Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Vroeger waren ’r vrijmetselaars. En d’r ware twee groepe. Kwam je bé’j de rieke groep dan had je je kosje gekoch. Bé’j de twidde groep, de èrme, mos je werke. De lede van de werkgroep hadde ’n werkkamertje. Dor zate gin vensters ien. ’t Was er hardstikke duuster. En die lede krege kleine gouwe gereedschappe: ’n trufelke, ’n hamerke en ’n voegspieker. Da...
nl.verhalenbank.50250
Der wie in boerke, dat hie forlet fan jild.
Doe kom de âld feint by him, dy sei: "Ik woe dyn siele wol keapje."
"Dy kinst àl krije," sei 't boerke, "mar dan mast my dizze lears fol jild leverje."
"Nou," sei de âld feint, "dat nim ik oan. Hingje dy lears mar oan 't groubynt yn 'e skuorre. Mar as ik him fol ha, dan pak ik dy direkt."
"Bêst", sei 't boerke,...
nl.verhalenbank.25194
Dyselde boer wie us op in kear to ôfljochtsjen. Hy die 't yn 't tsjuster en hie gjin lantearne by him. Doe krige er ynienen in klap op 'e earm, dy't goed bot oankaem. Dat hie de duvel dien. Sy ha fuort dêrnei alles ôfljochte, mar der wie neat to sjen.
nl.verhalenbank.19865
Der wie in boer, dy hie in hiel âld pleats. Dy wie sa min, dat de muorren koenen 't hast net mear hâlde. Dy boer woe o sa graech in nije pleats ha, mar dêr hied er gjin jild foar.
En dat wist de duvel.
Doe't dy boer in kear allinne op 'e wei om roun kaem de duvel njonken him to rinnen. De duvel wist alles fan 'e boer syn swirrichheden. Hy sei: "Forkeapje...
nl.verhalenbank.30038
Hanne Aefke wie in earm minske. Hja hie 't och sa krap.
Op in kear moest se nei Sumar ta. Fan 'e Sumarreheide ôf wie 't koartste paed oer de Pasterijelânnen. Mar dêr wie 't ûnfeilich, dêr spoeke it, fral op it trêdde stik lân, yn 'e bocht.
Hanne hie sa'n forlet fan jild, dat ûnderweis winske se dat se jild fine mocht. En doe't se op 't trêdde stik wie, by...
nl.verhalenbank.33269
[39.54]
IML: Er was eens een arme boer, die het allemaal niet meer zo zag zitten. Z'n oogst was mislukt, z'n vrouw was ernstig ziek en hij kon de dokter niet laten komen en z'n kinderen konden niet naar school, want hij had geen geld. Hij kon zelfs geen kleren meer kopen. Op een dag ontmoette hij een man bij wie hij zijn verhaal deed. In werkelijkheid was...
nl.verhalenbank.47107
Alde Jan Klompstra's Ael siet yn 'e earremoed. Hja moest sein ha: "Hwat woe ik graech dat ik fiif en twintich goune hie, as joech de duvel it ek."
Hja gong de Pasterijelannen del en dêr foun se in briefke fan fiif en twintich goune. Mar sy liet it lizze.
nl.verhalenbank.24516
De duvel.
Op t land ston n keer n wicht te schoovn binden. Zai har t er stoer mit, want er was n groot plak afmaaid. Komp n jongkerel bie heur stoan: hai vragt, of hai de schoovn opbinden zel. Dat vindt ze ja goud. Zai schrikt er van, de vent slagt ein keer mit de aarms in t ronde en door stoan aal schoovn gebonden overende.
Den zegt e teegn heur:...
nl.verhalenbank.46243
Der wie in boer, dy wenne yn in hiel âld plaets. Dy moest och sa noadich forboud wurde. Mar dêr wienen gjin sinten foar.
De man prakkesearre der alle dagen oer en hie der gjin wille om. De plaets wie oan 't omfallen ta en dan wie 't net bêst. Dan hie er foar syn húshâlding en foar syn fé net mear in dak boven de holle.
Jouns kuijere er faek op it hiem...
nl.verhalenbank.25295
Deselde mannen, Sikke Hoeksma en myn swager Douwe Wedzinga en dan noch in sekere Jan Klamer - dat wienen doe alle trije noch frijgesellen, soenen ris in kear nei Twizel nei de kroech ta. 't Wie mistich waer. Sy kommen fan Mûntsjetille en roannen op 'e âld dyk. 't Wie joun. Doe gongen se de Twizelerwei lâns, dat wie doe noch in modderpaed, dwars troch de...
nl.verhalenbank.28612
Fjouwerentweintich duvels yn in boat
Ik fertel dit ferhaal, sa't ik it hjir te Iens as jonge heard haw. Us heit hat arbeider west op in pleats, dy stiet tusken de Ienzer hânwizer en de buorren. Ik hie wol ris heard, dat der duvels op dy pleats tahâlden hienen, mar ik wist net krekt it hoe en het. Ik tocht, dat is net sok moai folk. Hoe kinne se dat witte,...
nl.verhalenbank.12956
Myn suster het bij in man diend in stad (Groningen).
Die man was zoas 't hyt frijmetseler. 't Was in hele beste man. Moar se hadden altyd weinig eten in huus.
Hij was wel an 't timmeren.
Moar as der fisite kwam, dan was hij binnen 't half uur thús, krekt as fuulde er dat er fisite was.
Wibe Roffel heette die man.
Myn suster sei dan tegen hem: "Ik heb dit...
nl.verhalenbank.37296
Ik weet een verhaal dat echt gebeurd moet zijn. Dat was in de tijd van de Fransen en de Pruisen. Mijn vader is negentig jaar geworden. En hij was ne rijke boer. Luister, ze zeggen dat er tegenwoordig geen spoken of heksen meer bestaan, die bestaan er niet meer. Maar hij is een knap man, die mij uit mijn hoofd kan praten, wat ik zelf beleefd heb in mijn...
nl.verhalenbank.127797
Vrijmetselaars hebben hun ziel aan de duivel verkocht. In Zeist woonde een juffrouw, zo arm als een luis. De moeder dreef een ijzerwinkel: Het ijzeren keu.
Die juffrouw begon heel grote zaken te doen. Ze kocht maar in 't groot en 't kostte kapitalen. Ze had een dikke protefeuille met geld.
Als ze tegen haar zeiden: "Hoe kun jij dat allemaal betalen", dan...
nl.verhalenbank.27120
Lytse Remmelt de Haan, dy't meastal Pints neamd waerd, wie in frijmitseler. Hy joech altyd mar twa fingers as er ien lokwinske. Hy hie in kontrakt mei de duvel sluten, seinen se en hie dêrtroch noait gebrek oan jild.
As der in frijmitseler yn 'e earmoed rekket, wurdt er altyd troch oaren holpen. Men kin der net wer by wei, as men ien kear lid is. Der...
nl.verhalenbank.31613
Der wienen twa mannen, dy sieten yn in café. De iene dy sei: "Dêr bistiet wol hwat." De oare sei: "Né, dêr leau 'k neat fan." Doe sei de oare: "Litte wy dan de duvel en God ris útdaegje."
Doe gongen se togearre nei 't tsjerkhôf ta. Dêr gongen se sitten.
De iene, dy't oan God noch syn gebot leaude, dage de duvel út. Doe waerd er hiel bot knypt. Wiken...
nl.verhalenbank.31607
Der wie in boer, dy wie earm. Doe forkocht er him oan 'e duvel. Doe wie de earmoed oer: elk dinkje dat er optilde siet jild ûnder. Mar hy woe wol ûnder 'e duvel wei, hy hie op it lêst jild genôch.
Op in kear droomde er. Hy kaem yn in moaije feestsael. 't Wie dêr allegear pracht en prael, en 't gong drok op in feestjen. Hy die der sels ek oan mei.
Midden...
nl.verhalenbank.31029
Der siet ergens in man yn in kroech mei in stik of hwat oaren. It wienen allegearre greate spotters. Hja hâldden in weddenskip. Ien soe nei 't tsjerkhôf ta yn 'e nacht nei in bipaeld grêf en dêr hwat delsette.
Dat soe dan dy iene man dwaen. Hy kom op it plak dêr't er wêze moest. Doe't er dêr wie waerd er yn 'e earm knypt. Hy woarde ôfgryslike kjel.
Doe't...
nl.verhalenbank.37908
Ek op in kear doe soe Wibe Alma nei hûs ta. Doe wie der tichte by syn hûs samar in earm troch de hage hinne kom. ('t Wie in skerpe toarnehage)
Dat wie de duvel, dy woe him ha.
nl.verhalenbank.22320
Sipke Alberts wie in great fékoopman. Mar dat hat er net altyd west. Yn froeger tiden siet er krap by kas. Hy hie in greate húshâlding en werke woe er net. Hy slachte wrak fé en dat sutele er dan út.
It gebeurde us dat er yn in dronken bui, doe't er mei de Feanster boat nei Ljouwert west hie en wer nei Grinzer Pein ta roan, krekt even foarby café De...
nl.verhalenbank.25304
