Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Vroeger waren ’r vrijmetselaars. En d’r ware twee groepe. Kwam je bé’j de rieke groep dan had je je kosje gekoch. Bé’j de twidde groep, de èrme, mos je werke. De lede van de werkgroep hadde ’n werkkamertje. Dor zate gin vensters ien. ’t Was er hardstikke duuster. En die lede krege kleine gouwe gereedschappe: ’n trufelke, ’n hamerke en ’n voegspieker. Da...
nl.verhalenbank.50250
Der wie in faem, dy wenne by de boer.
Dy sei op in kear: "'k Wol joun in feint ha, as is 't de duvel ek."
De jouns dan ite se. As dat op is, meitsje se de tafel skjin.
Dan komt der ien by de doar. It is de duvel.
Hy giet by de oaren sitten.
Dan seit de boer tomûk tsjin 'e faem: "Witst wol hwa't it is?"
"Né", seit se.
"Dy man hat ien goeije skonk en ien...
nl.verhalenbank.22215
Met de duivel dansen.
Was es ’n keer ’n wicht, dat geern dansen mög. Moar heur olle lu waren d’r tegen. Ieder moal as ze vruig: “Mag ‘k vanoavend hen te dansen”, zeden voader en moetje: “Nee, heur, naarns goud veur.”
’t Wicht vond dat ja slim begrotelk. Zai wol toch zo groag mit andere jonges en wichter mit doun. Moar toun ze op ’n goie dag weer begon te...
nl.verhalenbank.45851
Op 'e Sumarreheide wennen twa minsken, dy werkten noait. Se dienen noait in slach. Hoe koe dat sa?
Hja hienen in wikseldaelder. Jowe se sa'n wikseldaelder út, dan komt er altyd werom. Sa'n wikseldaelder komt fan 'e duvel. Dy't in wikseldaelder hat, is oan 'e duvel forkocht.
nl.verhalenbank.30362
Mike Ruerd fan Harkema dekte en timmere beide wol. Op in kear hied er oan 't dekken en timmerjen west mei in pleats op it Bomkleaster, dêr sieten gatten yn it dak. It gong der dy deis bot oan wei mei him. Hy die 't raer. Doe't er dy jounes mei syn timmerark nei hûs soe roun er skean oer de houtsjes nei Readskuorre. Doe't er oer ien fan 'e houtsjes soe,...
nl.verhalenbank.18161
Der wenne in man yn Marum, dy wie arbeider op 'e molkfabryk. Dy man dy flokte altyd sa skandalich, dat it wie in griis der nei to hearren.
Op in kear doe wied er allinne yn 'e fabryk. Doe is de duvel by him kaem en dy hat mei him fochten. Dat wie skoan to sjen, doe't se him even letter dea founen.
nl.verhalenbank.33124
Der wie in faem, dy tsjinne by de boer. Dy faem woe noait forkearing ha. Hja krige wol genôch oansyk, mar sy stegere alle manlju ôf. Dêr woarde se faek om pleage. Op in kear, doe't se wer ris tige narre woarn wie, doe sei se: "Goed, de earste de bêste, dy't om my komt, dy bliuwt, as wie 't de duvel ek."
De earste dy't kom, mocht bliuwe. De frou seach dat...
nl.verhalenbank.19737
Bij Aant. 1938, §2, fol. 31. Volgens mevr. Dr. H.E. Heimans te Almelo zegt „vrouw Seckel-Reekens, 64 jaar oud, „koopvrouw”, „R.K. opgevoed”, vaak kabouters te hebben gezien in een strook die verloopt van Volthe, via de Hunenborg, Tilligte, Springendal, Braamberg, (langs de watermolens van Frans en van Bels), Mander, Manderveen, in de richting van...
nl.verhalenbank.48585
Oeds Griper wie us yn 'e nacht op wei nei hûs ta.
Underweis sjocht er ien oan 't skrippen op 'e heide.
It wie Fokke.
Oeds sei: "Mat dat sa, Fokke?"
"Ja," sei Fokke.
Oeds sei: "Dat kin ek wol hwat oars, Fokke."
Mar Fokke dy arbeide troch.
Mar even letter, doe kom der ien by him, dy sei: "It kin wol oars, Fokke, kinst it wol oanmeitsje litte."
Mar Fokke...
nl.verhalenbank.21731
Yn 'e Houtigehage wennen minsken, dy wienen tige fûl. Sy koenen it net litte op snein to arbeidzjen. Dan stie de man op it lân to hakjen. Dat foel by de buorlju bot op, dy seagen der altyd nei.
Op in snein stied er wer op it lân to hakjen. Doe kom der in hiele grouwe, swarte houn oan. Dy gong deun tsjin 'e lodde oan stean. Doe koe de man net in spit mear...
nl.verhalenbank.17745
Der wie in faem, dy woe graech nei de kermis ta. Mar de boer sei: "Dû mast earst de rogge op it lân yn skeaven bine." Mar dêr lei safolle rogge op it lân, dat koe ien minske allinne noait op in dei dwaen.
De faem gong nei 't lân ta en sy sette har de kermis mar út 'e holle wei.
Doe kom dêr in menearke oan en dy frege har: "Hwerom bistû net nei de kermis?"...
nl.verhalenbank.20116
Hepke Wynstra fan 'e Rottefalle wie ris in kear oan 't gropjen by de Skeanpaden lâns. Doe kom doomny der oan. Dy sei: "Wat zijn dat mooie stukjes en hoe krijg je die zo gelijk?"
"Mei duvels gewelt, doomny", sei Hepke.
nl.verhalenbank.32882
Der lei in skipper yn Dokkum by de Bonifaciusfontein. De man die noait in slach en leefde der goed fan. Hy hie twa soannen.
Hy hie in sokke of in hoas, dy brocht er nou en dan ûnder 'e piip dy't oer de Strobosker feart lei. Dy hong er oan in toutsje. Dêr ûntfong er it jild yn. Dat krige er fan 'e duvel, dêr 't er him oan forkocht hie. Dêr leefden se fan.
nl.verhalenbank.21008
Vechtn mit de duvel.
Was es n moal n boernknecht. Hai waarkte in Blijham. Dou hai door n zetkn west har, begund-e moager te worn. t Wur hoast bie de dag slimmer.
Zien oln maarkten t wol, man dochden dat van de drokte kwam. Hai was zulf wol beter, man duurde er nich over prootn. Ain van zien kameroaden vuil t ook op, dat e dr zo slecht oet keek. Doorom...
nl.verhalenbank.43883
Yn 'e Skrâns wenne in postkantoarhâlder. Dy hie ek in winkeltsje yn hillige beeldtsjes. Flakby wie in man oan 't straten. It duorre lang foardat dat karwei dien wie. De postkantoarhâlder krige der in protte sânrommel fan yn syn winkel.
Elke dei frege er de strater: "Hwannear binne jo klear? Ik ha skjin myn nocht."
Op in moarn wied er flak foar de winkel...
nl.verhalenbank.21747
Op in kear wie Jehannes van der Zee yn de Pein oan 't klaeimodder laden. Hy laedde de terpmodder fan 'e bult op 'e wein en ried der dan mei nei 't lân ta.
In eintsje fierder, sa fortelde Jehannes, stie ek in keardel. Dy wie ek oan 't laden by in klaeimodderbult. En dy stapte om 'e wein hinne, sei er, en dy sette de sketten torjochte en dy stapte wer om 'e...
nl.verhalenbank.33357
Wurkgeesten binne nachts warber. Mar men mat dat forhinderje, hwant it is duvelswurk. Dêrom mat men foar de nacht om 'e brake altyd in boskje flaeks hinne bine, hwant oars braekt it nachts.
Mei 't terskjen mat de tersk jouns òf hielendal ôf wêze, of men mat de tersk yn 'e bân lizze. Die men dat net, dat wie bislist net fortroud, hwant dan woarde der de...
nl.verhalenbank.25694
Yn 'e stêd wenne baes Idzerda. Dy hie wol fiifentwintich feinten. Hy wie tige fyn, mar skynfrom. 't Wie in koekert. It folk neiride, dat koed er. Ik haw sels ek by him yn 't wurk west.
Der wie ien feint, dy hie dêr al jierren west. Op in moarn doe kom dy feint hwat to let op 't wurk. De âlde Idzerda trof dat. "Jonge," sei er, "doe bist wat te laat."
"Ja...
nl.verhalenbank.28401
In Koekange leefde een man, die een keuterijtje had, een klein boerenbedrijfje. hij kon zichzelf en zijn gezin er mee in leven houden maar meer ook niet. het was armoe troef. De tijden werden nog slechter, de oude koe werd mager en gaf geen melk meer en de geiten maar heel weinig. En toen zijn vrouw de man verweet dat ze wel gek moest zijn geweest dat ze...
nl.verhalenbank.49216
Froeger hienen se yn Moarmwâld in matteweverij. Dêr bistriden se de wurkeloasheit mei. Sy weefden mei rosken. Dy rosken woarden op 'e souder droege. Dan bleauwen se taei. Dienen se 't yn 'e sinne dan woarden se bros.
Sy moesten dus de rosken fan 'e souder helje.
De man dy't de leiding hie fan dy matteweverij flokte altyd bot.
Op in kear gong er by de...
nl.verhalenbank.24008
