Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
347 datasets found
Dutch Keywords: dood heks
Yn 'Ons Huis' yn 'e Westerein wenne Hoedemaker. Dy krigen in poppe. Hja krigen de molke altyd fan Piters Willemke. Mar Willemke, dat wie ek in greate tsjoenster. Dy molke moest de poppe drinke. It bern waerd siik. Doe sei myn suster Pytsje tsjin Hoedemaker: "Tink der om, jimme bern is bitsjoend. Willemke, dat is in tsjoenster. Jimme poppe giet dea as...
nl.verhalenbank.29744
Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul. Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...
nl.verhalenbank.25181
Spookdieren Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
Hjir hat in biruchte tsjoenster wenne. 't Wie Tet, de frou fan Alle Wagenaar. Myn buorman Willem van Doezum en Auke Schievink soenen togearre op in joun to murdefangen. Doe't sy oan Alle Wagenaar ta wienen seagen sy dêr in swarte kat. Dy kat kom by har. Sy koenen dy kat net kwyt wurde. Doe tochten se: "Wy sille him deaslaen!" Mar dat koenen se net. De kat...
nl.verhalenbank.22188
Tichte by ús wenne in tsjoenster. It wie ús buorfrou. Dêr stienen mar twa huzen tusken uzes en harres. Op in kear wienen heit en ik yn Holwert oan 't wurk. Doe't wy op in sneintojoun weromkamen wienen alle 32 piken fan ús dea. Dy hie dat minske deatsjoend. Ien hoantsje, dat leefde noch, mar dat gong èk dea.
nl.verhalenbank.30375
129. Een boer in de Lutte had een goede twintig kalveren. Op een kwade morgen vindt hij er vier dood in de wei, en de volgende dag weer vier. Een kalf kostte in die dagen zo om de tien gulden, en tien gulden was in die tijd heel wat meer van vandaag! De boer vindt het een vreemd geval, en gaat terstond naar de paters in Glanerbrug. Die geven hem een paar...
nl.verhalenbank.128228
We wonde vroeger ien de Langstroat. Thuus hadde ze ’n keer ’n geit verkoch, on Pelkman ien de Kommerdiek. Toe ze de geit nor zien nijje huus brochte, kwam vrouw S., die ze vör ’n heks verslete, d’r achterop. De minse, die ’t zage, zèje: “Die geit zal wel kapot goan”. En da gebeurde ok no ’n wèk of drie.
nl.verhalenbank.49675
By Rinse Hamstra yn 'e Harkema krigen se in berntsje, mar dat rekke wei. Letter krigen se wer in berntsje, mar dat rekke ek wei. De trêdde kear gong it goed. Mar de mem sei: "Ik wyt nou, hwa't it dien hat." Doe seach se troch de glêzen. "Dat âld wiif dêr hat it dien!" Dit is noch mar in pear jier lyn.
nl.verhalenbank.33324
Oome Frans had de jacht gepacht van de baron (van Hóvel tot Westerflier, kasteel Asten). Op jacht kwamen die ook in de omgeving van Mijn Punders. Mijn had veel honden en katten en Ome Frans stelde voor ‘ns zo’n hond onder z’n kont te schieten. ’t Jachtgezelschap verhinderde het, uit vrees, dat de hond ook een heks was.
nl.verhalenbank.47472
Yn 'e Dokkumer Wâlden wenne in boer, dy hie in koe, dy waerd siik. It buorwyfke krige de skuld, dy hie dy koe yn 'e macht, mienden se. Doe helle dy boer it buorwyfke der by. Hy sei tsjin har: "Dû hast de koe siik makke, dû mast him ek wer better meitsje, oars stek ik dy hjir fuort dea."
nl.verhalenbank.24843
Op het Loon in Liessel stond ’n spookhuis. Als ze er vrijdags boter in de pan deden, veranderde die boter in vet. Soms lag de sloot voor het huis vol eieren. Eens vond men er in de stal ’n graf gegraven, met de touwen erin. De koeien stonden er rondom. Men is toen naar de paters gegaan in Venray. Die wisten: er is een grote zwarte hond. Men moest die dood...
nl.verhalenbank.47467
Voor het huis van een kraamvrouw liep ze ook eens al maar op en neer te wandelen. Dien zelfden dag heeft die vrouw zich met haar kind in den arm verdronken. (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.273)
nl.verhalenbank.9449
Er was es n maal n muller, waar de knechtn dood gungen. Zeuvn had ie had; boovn in de meuln sturvn ze. In t leste kon ie dr gienend meer kriegn. Tot er n jongkeerl kwam, die et aandurfde. Ie zee teegn de muller: “Ik blief de hiele nacht boovn in de meuln; maar ie maggen morgn niet veur zeuvn uur bie mie komen.” Dat gung aan. De nei-e knecht blift s nachts...
nl.verhalenbank.44387
Tsjoensters kinne sawol âlde as jonge minsken wêze. Wy hienen in lyts jonkje, dat wie sa'n trije jier âld. Wy wennen doe yn Ikkerwâld. Dat bern bigoun persé jouns om njoggen ûre to gûlen. Dat gebeurde alle jounen. Men koe de klok der op lyk sette. En dat duorre oant alve ûre ta. Wy wennen doe noch by myn man syn âlden yn. "It bern raest him dea", seinen...
nl.verhalenbank.29779
Sake Postma syn wiif yn Twizelerheide is ek deatsjoend. (Ik ha letter by Sake wenne as húshâldster) Hja hie krânsen yn 't bêd. Se tinke dat Janke dat dien hat. De krânsen ha se forbrând. Ik sei, hja hienen alles ticht dwaen matten, de skoarstien en alle kieren en ek de kaeisgatten. Dan hie de tsjoenster in jiskebult woarn. Janke wie Sake syn buorfrou. Myn...
nl.verhalenbank.20013
Myn man hie in broer, dy wie fjirtsjen jier. Sels wied er twa jier âlder. Dy jonge tsjirme. Hy woarde minder en minder. Op 't lêst woarde er ek noch blyn. Op in snein-to-moarn, doe gongen him de egen iepen. Hy woe sa graech nei syn beppe ta, dy wenne tichte by. Mar skoanmem sei: "Dan mat dat moarnier mar." Mar doe wied er wer blyn. Twa dagen letter wied...
nl.verhalenbank.17495
Alde Rikele Myt fan 'e Skieding wie in echte tsjoenster. In suster fan ús heit hie in bern oerwoun. Dat bern bleau by pake en beppe yn 'e hûs. Op in kear wie beppe to praten by Rikele Myt. Hja naem it bern mei. It bern wie de oare deis sa siik as in houn. It is net wer better woarn, 't is stoarn. Alde Myt hie 't bern deatsjoend.
nl.verhalenbank.37779
Wij woonden in Winsum. Friesland. Daar het myn man de bloedspuwing kregen. Hij was zeven en dertig jaar toen is ie overleden. Ik bleef met vier kienders sitten. De jongste was drie jaar. 't Waren arme tiden, ik kreeg vijf gulden onderhoud. 't Was in de eerste oorlog. Daar was geen seep te krijgen. We hadden kleizeep. Wij woonden in de Kerkeburen. Doe...
nl.verhalenbank.24277
Sjoerde Ael fan Sweagerbosk hat har eigen trije muoikesizzers deatsjoend mei bihelp fan âlde Lamke. Lamke wie de mem fan 'e trije jonges. Hja hienen branje to keap en mem hie der us hinne west om turf. Doe't mem thús kom hie se hiel bot pine. "Bontsje," sei se tsjin my, "helje my de pispot." Ik lake. "Ik forgean fan 'e pine", sei se. Ik helle de pispot en...
nl.verhalenbank.20011
As in tsjoenster dea is, is 't in slap popke. Us mem hat yn 1918 mei de Spaenske gryp in tsjoenster ôflein. Se woarde net stiif en bleau like slap as in flarde.
nl.verhalenbank.10688
35