Datasets - ISEBEL

Da ware dwaollichte, da was dan 's aves, hè, en dan zage ze die 's aves zo over de grond heengaan. De roomse zeje: "As de kendere nie gedoopt ware en ze ware dan gestorve, dan wieren 't dwaollichte". Dan kwame ze nie in den hemel, hè.

's nachts

nl.verhalenbank.72743

Dwoaslichte* heb ik meer dan ens gezien. Zo gieng ik es ’n keer mee voader langs ’n elzeheg. ’n Dwoaslichje vloog mit ons mee. On ’t eind van de heg gieng ’t wer terug. Voader zei: “Da zien de ziele van ongedöpte kiender. As ge ze dopt, gon ze nor den hemel. Dan zieje ze nie mer terug”. Sommigen in Gendt zeggen: “dwoallichte, dwoallichjes”, anderen...

dopen

nl.verhalenbank.49710

Ik heb vroeger wel duk heure vertelle over dwoaslichjes, mar ik weet nie mer, of ik ze eiges wel es gezien heb. Ze zèje vroeger, dat ’t heel kleine lichjes ware, die soaves bute rondzweefde. ’t Zoue de ziele gewes zien van klein kiender, die, zonder gedupt te zien, ware gesturve. Ok heb ik wel es heure vertelle, datte dwoaslichjes as belle over ’t woater...

avond

nl.verhalenbank.49762

Dwoallichjes zweve es kleine lichjes dur de loch, mar nooit hoog. Ze zweve over de weies en het laand, langs hegge en over ’t woater. ’t Zien de ziele van ungedupte kiender. Kuj d’r woater overgooie, dan zien ze weg, want dan zien ze gedupt en komme nie mer terug. Ze kunnenou ok misleie. As je ’n dwoallich achternoagot, kuj je wel in een moeras terech...

bellen

nl.verhalenbank.49634

Dorover [dwaallichten] hemme we vroeger duk heure vertelle. Ze zèje, dat ’t kleine lichjes ware, die soaves rondzweefde, vöral langs hegge en struke. ’t Leke wel kleine vunkskes. ’t Zoue de ziele zien van kiender, die op ’t kerkhof ien ongewijde aarde begrave ware. Dus die vör ’t stèrve nie gedup ware. Die hemme gin rus en komme soaves rondzweve.

's avonds

nl.verhalenbank.50162

Dwaallichtjes D'r zèn ook heel wa verhale bekend in 't moeras en de hei tussen de Goolse brier en Hilverenbeek over dwaallichjes, die er mense meelokte um zich te late dope en op die menier moeten 'r nogal wa mense in 't moeras omgekome zèn.

dopen

nl.verhalenbank.41640

[Stalkaarsen:] Da ware kindere, die gestorve ware en nie gedoopt. Nagaan da konde niet, dan ware ze weg. Ze ware in 't heel lage land, waar 't erg moerassig was.

dopen

nl.verhalenbank.125665

3.85. Dwaallichtjes Dwaallichtjes zijn zielen van ongedoopte kinderen. Als men ze boven het water ziet zweven, wil dit zeggen, dat ze gaarne gedoopt zouden worden. Die ze daarop doopt zal nimmer verloren gaan. (In 1888 gehoord te Waalwijk.)

dood

nl.verhalenbank.50294

Ik het wel es gehörd van dwoaslichjes. Mar ik weet er nie veul mer van af. ’t Motte kleine lichjes zien gewes, die langs hegge en struke en over ’t laand zweefde. De minse zèje, dat ’t de ziele ware van kiender, die nie gedup hadde kunne worre, bijvoorbeeld omda ze doodgebore ware.

dood

nl.verhalenbank.50180

1.21. Nog meer 'gloeiigen' Wat hier voor 'een gloeiige' wordt gehouden noemt men ook wel 'een stalkaarsje'. Gewoonlijk vertoonen zich deze lichtjes, dwaallichtjes, op plaatsen waar de bodem moerassig is en zijn, naar 'men' beweert in deze streken geene zeldzaamheid. De op en neergaande beweging, het plotseling komen en verdwijnen bij avond in een eenzaam...

avond

nl.verhalenbank.50015

No. 43. Op het gehucht Hazeldonk, onder Rijsbergen, ligt het Zwart Ven, waar in grooten getale, de stalkeersen zweefden. "Soms zetten ze zich op iemands kleeren vast en dan kon je ze niet makkelijk weer kwijt raken, of ze leidden de menschen van den weg af en lieten ze dan in de eenzaamheid achter." Een man uit Rijsbergen, die van Meersel (België), laat...

doop

nl.verhalenbank.46617

In de vóór-historische tijd waren de dwaallichten boosaardig, en leidden de menschen af van den weg naar de moerassen. 't Was de wraak van de geesten der voorouders. Al is dit begrip grootendeels verkerstend, en zijn 't nu de zielen der ongedoopte kinderkens, waarmee men een diep medelijden heeft, en die men verlossen kan, door hen te doopen; toch meent...

afleiden

nl.verhalenbank.46613

Dwaallicht, vuurbol Stalkeerskens zijn de zieltjes van ongedoopte kinderen. Een man die 's avonds laat naar zijn hoeve te Grauw terugkeerde, zag een stalkeerske naar hem toevliegen, dat vroeg om gedoopt te worden. De man had meelij met het zieltje en sprak snel: "Ik doop u in den naam des Vaders, des Zoons en des H. Geestes." Op hetzelfde oogenblik kwamen...

beurt

nl.verhalenbank.38948

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur