Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Een gezelschap van 8 personen die aan twee tafeltjes op zondag avond kaart speelde, met een groep van 6 man die bij elkaar behoorden en twee onbekende personen, maakten de schrik van hun leven mee toen een der spelers, na een gevoelig verlies, plotseling dwars door de ruiten sprong. Zijn rechterhand was een bokkepoot geweest, en 't was dus de duivel in...
nl.verhalenbank.13279
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
Bijlage
Jaar 1900/1920
Uit dien tijd kende ik persoonlijk, 2 heel bekende duivelbanners, die in die dagen nog al eens bezoek kregen. Het waren 2 broers die beide [onleesbaar] [onleesbaar], zoo 't leek.
De een woonde te...
nl.verhalenbank.127172
Mem fortelde, der hie ris ien nei Piter Scheper, dy't duvelbander wie, tagong om in drank. Piter Scheper joech dyselde de drank mei, mar hy sei der by: "Mast der goed oppasse dat de drank ûnderweis net stikken rekket. Mast de flesse goed djip yn 'e bûse dwaen."
Dat hat dy man dien, mar doe wie der ûnderweis in menear oankom en dy hie der mei in stokje...
nl.verhalenbank.27362
De duvelbander joech duveldrek mei of in drankje. As jy duveldrek yn 'e bûse hienen koe de tsjoenster jin net bitsjoene.
nl.verhalenbank.37352
Tsjoensters hawwe popkes, dêr't se mei spjelden yn prippe. Myn jongste suster wie noch in hiel lyts bern; dy bigong yn 'e nacht om tolve ûre hinne altyd to jammerjen. Dan raesde se moart en brân. Dan krige it bern pine, trochdat de tsjoenster dan yn har popkes ompripke.
Doe op in kear nommen heit en mem har út 'e widze en leinen it bern tusken har yn, op...
nl.verhalenbank.28060
Myn skoanheit Hindrik Schievink hie in bern, dat raesde nachts altyd om deselde tiid hinne. 't Wie in jonkje. Op in nacht gong hy der ôf nei 't bêd fan 't jonkje ta. Doe sei er: "Dêr wei, duvel!" Doe wie der hwat fan 't bêd flein.
Doe gong heit nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. Wopke joech him in drankje mei en sei: "Dû mast goed de hân...
nl.verhalenbank.25347
Thysom, dat wie ús heit syn omke. Dy hie in bern, dat rekke bitsjoend. Earst woe Thysom dat net leauwe, mar it kaem doch sa fier, hy rekke nei de duvelbander Wopke fan Kûkherne ta. 't Wie midden yn 'e winter en der lei in dikke laech iis. Dat omke gong der op redens hinne. Wopke joech him in drankje mei, mar sei: "Tink der om, ûnderweis komt der dy ien...
nl.verhalenbank.19344
Us beppe wie Japiks Griet. It wie in greate tsjoenster. Wy wienen deabinaud foar har. Wy hienen allinne om har in touke om 'e hals en dêr hong in pûdtsje mei duveldrek oan. Dan krige de duvel gjin fet op ús, sei mem. Ek faek duveldrek ûnder 'e drompel.
Der wienen ek wol bern dy droegen in koarste fan roggebrea by har. Dat holp ek, mar sa bot net.
As in...
nl.verhalenbank.34564
De bern droegen duveldrek yn in pûdtsje op 't boarst. Dat kochten se meast yn 'e apteek.
Wie der in bern bitsjoend, dan gongen se nei de duvelbander om in drankje. Us heit syn omke hat der ek alris hinne west.
"Tink der om," sei de duvelbander tsjin him, "der kinne dy ûnderweis wolris beesten by 't boarst opspringe." Dat gebeurde ek. Der sprongen katten...
nl.verhalenbank.27236
Soms sieten de bargen ûnder de kweade minsken. Dan wienen se bitsjoend. Men moest goed oppasse hwa't men by de bargen liet. Net elkenien wie dêrby fortroud.
Wienen de bargen bitsjoend, dan tarden se út. Dan joech it fretten har neat mear.
Men moest in pûde mei duveldrek foar de trôch hingje, dat holp. Meastal wie de tsjoenster fan 'e bargen in man. Soms...
nl.verhalenbank.30088
Op 'e Bulten wennen minsken, dy hienen in bern, dat woarde siik. Der kom gauris in âld minske by harren, dat wie in buorfrou. 't Wie Alle Tet, in âld tsjoenster.
Sy tochten, 't bern kin wolris bitsjoend wêze. Sy gongen nei Kûkherne. En ja, Wopke sei 't bern sit ûnder forkearde hannen.
Hy joech in drankje mei en sy krigen de rie: duveldrek ûnder 'e drompel...
nl.verhalenbank.28556
Myn wiif sei, yn Kollumersweach wenne in tsjoenster, dy koe har yn in kat foroarje. Sokke katten komme altomets byelkoar om to forgaderjen.
Sy bitsjoenden meastal lytse bern. Dan gongen se nei Greate Wopke fan Kûkherne, in duvelbanner, om in drankje. Wopke joech ek wol duveldrek mei.
By in tsjoenster doarsten se noait hwat opite of opdrinke.
nl.verhalenbank.27984
Tsjoensters foroarje har nou en dan yn katten. Dan hâlde se forgaderingen yn 'e buert. Dêr psalmsjonge se dan.
't Gebeurde wol dat se in kat ôfseamen. Dan hie de tsjoenster de oare deis skeel.
Der wienen tsjoensters dy koenen fleane op 'e biezemstok.
Sa'n ien wenne der ek yn Twizelerheide.
De minsken leinen duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe in...
nl.verhalenbank.36848
Der wienen minsken yn 'e Harkema, dy hienen in bern, dat wie siik. Ut tsjerke wei kom buorman om to harkjen hoe't it mei it bern wie. De frou sei tsjin 'e buorman: "De jonge wurdt neat better. Wy ha al guod fan dokter, mar dat jowt suver neat."
De man sei: "Ik mat moarn mar nei de duvelbanner ta yn Kûkherne. Dan mat ik mar in heale dei thúsbliuwe."
De...
nl.verhalenbank.16887
Der wienen minsken, dy har bern wie bitsjoend. Doe gong de heit nei 't Swartfean, nei Hinse Jehannes de Boer.
Hinse sei: "Ik wit wol ien dy't in drankje foar it bern hat. Jimme matte nei de duvelbander fan Terbant ta."
Doe gong dy man dêr hinne. Hy krige in drankje mei.
"Tink der om," sei de duvelbander, "ûnderweis sille jo in moeting ha. Der komt ien by...
nl.verhalenbank.36978
Pake hie lêst fan de nachtmerje. Doe gong er nei greate Wopke ta. Dy wenne yn Kûkherne. Doe joech Wopke him in drank. Hy sei tsjin pake: "Tink der om, dat se dy de drank ûnderweis net stikken slagge."
Doe sei pake: "Hwa duvel soe my dy drank stikken slaen."
Doe't der in eintsje op stap wie, kom der in mynhearke oan, dy swaeide mei syn stok en rekke it...
nl.verhalenbank.22056
Neist sa'n hûndert jier wie ús mem har âldste suster, dy't yn 'e Harkema wenne, slim siik. Hja wie tolve jier âld en koe net wer better. De heit (Aise van der Heide, in tige froom en leauwend man) gong skean de paden del nei de duvelbander fan de Ham, hwant sy wienen har rie to 'n ein. Hy krige in drankje mei en sette dêrmei op hûs ta. Mar ûnderweis...
nl.verhalenbank.21328
Ik ha to Feanwâlden wenne op 'e Finnen yn in gemeentewoaning. Geart Jongsma wenne ek yn sa'n gemeentewoaning, flak by ús. Syn wiif wie in tsjoenster.
Myn bern krigen us in kear wyt guod fan it minske op bôlle. Yn 'e nacht wie der mei de bern gjin hûs to hâlden. Sy liken alle fiif wol dwylsinnich. Krekt as wie de duvel yn har fearn. Sy stienen alle fiif op...
nl.verhalenbank.16164
As men nei de duvelbander ta west hie om drank en men roun oer de Houtsjepaden (= Skeltepaden) by Bouwekleaster (ûnder Harkema), dan rekke dêr de drank altyd stikken.
nl.verhalenbank.20238
As der bern bitsjoend wienen, gong men nei Wopke, de duvelbander ta. Dy joech altyd drank mei.
nl.verhalenbank.30957
