Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Heksenmeester kan niet sterven wanneer zijn boeken niet verbrand zijn
Mijn vader is ook heksenmeester geweest en ie had veel boeken, waarin ie vaak zat te snuffelen. Toen ie zijn dood voelde naderen, beval ie ons moe al die boeken te verbranden. Ons moe ver-borg ze echter en zei toch dat ze verbrand waren, want gelijk alle vrouwen wou ze er wel eens in...
nl.verhalenbank.35813
Tichte by Warffum stie in greate boereplaets, in bouplaets mei greate skuorren. Yn dy skuorren slepten de minsken dy't simmerdeis by him arbeiden. Dat wienen ek minsken út 'e Westerein en út oare plakken lyk as Harkema ensa. In hiel protte hienen har nammen dêr yn 'e sketten kerfd mei in mes. Miskien binne dy dêr nòch wol. De boer fan dy plaets hiet fan...
nl.verhalenbank.32213
Keke wist altyd krekt hoefolle manlju en hoefolle froulju der yn in lykstaesje meirounen.
nl.verhalenbank.29518
Der wenne in man by ús, dy hie in wite lever. Alle froulju stoaren by him.
nl.verhalenbank.15631
Er waren ook mensen, die euh, zagen een kruis in het beddengoed - dus meestal op het witte laken - als ze de bedden opmaakten. En dat waren dan meestal de vrouwen, en dan wisten ze dat ter binnenkort in de familie iemand zou sterven. Doordat kruis in het laken, maar ik heb die vrouwen zélf nooit gesproken. Ik heb dat ook weer via via gehoord.
nl.verhalenbank.128298
Yn 'e Westerein is ien forsûpt yn 'e Swâdde. Lytse Roel van Kammen hat it fan to foaren sjoen en heard yn 'e nacht. Hy hearde ien roppen en seach froulju mei wite mûtsen op dy't jammeren.
nl.verhalenbank.25114
D’r ston es ’n soldoat op wach. ’t Was ’n harde wienter. En ’t was bar koud. En de soldoat zèj: “’t Is toch wa um soldoat te zien. Lot de duvel mar soldoat speule!” Hé’j zette zien gewèr ien ’t schildwachhuuske en hé’j liep en stampte hin en wer um de kou wa te verdrieve. Opens hördenie wa. D’r kwam iemand on. De soldoat greep zien gewèr en riep: “Halt,...
nl.verhalenbank.50212
Ien fan dy beide froulju hat âlde Ritske Ale syn jonge yndertiid bitsjoend. Doe kaem Ale by ús mem om ried. Mem sei: "De pisse fan 't jonkje matte jimme heine en dat op 't fjûr sette mei spjelden der yn. En dan alles goed ticht meitsje en de doarren fêst. Dat dienen se dy jouns.
Mar doe kaem datselde frommes dy't it bern bitsjoend hie, by de doar. Mar sy...
nl.verhalenbank.17661
Mien moeke was nich mit helm geboren. En toch het ze ais wat heurd, dat loater oetkomen is.
Zai luip mit nog wat vroulu in de Selingderbeetse. Op ains heurden ze peerden klau’en. En ’n stem ruip:”Dood-dood-dood.” Wat wil ’t geval? Joaren loater wordt dat stee bewoond, d’r wordt ’n hoes zet. Binnen ook gounend mit peerd en woagen bie aan ’t waark. En dan...
nl.verhalenbank.41141
Ik wie sahwat tolve jier ald. Ik soe nei hûs ta en roun fan 'e Suderstasjonswei nei de Kule. Wy wennen op it Skier.
Ik wie noch sa'n foege hûndert meter fan hûs ôf, doe kaem Grytsje Zuidema my tomjitte. Gryt wie in fanke fan sa'n fjirtsjin jier. Ik bleau stean en sei: "Hark ris, sa ropt Eiberts Jap." (Eiberts Jap dat wie Eibert Veenstra syn frou.)
"Ja,"...
nl.verhalenbank.32030
Myn broer Sytse Taekema wie us op in joun mei in freon by Piters Jantsje oan 'e Gielewyk. Doe sei er tsjin syn kammeraed: "Jow even hwat rûmte." Mear sei er net.
"Hwat bistû healwiis, hwerom matte wy oan 'e kant gean?" sei syn kammeraet. Mar Sytse woe 't net sizze. Letter hat er it forteld. Der gong doe in lykstaesje foarby. De regenkleden fan 'e froulju...
nl.verhalenbank.17698
In Ternaard woonde in turfskipper. Alle kearen as dat skip daar lei dan kwam der in naken kiendsje achter bij 't skip op. De skipper wist niet hoe hij daar mee aan moest. Toen is hij naar doomny gaan en het hem fraagd wat dat was.
De doomny kwam op it skip en dy het bidden en hy het it kiend fraagd hwerom it geen rust hat.
Toen het dat kiend seid, hy had...
nl.verhalenbank.32618
Doe't de oarloch fan 1914 op '18 útbruts hie Boardzer Bruining in fisioen. Hy stie boven op 'e skerne en rôp: "Ik sjoch allegearre bloed! 't Wurdt in sé fan bloed! Alles giet dea!" Hy hie de froulju út 'e Boelensloane deabinaud, hwaens manlju opkomme moesten
nl.verhalenbank.17671
Nou mou’k dr bie verteln, dat er ook wel witte gedoanten veurkwammen dei joe de schrik op de hoede juigen.
t Is n moal gebeurd bie n kerkhof. n Jonge vent luip door bie oavendschemern langs. Door zugt hai twei witte vroulu loopn.
Hai zegt: “Goie oavend”. Moar zai zegn gain dag weerom.
Den krigt hai t benauwd en gait op de loop. Ander dag in t fabriek...
nl.verhalenbank.46198
Men zegt, dat er vrouwen zijn, die een witte lever hebben. Een man, met zulk eene vrouw getrouwd, kan niet lang blijven leven. Gebeurt het soms dat eene vrouw herhaalde malen trouwt en telkens haren man tamelijk spoedig door den dood verliest, dan rijst bij het volk in hare omgeving het vermoeden dat zij een witte lever heeft, en men gelooft dat ongehuwde...
nl.verhalenbank.69838
No. 232. De maandag na Driekoningen is in Noord-Brabant onder veel namen bekend, als verlore-, kopper-, koppel-, koppeltjes-, verzworen- en gekkenmaandag.
De naam verlorenmaandag wordt verklaart door te wijzen op het evangelie van den voorafgaanden zondag, het vinden van het "verloren" kind Jezus.
Op dezen dag werd vroeger door ambachtslieden vrijaf...
nl.verhalenbank.48406
No. 122. De "Wijnand van Steinstichting" aan de Oude Vest te Breda, was voor 'n jaar of zeventig een berucht spookhuis. De dames Falison, die er gestorven waren, woonden na hun dood in de spookkamer, die altijd op slot was. 4)
nl.verhalenbank.46821
De Schelpengrot op Nienoort
Eens was de schelpengrot op Nienoort een rijke schatkamer, waarin veel goud en zilver was verborgen--vaten waren er vol diamanten en paarlen, in gouden bekers waren topazen, opalen, robijnen, smaragden, in velerlei vorm en kleur dooreen: er lagen braceletten, als schitterende, kronkelende spiralen, en vijf en veertig...
nl.verhalenbank.41788
Emma van Haarlem
Op het slot van Haarlem woonde een slecht en wreed ridder, die door
het volk werd gehaat, en door zijn vrouw bemind. Want elke vrouw
is de draagster der liefde, ze heeft al lief om der liefde wil, ja,
dikwijls vraagt zij niet, wien ze nu eigenlijk liefheeft. Zij zelve
heeft zachte handen en haar oogen schreien gemakkelijk; doch haar...
nl.verhalenbank.41767
Mirjam, sage uit den Achterhoek
Het was in den jare veertien honderd negen en dertig, dat er Groote
Sterfte over de menschheid kwam, en de taak van den Dood niet wilde
eindigen. Zwart waren Zijn knokels. Op een zwart paard reed Hij,
zwart waren de toomen, zwart het zadel, zwart 't ijzer van de zeis,
waarmede Hij sloeg. Men noemde Hem den Zwarten Dood....
nl.verhalenbank.41759
