Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
46 datasets found
Dutch Keywords: duivel Place of Narration: Buitenpost
Stammerige Harm fan Twizelerheide is ris in kear oer de Swâdde smiten woarn troch de duvel. Hy hie in wikseldaelder en sadwaende altyd wol jild om hannen. Hy handele yn fodden ensa.
nl.verhalenbank.22957
Sa hat er ek wol guon holpen, dy't de foet forknoffele hienen. Piters Hil hie de earm stikken. Sy kom by Oene. Oene sei: "Wachtsje even. 'k Mat earst even mei 't mantsje prate." Doe gong er nei bûten ta. Even letter kom hy der wer yn en sei: "'t Is foar inoar. 'k Ha mei him praet." (Dat wie net ien oars as de duvel, hwant Oene wie in raren-ien) Trije kear...
nl.verhalenbank.20007
It is us in kear op 'e Lange Wyk gebeurd, dat dêr ien oer de dyk smiten woarde. Dat wie in tige rûch man. Hy hie earst in skoft yn 'e kroech sitten en rare wurden brûkt. Dêr hied er de boel forsweard. Doe hat de duvel him opnom en oer 't wetter smiten.
nl.verhalenbank.22955
Myn frou wenne yn Twizelerheide. Sy moest omke sizze tsjin Stammerige Harm. Op in kear, doe kom se mei har suster en in stik of hwat kammeraedtskes fan 'e naeiforiening. 't Wie by jountiid. 't Wie midden yn 'e simmer. Doe woarde dêr mei snieballen smiten. Dy smiet ien oer de dyk hinne en sy kommen yn 't wetter del. Dat wie gjin goed spul. It wie de duvel,...
nl.verhalenbank.22954
Sape Boersma fan Gerkeskleaster hie tofolle dronken. Hy hie yn 'e kroech sitten en doe gong er op 'e fyts sitten. Hy flokte as in ketter. Underweis, achter Strobos smieten se him yn 't Knjillisdjip. Dat die de duvel. Hy is der wer útrekke, mar doe wied er aerdich bikaem. Letter flokte er net mear.
nl.verhalenbank.30968
Yn Sweagerbosk by 't Wyldpaed by de Swadde lâns, dêr giet de kweade yn 'e nacht lâns. Hy foroaret him dan yn in grouwe, swarte houn. Oan diz' kant it brechje yn 'e Westerein is er faek sjoen woarn. Hy gong dan de Swadde lâns op Kûkherne yn. Dêr wie froeger in paed. Nachts kom de houn by Karste Lamke en Sjoerde Ael op 't hiem. Dat wienen tsjoensters. De...
nl.verhalenbank.16767
Myn frou wenne yn Twizelerheide yn in húske mei in plankje oer in sleat. Op in joun, doe leinen se al by harren op bêd, doe hearden skoanmem en dy guon praten. Skoanmem gong der ôf en gong foar 't glês stean om to sjen hwa't dat noch wiene, dy't sa let warber wienen. Doe seach se trije minsken rinnen. It wienen Stammerige Harm, dy syn suster en in dochter...
nl.verhalenbank.24528
Sint van der Veen wenne yn 'e Westerein, yn in âld houten keet. Alle jounen gong it dêr yn dy keet op in kaertspyljen. Dan wienen syn maten by him en it wie altyd wit hoe let yn 'e nacht foardat se ophâldden. It gong dêr sa bot op in sûpen en in flokken en in mâltjirgjen dat it wie in griis. Sint syn wiif lei dan al op bêd, mar it wie har o sa bot yn 'e...
nl.verhalenbank.19656
Op 'e Greate wei (de rykswei) yn 'e buert fan 'e kaserne ha guon de duvel sjoen, nei't se seinen.
nl.verhalenbank.22951
Alle Tet wie ek in tsjoenster. Dy wie soms bot blau om 'e holle. Doomny kom op in kear by har, doe sei er: "Hwat binne jo blau om 'e holle." "Ja," sei Tet, "ik stomp my altyd oan 'e bêdsdoarkes." Mar 't wie de kweade, dy't har soms op 'e hûd joech.
nl.verhalenbank.19455
In pleachbeest dat is: de kweade yn 'e gestalte fan in houn.
nl.verhalenbank.28649
Sy seinen ek wol dat Gauke Haarsma konneksjes ûnderhâldde mei de duvel. As der by earme minsken in poppe op komst wie en sy hienen gjin sinten om hwat spullen foar de útset to keapjen, dan kommen se by Gauke. Dan sei Gauke: "Ik gean wol even fuort." Dan helle er sinten op. Hwerwei? Hy sei: "Binnen 't healjier mat ik se wer ha, oars giet it raer." Syn...
nl.verhalenbank.26212
Der wie in boerefeint, dy hie in forboun sluten mei de âld feint (= de duvel). Hy wedde us mei de boer, hy soe it mollebult struijen yn trije ûren dien ha. "Dizze weddenskip hast forlern", sei de boer. Mar de feint gong noflik op it lân lizzen to sliepen. Binnen trije ûren wie alles swart. "Jo ha 't forspile", sei de feint. De âld-feint hie 't opknapt....
nl.verhalenbank.16502
De kant út nei Grins stiet it Godloas Tolhûs. Dêr wienen ris op in snein-to-joun in stik of hwat bazen, op 'e betonnen brêge, dy prebearren yn hoefolle tredden hja oer de brêge kommen. Der wie ien jonge yn it ploechje, dêr koenen de oaren it lang net tsjin hâlde, dy wie altyd foar. Doe sei er: "De duvel kin 't hjir net iens tsjin my hâlde." Doe seinen de...
nl.verhalenbank.26215
Frâns wenne yn Surhuzum. Hy wie frijgesel en in dikke sûplap. Syn mem gong altyd bot tsjin dat sûpen yn. Hja warskôge him geregeld en sei: "Dit kin dy noch wol ris raer ôfgean." Mar hy spotte mei har wurden en hy flokte der grouwelich by. "Ik bin foar de duvel net bang", sei er. Op in snein-to-joun kom er wer thús. Hy wie smoardronken. "Hast nou al wer...
nl.verhalenbank.26216
Bearn Smook fan Feansterheide hat mei de duvel fochten. Hja leinen togearre yn in droege sleat. Bearn hie sangeneblau west. De duvel wie in lyt mantsje.
nl.verhalenbank.16504
Doe't ik in jonkje wie, wennen wy yn Stiensgea. Dêr wenne ek in fédriuwer, dat wie Boele Tseard. Dy fortelde doe us: Myn omke gong us in kear hjir yn Stiensgea achter de Bosk lâns. Omke dat wie in hiele dikke gewante keardel. Dy wie nergens binaud foar. 't Wie yn 'e nacht. Doe seach omke dat der in keardel achter him oan kom. Dy bleau mar achter him oan...
nl.verhalenbank.22138
Japik, myn man, hat mei in stikofhwat maten ris nei Twizel ta west. It gong bot op in swetsen en flokken en dêr hienen jy 't al. Doe't se sahwat midden op 'e Wedze wienen, krigen se de duvel njonken har. Sy koenen skoan sjen dat er it wie. Hy hat har folge oan 'e doar ta. Se wienen deabinaud. Mar Japik wie net bang, hwant dy hie in goed geweten.
nl.verhalenbank.16521
Janom wie nei de faem ta. Mar dêr roan er in blauwe skine. Doe hied er in sin as in baerch en hy flokte en ketterminte dat it in griis wie. Mar dêr woarde er foar straft. Hwant doe't er ûnderweis wie, kom der him in jong baeske op side. Dat wie de duvel. Janom woarde sa binaud, dat hy hie oan elke hier in switdrip hingjen. It feintsje bleau oan hûs ta by...
nl.verhalenbank.16520
Frijmitselers meitsje in hûs dat se bouwe noait hielendal ôf. Hja ha in forboun mei de duvel sluten. Se krije jild fan 'e duvel. Dy't ienkear by de frijmitselers is kin der net wer by wei. Om 'e sawn jier mat ien fan har stjerre. Of sy matte ien dea meitsje of sy moatte selsmoard plege. It lot wiist oan hwa't it dwaen mat.
nl.verhalenbank.36157
35