typische jonge. Die had de gewoonte voor spook te spele. Ze hebben 'm gegrepe, hij kreeg een ongenadig pak slaag. Ze noemden 'm 't ijzere veule.
nl.verhalenbank.70401
Ik wie in kear yn Harkema op 'e wei, dat nou de betonwei is. 't Wie doe noch in sânpaed. Doe seach ik Japik Stoarm, dy't al in skoft wei wie, troch 't hôf gean. Hy harke hwat by de syddoar. Ik naeide hurd út.
nl.verhalenbank.19965
Ik heb hier nog iemand gekend met een wit laken om, die zat altijd binnen. Maar ze gingen d'r voor op de loop.
nl.verhalenbank.125558
Ze ginge hier 's nachts naar d'r werk met een ploegie en d'r bleef d'r een achter om een kleine boodschap te doen. Hij werd over de weg heen geslage. Maor hij had niks gezien.
nl.verhalenbank.72843
Bij 't Slot had je de witte juffrouw. Veel mensen waren d'r bang van. Maar m'n vader, dat was vroeger een stroper, ok van de armoei, werken van donker tot donker en dan 's avonds weer op stropen uit, maar die was niet bang van de witte juffrouw!
nl.verhalenbank.50995
Ik had op den Ouwendijk, ik woonde daar in een huis, dat ze 't Spookhuis noemden. Een spookhuis, dan is t'r altijd een moord gebeurd. We hadden een bedstee, iedere keer waren de tegels opgelicht. Unne keer op een nacht, we hadden een hondje, we hadden teilen opgehangen achter. Een lawaai! Ik dacht: "De teilen vallen d'r af!" We gingen kijken. Niks te...
nl.verhalenbank.72827
Yn 'e Harkema wennet in man fan sa'n fyftich jier. Hy is widner en hat syn wiif forlern. Nou doart er jouns net allinnich it tsjerkhôf yn 'e Harkema foarby, hwant dan komt de geest fan syn wiif by him. Dat is al in pear kear gebeurd, seit er.
nl.verhalenbank.19923
SO: Ken je spookverhalen?
AB: Die spookverhalen he, met oproepen he, dan zeiden ze dat er dingen konden bewegen in het huis.
SO En hoe deed je dat dan?
AB: En dan nou gewoon in een cirkel zitten en dan van die spreukwoorden.
SO: Wat voor spreuken dan?
AB: Ja eh ik weet niet, het was wel uit een boek hoor, het was wel uit een boek. Ik denk een voodoo en...
nl.verhalenbank.45843
Vandaag werd mijn hulp ingeroepen door een boer alhier, geboortig uit Nijkerk. We kregen het over bijgeloof. Hij deed mutatis mutandis de gewone verhalen over spoken en kollen, doch wist mij nog te vertellen, dat men daar bang is om aan een spook iets te vragen, want dan loopt men kans antwoord te krijgen, en dan is de vrager verplicht de opdracht te...
nl.verhalenbank.9138
Spoeken binne skiters, se komme altyd by nacht.
nl.verhalenbank.12545
Vlak bij Gouda was wel een spookplaats. Vlak bij waar nou de kaarsefabriek is, net an deze kant van 't Bosweggie. Op die hoek stond een groot wit huis met kelders. 't Was zelfs een soort gevangenis. Toen ik soldaat was in Gouda bin ik d'r wel is in weze kijke. Dat huis dee geheimzinnig an en d'r beurde allerlei rare dinge. D'r werd gezegd, de haan begon...
nl.verhalenbank.125730
Mien moeder het duk verteld, dat er ’n keer ’n spook achter hor on was gelope. Moeder en ’n zuster van hor, dus ’n tante van mien, mozze soaves es ’n keer van de Kommerdiek nor Gendt, wor grötmoeder op visite was. ’t Was heel donker. Ze waren nog mar ’n eindje weg, toe ze voetstappe achter ’r hörde. Ze keken um, mar zage niks. Mar toe ze wer dörliepe,...
nl.verhalenbank.50178
Us beppe hie har de maeijes yn Oerterp as faem forhierd by in boer. Pake Harm hie doe al forkearing mei har. Op in snein-to-joun soed er nei har ta. Hy moest oer in planke hinne. Mar de minsken warskôgen him.
"Dêr matte jo noait oerhinne, hwant dan fordrinke jo," seinen se. Forskate lju binne dier al forsûpt. De kweade sit dêr en dy past op as der guon...
nl.verhalenbank.17571
