Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Us beppe wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten. Elke saterdei kom dêr in boerefrou lâns mei in wite mûtse op en in koer ûnder 'e earm. Der wenne ek noch in frou njonken beppe en dy har bern rekke net goed. It woe mar net wer opknappe, it bleau gammel. De man sei: "It kin wol bitsjoend wêze." Sy krigen it kessen út 'e widze, dêr't it bern yn lei en sy...
nl.verhalenbank.11555
Ik haw ris fortellen heard dat der ris ien dy't stoarn wie, yn 'e kiste in regenkleed oan krigen hie dat to lang wie.
Letter kom er foar de glêzen fan syn sibben to spûkjen en dan sei er mei in raer lûd: To lang... to lang...
Itselde haw ik ek ris heard oer ien dy't in to koart regenkleed meikrige hie. Dy kaem ek wer en sei: To koart... to koart...
nl.verhalenbank.38114
Grietje Holleman (zie vroeger) was eens op een dinsdag (marktdag) in den herberg van C. Kelderman, die familie van haar was. Daar kwamen veel boeren iets verteren.
Tegen een daarvan zei ze: "Jij zelt hier de volgende week niet meer komme."
Inderdaad was hij de volgende week reeds overleden. Ze mocht nooit meer bij haar familie te Purmerend komen.
nl.verhalenbank.9316
Duivel
We moeten wel honderd jaar teruggaan.
Veel verhalen heb ik van mijn vader en van mijn schoonvader te Bellingwolde gehoord.
De duivel werd indertijd vaak gezien. In verschillende gedaante.
Daar was b.v. de zwarte verschijning. Die was gevaarlijk. Wat zwart was, deugde niet.
Een drie-kleur kat, die jongen kreeg met zwarte kleur, was door de duivel...
nl.verhalenbank.45373
Myn oer-beppe wie in dochter fan Douwe Tsjallings Reitsma. Dy Reitsma wenne op Great-Angterp, in pleats op 'e grins fan de âlde Parregeaster mar. Dy mar is nou ynpoldere. Fan dy man binne ûnderskate staeltsjes fan syn sterkens en fluggens bikend.
Sa wie it ris hurdriden yn Makkum yn 1812 op 't séiis. Douwe Tsjallings die ek mei. Hy moast de eerste rit be...
nl.verhalenbank.50547
Vledderveen ston eerder bekend as n stee mit roege bewoners. Wie wazzen gounend van de eersten dei hier woonden en ik heb de ontwikkeln mitmoakt. Mien haile femilie ston bekend om heur smokkeln en streupn; jong dat gung zo mooi.
Vanzulms wazzen wie n bult s nachts bie t pad en loat ik joe nou verteln dat ik nooit wat biezunders zain heb, zoas de maiste...
nl.verhalenbank.44719
By Albert Land fan 'e Harkema wienen sawn dochters. Der wurdt altyd sein, as der sawn famkes binne, kriget ien dêrfan gjin bern. Mar dizzen hienen allegear bern. Mar der wie al ien by - dy leeft noch - dy mat nachts altyd út bêd. Dan mat se lykstaesjes sjen.
nl.verhalenbank.22055
Veurbode
Ik kwam es n keer op n oavend bie huus en toun bin k schrokn. Vlak bie huus zag ik dudelk n liekwoagn stoan. t Volk ston aal op tegelpad.
k Wur dr huverg van, mor k heb dr niks van zegd.
Moar n poar weekn loater wur de buurman begroavn.
Ik har mie wat verloat en zodounde kwam ik wat te loat op begravvenis aan. De woagn ston al kloar en de mensen...
nl.verhalenbank.43296
Der wie jounpraterije by de boer. It gong der fleurich om ta en de praters woarden fol traktearre. De lytsfeint siet ek yn 't formidden. Dy woenen se bang meitsje. Se seinen tsjin him: "Dû krijst fan ús allegear in kwartsje, astû nou nei 't tsjerkhôf ta giest en in deabonke hellest út 'e bientsjekou."
De lytsfeint nom it fuortdaliks oan en gong op stap....
nl.verhalenbank.17570
Us heit wie noch net troud, doe reizge er mei hwat handel by de huzen lâns en kom sa fan it iene loazjemint yn it oare, dêr't er nachts slepte. Yn ien fan dy loazjeminten die der skurft op. Doe krigen se it by him thús allegearre. En 't woe net wer bikomme. Mar doe joech ien him de rie, hy moest yn 'e moarn fan nije maeije (= 1 maeije), foardat de sinne...
nl.verhalenbank.18130
Mijn vader vertelde nog het volgende:
Op een avond waren ze bij familie aan het kaarten. Een nichtje van mij was ziek; ze kaartte niet mee maar keek naar het spel. Opeens zei ze: Vader, jaag die kerels die daar voor het huis staan toch weg. Haar vader gaat naar buiten en zegt dat er geen mannen zijn. Even later zegt het kind opnieuw: Vader, er zijn wel...
nl.verhalenbank.43691
Mien grötmoeder zèj altied: “As ik over ’n vis of visse droomde, ging d’r iemand dood”. Hoe grötter de visse ware, die ze ien den droom zag, hoe korter bé’j huus ’t stèrfgeval zou zien, of hoe noader ien de familie. Ok was ’t zo: hoe duidelijker da ze de vis zag, hoe korter ien de burt er iemand dood zou goan of hoe meer ien de familie. Ik hetta...
nl.verhalenbank.45091
Op 'e Sumarreheide wenne Antsje. Dy wie mei de helm geboaren. Dat wist in elk wol. Op in kear makke har buorjonge in praetsje mei har.
Is der ek hwat nijs? frege der.
Né, ik soe 't net wite, sei Antsje.
Komt der ek hwat nijs? frege de jonge doe. Antsje sei:
Ast it dan dochs wite wolst, ja. Der komt in sterfgefal. En dêr komme dû en ik beide by op...
nl.verhalenbank.11562
Tryn Snipel fan 'e Boelensloane wie kaertlizter. Wy gongen der wolris op in joun hinne. Dan krige Tryn de kaerten, skodde se troch elkoar en dan helle se der trije út. En dan sei se:
Dit acht je niet,
dat vergeet je niet,
maar dat komt je wis.
En dan naem se dy lêste kaert en sei, hwat der gebeure soe. Hja hâldde altyd in slach om 'e earmtakke. Hja sei:...
nl.verhalenbank.37789
Mien vader was dartien jaar en toen mos ie maar noar de boer. Dat was de mode in die tied; de kinder muzzen wat verdienen. Mien opa stuurde hom noar Duutsland; doar waarkte ie bie n boer op de Hengstekaamp; de kaamp ligt er nog.
Toen mien va dr aankwam, zee de boer: Zo Herman, nou bist hier um te arbaiden; oaber veur ain ding woarschouw ik die. Et deugt...
nl.verhalenbank.44573
Aan de Zaan heb ik vaak dezelfde legende gehoord als oorsprong van het kapitaal van de familie Duijvis. Toen een familielid van die familie gestorven was, gong de overgrootvader van den heer E.J. Duijvis in 't bed liggen, liet de notaris komen, trok een slaapmuts over zijn oogen en zei met zwakke stem: "Alles voor Teeuwissie, alles voor Teeuwissie."
nl.verhalenbank.9130
Een man leefde te Hoorn in groote oneenigheid met zijn vrouw. Hij stierf en werd op De Keeren, een kerkhof buiten Hoorn, begraven. Na een poosje ging zijn zoon, een soldaat die met verlof over was, 's avonds buiten de stad wandelen. In de buurt van het kerkhof zaten menschen. Hij groette ze. Even daarna hoorde hij zijn naam roepen. Hij keerde terug en...
nl.verhalenbank.8626
