Datasets - ISEBEL

Witte Wieven Dominee Detmar, te Ede, kwam laat terug van het bezoek bij een ouderling en moest de Witte Wieven bij Kernhem passeren. Hij voelde zich ongerust, er zou hem iets gebeuren. Toch ging hij. Op het Hooge Dennenboschje verscheen hem een witte juffer. Dominee zei: "Ben je van God, dan staat, ben je van de duivel, dan gaat." En de gedaante verdween.

God

nl.verhalenbank.13627

Spookdieren: Van mijn betovergrootvader werd verteld, dat hij jager was. Op een avond ging hij met zijn geweer huiswaarts. In de buurt van het “Heiblumke”, een huis in de Laaghei, hoorde hij geraas en gesnuif in de struiken langs de weg. Hij schrikte, doch kon niets zien, greep zijn geweer, en vroeg luid: “Ben je van God, spreek dan. Ben je van de duivel,...

afweer

nl.verhalenbank.69367

Der wie in faem, die woe in frijer ha. As wie 't de duvel ek, sei se. Doe kom dêr op in kear in hearke. Dy hie in hynstepoat. Hja sei, hy mocht der ynkomme, as hja de skûdels omwosken hie. Of er sa lang wol tiid dwaen woe. Mar doe gong se hinne en skûdelwosk net. Ynpleats dêrfan sloech se alle diggelguod koart en klien. Doe koe de duvel lang op har...

afwas

nl.verhalenbank.19938

Der wie in faem, dy tsjinne. Dy sei us in kear: "Ik wol joun in feint ha. 't Kin my neat skele hwa. As wie 't de duvel ek." Doe't se de jouns it iten op hienen, kom der in menearke oan, dy gong moai yn 'e hoeke sitten. Doe kom de frou by de faem en sei: "O heden, fanke, hwat hastû hjoed sein!" Doe sei de faem de wurden dy't se sprutsen hie. "Nou," sei de...

aanraden

nl.verhalenbank.18123

In het dorpje Middelbeers wist de duivel zich in een grote, gevaarlijk uitziende, zwarte hond te veranderen. Die hond lag dag en dag daar voor de kerkdeur van Middelbeers. Dat was lastig want op den duur durfde bijna geen mens meer naar de kerk te gaan uit vrees voor die grommende hond die iedereen zijn scherpe witte tanden liet zien. De pastoor die reeds...

afweer

nl.verhalenbank.69736

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur