Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
De duvel fan Earnewâld soe ris op redens nei Warten ta. Doe't er op 'e Lange Sleatten wie ried er yn in wek. Mar hy hie sa'n faert, dat syn holle waerd troch de skerpe kant fan 't iis ôfsnien fan 'e romp.
De holle glide oer 't iis fierder en de romp ûnder iis.
Sy koenen 't krekt lykhâlde en doe't se wer oan in wek tawienen wie 't halt - de kop wer op 'e...
nl.verhalenbank.24922
Adam Hurdrider wie de kampioenreedrider fan Fryslân. Net ien dy't hurder ride koe as hy. Op in kear hied er wer nei in hurdriderij ta west en de earste priis woun. De measte hurdriders stutsen nei ôfrin yn 'e herberch oan, mar dat die Adam noait. Dy makke dan dat er thús kaem. Drank woe er net ha. Hy streke aerdich ta op wei nei hûs ta. Doe fornaem er dat...
nl.verhalenbank.32159
Adam Hurdrider ried oer it iis fan 'e Snitser mar. Net ien dy't hurder ride koe as hy. Doe hearde er ien achter him streekjen. Dêr koe Adam Hurdrider net oer, dat ien him ynhelle. Soks wie er net wend. Dat hy bigoun hurder to riden. Mar dy oare ek. It streekjen fan dy oare hearde er hyltyd noch deun achter him. Doe ried Adam op 't allerhurdst, hwant dy't...
nl.verhalenbank.31386
Der wie ris ien yn Fryslân, dy koe hiel hurd ride op redens. Sa hurd, dat der wie net ien dy't it tsjin him hâlde koe. Hy stoude elkenien foarby.
Doe gebeurde it dat der ien njonken him kom. Doe rieden se tsjin elkoar. Hy ried sa hurd er koe, om it mar fan dy oare to winnen. Doe stoude er yn in wek, dat er net sjoen hie.
Dat gebeurde mei sa'n feart, dat...
nl.verhalenbank.27929
Der kom ris in ploechje jongfolk fan 't hurdriden fan Stiensgea. Ien wie in botte spotter. "Ik bin foar de duvel net bang", sei er, en sokke dingen mear. "As hy der is," sei er, "dan kin er mar komme."
Doe moesten se fan Blaufallaet nei Surhuzum. Dêr roan in âld paed njonken 'e feart del. Dy iene swearde en swetste mar raek.
Ynienen wie dêr in dikke...
nl.verhalenbank.27281
Yn Beets wenne in faem dy wenne by in boer oan 'e feart dy't nei de Feenhoop giet. 't Wie yn 'e winter en der lei in laech iis yn 'e feart.
De faem sei: "Ik wol to riden, as soe 'k ek mei de duvel ride." Dat wie yn 'e moarn, dat se dat sei.
De middeis kom de duvel by har. Hy hie redens by him. Oan syn knolfoet seach se dat it de duvel wie.
Hja wie oan 't...
nl.verhalenbank.25498
Yn Lukaswoude (Gr.) siet yn it café in feint, dat wie in greaten spotter. Hy wie dêr oer iis op redens kom. Hy flokte en swetste mar en sei: "Ik bin foar gjin duvel bang. As ik aenst nei hûs gean, dan hoopje ik, dat er om my komt."
Even letter gong er út 'e herberch. 't Wie helder ljochtmoanne-waer. Hy boun de redens ûnder. Hy moest oer in kanaeltsje. Dêr...
nl.verhalenbank.19850
(28.30 min)
DJ: dan stiet hjir: De legendarische schaatsenrijder. Ik wyt sels net wat it is. De legendarische schaatsenrijder. Ik weet zelf niet wat dat is.
JV: Daar zijn verschillende verhalen over.
DJ: Oer in hurdrider, in rider. Kenne jo dat ferhaal ek fan dy rider, dy’t dan yn in wek rydt en dan giet syn holle der ôf.
JV: Ja, maar dat is wel om om te...
nl.verhalenbank.69757
Twa kear hurdride
Hiel lang lyn wenne der yn Earnewâld in smid. As ik yn skoalle oer him fertelde, neamde ik him altyd Harke Doedes en dêr sil ik my no ek mar by hâlde. Hy stie good oanskreaun, want hy wie redsum en behelpsum en hy ferstie syn hantwurk út 'e pin. De boeren wienen altyd tige oer him te sprekken. As Harke in hynder op fjouweren besloech,...
nl.verhalenbank.13039
De laatste wedstrijd van Jan Mosterd
In de Sleemenderstraat bij de Drapoort in Groningen woonde een vrouw met haar zoon Jan, die de kost voor haar verdiende. Werken kon hij als de beste, maar schaatsenrijden nog beter.
Op een winterdag kwam Jan om twaalf uur thuis eten.
Er was geen mosterd in huis, en zijn moeder zei: "Jan, haal nog even voor een cent...
nl.verhalenbank.9542
Een ergen hekel heeft men hier aan verspreken, d.i. bij beloften zijn naam of zijn hulp inroepen, want dat is gevaarlijk. In twee door mij opgeteekende verhalen uit Uitdam en Zuiderwoude hadden verstokte kaartspelers beloofd vóór middernacht thuis te zijn.
"Zoo niet, dan mocht, pot hier en gunter, de duivel hen halen."
Verdiept in het spel vergaten zij...
nl.verhalenbank.9391
Een Uitdammer was een liefhebber van kaartspelen. Zijn vader had er gloeiend het land an, omdat hij dan zoo laat thuis kwam. Op een goeden dag beloofde hij vroeg binnen de stijlen te zijn: zoo niet, dan mocht de duivel hem halen.
"Jongen, jongen, schei uit! Verspreek je toch zoo niet!" zei zijn vader.
"Wat kan het mij godverdomme schelen? As ik niet om...
nl.verhalenbank.9090
Nou, waar ik een hekel an heb, dat is an verspreke. Dat heb de zelfde Wullem Hoek ers edeen. Hij was te pandoere en het was al knappies laat.
"Nag een rondje," zei de boer in Wullem liet zen eigen overhalen, dus bleef ie.
Nou had ie tois ezeid dat as ie later dan elf uur tois kwam, de duvel hem pot hier en gunter... nou, uwe begraipt me wel. Op lest...
nl.verhalenbank.9039
Men moet den duivel niet verzoeken. B.
Ze vertellen zooveel van spoken en kollen, en daar geef ik niet veel om. Maar waar ik een hekel aan heb, dat is aan verspreken.
Dat heeft Willem v. d. H. eens gedaan. Hij zat te pandoeren en het was al knapjes laat geworden. "Nog een rondje," zei de boer; en Willem liet zich overhalen. Hij bleef dus. Nou had hij...
nl.verhalenbank.35067
Men moet den duivel niet verzoeken. A.
Een Uitdammer was een groot liefhebber van kaartspelen. Zijn vader had er een gloeienden hekel aan dat hij dan zoo laat thuis kwam. Op een goeien dag beloofde hij vroeg binnen de stijlen te zijn; zoo niet, dan mocht de duivel hem halen. "Jongen, jongen, hou je stil! verspreek je toch zoo niet," zei zijn vader. "Wat...
nl.verhalenbank.35066
DUIVELSGELD
Voordat het Centraal Station was gebouwd, drong het water van de Zuiderzee langs de Schreierstoren de grachten binnen en kon men er zoutwatervissen vangen als het getij gunstig was. Hartje winter, omstreeks 1850, ging Panzer, een arme drommel, eens naar de Kloveniersburgwal om spiering te kloppen op het ijs van de gracht. Hij had een bijt in...
nl.verhalenbank.13356
