332 datasets found
Dutch Keywords: dood voorgezicht
E: Ik heb wa es mangs heurd, dat een wel at dat van te vuurtn zöag en at den der hen gung en he höl de haand der an an n post, at t dan woarm was, dan gebuurn t rap, wat t koold, dan kon der nog wa nen heeln zet owwer hengoan, vuurdat dat hoes zol ofbraandn. Wit: Ja, dat weet ik nich, mer doar heb ik t fiene ok nooit van heurd. Zoo deadn ze t en zoo was...
nl.verhalenbank.128614
I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? Bijlage De duivelbanner Een 70 jaar geleden woonde de duivelbanner, die in Steggerda geroepen werd, in de Knijpe, ten O. van Heerenveen. De Knijpe lag van Steggerda af zo ongeveer 15KM. En alles moest lopende gebeuren....
nl.verhalenbank.14823
Mem wist fan tofoaren dat se ús Minne forlieze moest. Dat hie se sjoen. Minne wie 19 jier doe't er stoar. Dêr hie mem it hiel bot mei to dwaen. Hja wie hast in bytsje forstandeloas, sa slim wie 't. Krekt fóár syn dea sei mem tsjin him: "Is 't goed mei dy, Minne?" "Jawol," sei Minne, "ik kom goed toplak." Mar mem wie dêr net gerêst oer. Hja twifele der oan...
nl.verhalenbank.32827
Voorloop. Schoenmaker vertelt. Oal Kamies noast ons was de haile winter al aon 't sukkeln. 't Gung dan veur-, dan achteroet, Buurman Wessels was 't er op 'n dag hèn west te kieken, hou d'oale 't muik. "Kamies gait achteroet, hai hoalt nich meer," zee hai. Moar opa, oal Steffen, zee[:] "Nee Wessels, Kamies wordt weer beter. Hai hef nou 'n wit peerd. En 't...
nl.verhalenbank.43204
Yn 'e Twizeler Mieden wenne froeger Gearte Wekke. (Letter hat Jelke van der Valle yn dat hûs wenne) Wekke seach bigraffenissen fan tofoaren. Sy moest der dan nachts út. Sy koe ûnmooglik lizzen bliuwe. Soms moest se hiele einen fuort om to sjen. As se it dan sjoen hie dan sei se de oare deis soms: "Dy en dy stjert gau. Ik ha de bigraffenis sjoen. En ik haw...
nl.verhalenbank.22765
By in sikere Sjirk yn 'e Pein kaem op in moarn in ekster op it hiem stappen. Sjirk sei tsjin syn frou: Nou is der ien yn 'e famylje stoarn. Ja, sei syn frou, ik soe fan 'e moarn de geit melke; 't beest wie pûr. Dyselde moarns krigen se in roubrief oer de post. Der wie ien út 'e famylje stoarn.
nl.verhalenbank.31916
Op het forum van Marokko.nl in begin april 2006 vertelt “safiyarabia” een verhaal over haar oudtante uit Rotterdam. Zij stond in de familie bekend als de “Engel des Doods”. “Telkens al zij belt of langskomt gaat er in de familie iemand dood. Echt, ze is een lief mens, maar toch hebben we liever dat ze in Rotterdam blijft. We hadden het over Char en die...
nl.verhalenbank.49885
Tiense Boomsma sawol as syn mem dy seagen altyd lykstaesjes fan tofoaren. Dan moesten se der ôf. Sy gongen dan yn 'e nacht foar 't glês stean. Dan telden se de minsken dy't der achteroan roannen en sy seagen nei 't hûs dêr't se weikamen. Doe't it âld minske al bot siik wie en op bêd bliuwe moest, gong se der nòch ôf en dan bleau se hiele skoften foar 't...
nl.verhalenbank.24670
Iense Boomsma wenne hjir op 'e Boelensloane. Hy wie mei de helm geboaren, seinen se. Hy moest alle lykstaesjes sjen.
nl.verhalenbank.32774
Douwe Stavasius fan Grinzer Pein seach lykstaesjes. Boardzer Bruining fan Boelensloane ek. Dy leeft noch. Men mat noait midden op 'e wei rinne, hwant der kin us in lykstaesje oankomme, sûnder dat men it sjocht. Dan wurde jo fan 'e wei ôfsmiten.
nl.verhalenbank.25234
Knjillis Veenstra wie mei de helm geboaren. Dy moest der nachts wit hoe faek ôf en dan roan er soms hiele einen om lykstaesjes to sjen.
nl.verhalenbank.24895
As in minske in sykte ûnder 'e lea hat, dêr't er mei gauwens oan stjerre sil, dan gûle de hounen.
nl.verhalenbank.16827
Voor het huis van een kraamvrouw liep ze ook eens al maar op en neer te wandelen. Dien zelfden dag heeft die vrouw zich met haar kind in den arm verdronken. (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.273)
nl.verhalenbank.9449
Ik hie op in saterdei-to-joune nei de faem ta west. Dy wenne yn 'e Broek. Let yn 'e nacht kom ik werom. Ik kom oer de brêge dy't oer de Swemmer leit. Doe tocht ik: Heare, hjir ropt ien fan help. Mar ik seach neat en it lûd wie ek samar ynienen fuort. Mar doe't ik in wike letter krekt om deselde tiid dêr wer lâns kom, doe hearde ik in ploemp yn 't wetter....
nl.verhalenbank.24473
Luister. Mijn grootvader heeft toch echt het volgende meegemaakt. Op een avond komt hij laat thuis. Zijn ouwe lui slapen al en alle deuren zijn op slot. Nu gaf dat niks; er was wel een deur door de paardestal. Hij gaat naar binnen langs het paard; kruipt dan over de "pere krub" en als hij daar net op zit, schrikt hij. Het huis staat om hem heen in brand....
nl.verhalenbank.43211
Verslag no15. Schoenmaker vertelt over voorloop. Mijn grootvader, oale Steffen, heeft veel gezien en beleefd. Hij zei altijd: "As 't wat zugst, moust 't er nich tegen in goan; d'r is niks aan te verandern." Op een avond komt hij thuis. Als hij de deur open doet, ziet hij op de deel een lijkwagen staan met twee paarden er voor. Een wit en een bles. Over...
nl.verhalenbank.43205
Der wie in feint, dy wie by de boer. Hy sliepte yn 't bêdsté yn 'e stâl, achter de kij. Op in nacht doe seach er in bigraffenis de mjilgong lâns gean. Der wie hielendal net in siken yn 'e hûs, mar trije dagen letter is de boer syn soan forstoarn. Doe is de bigraffenis de mjilgong delgong. Dit hat ús pake forteld.
nl.verhalenbank.22176
[Wit:] Nen man, wel den knecht har, den mos der 's nachens ok wa oet en at der woar braand was, dan zag den n braand, en zol der braand komn, dan wus he t ok a eerder, at der was. En at der een dood zol goan, wus he t ok. Dan zer he nog niks. E: Woar kon he t an mearkn at der een doad zol goan? Wit: Dat weet ik nich hoo at he dat mearkn kon. He, he zer he...
nl.verhalenbank.128611
Yn 'e lêste oarloch wenne ik noch op it Kattegat, op 't Wytfean, flak by de Leijen. Dêr wienen doe ûnderdûkers, dêr't ik faek mei praette. Twa rijnaken leinen der, en de lju, dy't dêr yn wennen krigen altyd molke fan my. De skipper fan ien fan dy beide rijnaken kaem ris by my op in joun, doe sei er tsjin my: "Sil ik jo ris hwat bûtengewoans fortelle? 't...
nl.verhalenbank.29579
Doe't Berend, de buorman fan Boardzer Bruning fan 'e Boelensloane kom to forstjerren, koenen se dêr earst net in foargonger by krije. Mar Boardzer hie al fan tofoaren sjoen dat Durk Pultrum de foargong ha soe. Dêrom sei er: "Gean mar nei Durk Pultrum ta, dy wol wol."
nl.verhalenbank.32824
35