Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
No. 171. 't Was in 1560.
Een boer uit Kasteren onder Hoogeloon, die al vijf jaar ziek was, raadpleegde een duivelbanner, die hem wist te vertellen, dat hij betooverd was. De heks zou den volgenden morgen aan zijn hoeve komen om iets te vragen, dat moest hij weigeren; maar dan zou ze iets uit zijn tuin willen hebben, dat moest hij haar "om Godswil" geven....
nl.verhalenbank.46922
Alle Tet fan 'e Harkema wie de tsjoenster. Dat wie algemien bikend. Hja wie soms blau en plakkerich om 'e holle. Dan hie se wer opdonders hawn fan 'e kweade, sei 't folk.
nl.verhalenbank.23440
Tsjoensters foroarje har yn katten, is 't sizzen altyd.
As in houn spoekgûlt komt der in sterfgefal. Dat leauwe gâns lju.
Frijmitselders ha har oan 'e duvel forkocht.
nl.verhalenbank.20976
35.
Een paar stumpuutmakers harre op een kier zon kanes van een stomp ien 't gat ligge, dat ze um der niet uut konne kriege. Ze zeie tege Dorus: "Aj 'm könt beure dan mag ie um hemme". "Alle duvels uut de hel help mien", zei Dorus. En toe konne de stomp zo wegnemme. De stömpuutmakers viel van ings de pet af, toe ze dat horen en zagge.
nl.verhalenbank.22394
Dyselde tsjoenster, dy't us by twa froulju alhiel ûnforwacht kom, hat ek us in man bitsjoend.
Dy man dy woarde siik. De tsjoenster kom him yn 'e mjitte, doe't er op in wein siet.
"Dû âlde duvel!" sei er, "dû hast my bitsjoend. Dû mast my bilove, dast my wer better makkest!"
"Ik biloof it dy, jonge", sei se.
En doe kloppe se him op 't skouder. Hy is wer...
nl.verhalenbank.20561
Alle Tet wie ek in tsjoenster. Dy wie soms bot blau om 'e holle. Doomny kom op in kear by har, doe sei er: "Hwat binne jo blau om 'e holle."
"Ja," sei Tet, "ik stomp my altyd oan 'e bêdsdoarkes."
Mar 't wie de kweade, dy't har soms op 'e hûd joech.
nl.verhalenbank.19455
Karste Lamke wenne yn 'e Sweagerbosk. Dat wie in tsjoenster. Sy hie popkes op 'e tafel, dêr boarte se mei. Dêr stuts se mei nuddels yn. Dan krige dyselde pine, dêr't se 't op forsjoen hoe. Dat wienen har slachtoffers.
Hja hat in soan forlern. Dy hie se bitsjoend. Hy sei tsjin syn mem: "Dû âlde duvel, hastû my bitsjoend? As dat sa is, silst stjerre."
Mar...
nl.verhalenbank.20736
Ien fan 'e Tike hat my forteld:
Ik (dit wie âlde Jan Potskipper syn wiif) stie op 'e reed. Ik rôp Pije en Hoeke, myn beide jonges, hwant wy masten ite. Der wie net in minske to sjen yn gjin fjilden noch wegen. Doe stie ynienen âlde Tryn achter my, mei in lekken om har hinne.
Ik woarde danige kjel en sei: "Dû âlde duvel, dû bist net gong, dû bist flein."
nl.verhalenbank.12234
As men in apel fan in tsjoenster krijt, mat men dy apel noait hielendal opite. Hwant oars krijt men in levende pod yn 't liif.
Wy mochten ek noait trije kear achter elkoar "ja" sizze. Hwant dan hie de tsjoenster jin yn 'e macht.
Der wie froeger in jonkje, dêr boarten wy wol mei. As der in âld minske foarby gong, dan sei er altyd:
"Ien âlde duvel, twa,...
nl.verhalenbank.20735
Yn 'e Hamsterheide wie in fanke oan it útinoarstruijen fan mollebulten. Doe kom der in âld wiif by har. Dy frege har: "Fynst wol us hwat?"
"Né" andere it fanke.
"Dan mast mar us ûnder d_ mollebult sjen."
It fanke die it en doe foun se twa botsens.
Mar doe nom it âld wiif it fanke de mûtse fan 'e holle en flybke der yn. Mar it fanke wist, dat it âlde wiif...
nl.verhalenbank.21258
Fan sawn op elkoar folgjende famkes is ien in tsjoenster.
Fan sawn op elkoar folgjende jonges is ien in wjerwolf.
In wjerwolf is in soart pleachbeest yn minske-gedaente.
't Is in hantlanger fan 'e duvel. Hy forskuort alles.
nl.verhalenbank.25570
De heks van Stabroek
Een grote veekweker uit Stabroek in de polder had ongeluk met zijn koeien. De veearts erbij halen was te duur. Die kon trouwens toch niks beginnen tegen hekserij, want het was hekserij. Hij had nog nooit 'de ziekte' in zijn stallen gehad. Het was allemaal begonnen, toen Trezeke bij hem melk kwam halen.
Trezeke was een oud, krom...
nl.verhalenbank.19292
54.
Mien vader die ging met een stuk of vijf zes Diemse völ smele sni'je. En toe ware ze ien een wei, mao dat moch niet van den boer. En toe moezze ze wachte, want zi'j konnen ok niet zien, tot 't lich was. Mao toe was den olden Prul die was ter bi'j en die zeit: "Jonges, wille gillie mien Henske is zien?" Toe zeie ze: "Och gek, olde keal, dat könt gi'j...
nl.verhalenbank.22413
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele.
Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel.
Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
Mien grötvoader het ik duk dit verhoal heure vertelle. Ze waren es mee vier man on ’t rogmèje gewes. Da gieng toe natuurlijk nog mee de zich. Toe kwam d’r ’n donderschoer [onweersbui] opzette. Ze zèje tège mekoare: “We kriege de gèrve nooit mer vör de bui gebonde en gerich” [op hopen gezet]. De knech van den boer zèj toe: “Go gellie mar alle drie in de...
nl.verhalenbank.49756
Stammerige Harm syn mem hie in winkeltsje. Op in joun sieten se dêr meielkoar oan 'e kofje.
Doe sei 't minske ynienen: "Nou is 't aanst myn tiid." "Hoe dat sa?" sei ien fan 'e oaren. Guon makken der in grapke fan. Ien sei: "Ast it liichste, mast de stok oer de bealch ha."
Klokslach tolwe ûre yn 'e nacht die 't minske noch ien snok en doe wie se dea.
Sy...
nl.verhalenbank.19889
Myn swager syn heit is nou sahwat in fjirtich jier dea.
Hy fortelde, hy hie us op in nacht om in ûre of alve ûnderweis west mei de wein. Hy ried op Grinzer Pein yn, dêr't er wenne. Hy wie op 'e Noardwikumerheide, yn 'e buert fan Noardwyk en Mearum. Dêr hearde er hwat sûzjen. Hy draeide him om op 'e wein en hy seach achter him. Mar der wie neat to sjen....
nl.verhalenbank.25552
Der wienen minsken yn 'e Harkema, dy hienen in bern, dat wie siik. Ut tsjerke wei kom buorman om to harkjen hoe't it mei it bern wie. De frou sei tsjin 'e buorman: "De jonge wurdt neat better. Wy ha al guod fan dokter, mar dat jowt suver neat."
De man sei: "Ik mat moarn mar nei de duvelbanner ta yn Kûkherne. Dan mat ik mar in heale dei thúsbliuwe."
De...
nl.verhalenbank.16887
Stammerige Harm koe ek tsjoene, mar dy hie 't meast op it fé forsjoen. Dy moest men noait by it fé litte. Hy hie in wikseldaelder fan 'e duvel. Dy hied er altyd by him yn 'e bûs.
Hy wie frijmetseler. Frijmetselers ha altyd in wikseldaelder. Dy ha ek altyd jild. Mar ien kear draeit de duvel har de nekke om. Om de sawn jier mat der ien dea, krekt as by de...
nl.verhalenbank.30505
Meneer Pieter van Aken maakte in wijde kring bekend dat hij het vak van Chirurgijn zo goed verstond, dat hij mensen die het slachtoffer van betovering waren, met succes kon behandelen en dat hij bovendien in staat was om, als iemand bestolen was, de dief op te sporen en de buit te achterhalen. Deze grootmeester ging in 1534 in Amsterdam wonen. Of hij veel...
nl.verhalenbank.125680
