Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
31 datasets found
Dutch Keywords: donker hond
Wil: Dat verteln grootvader owwer n Hofmeier, ja dee waarn eargns henwest en ophaaln met de waag en doe n Hofmeier. Grootvader zear, het was net of ze rong tusschen de waag in de raar wördn stokn en de peer kondn nich meer vedan. Wit: Warn goan stoan. E: Mer gelöaw ie ok wa, dat n peerd meer zöt as n meanske? Wit: n Peerd, joa dat wet ik ok. n Peerd zöt...
nl.verhalenbank.128613
Ik kan joe nog wol meer verteln over vrouger; dingen dai k mit moakt heb of dai mie verteld bint. t Is n moal gebeurd, dat dr n keerl over n zandpad muz; t was op n duustere oavend. Dan komp hum door n hond inteegn. t Daier lop mit stieve pootn en geet gain stap oet de zied. De keerl houwt dr op mit zien stok, man op t zulfde moment vaalt hai bewusteloos...
nl.verhalenbank.44545
Dirk van Vuure heb, als hij 's ochtens in 't donker zat te melken, vaak een roode hond gezien met vurige oogen, en dan stond zijn vee te trillen. (J. Lof)
nl.verhalenbank.9329
Spookhuus. Dat stait in Gaiterveen; nou is t gespook doan, moar n joar of wat leden gung t er roar heer. Woonden n man en nvrouw in; s maanks gungen de deurn s nachts zo moar oopn en tou. De grundels wurn biezied schoovn. Te zain was dr niks, toch vonden dei mensen et wel griezelg. Wazzen gounend, dei zeden, dat et verbeeln weezn mos; zai geleufden dr...
nl.verhalenbank.46192
E: Dat zölfde, ie hadn net owwer hoolt oplaadn, datzölfde kan ok passeern as woar n kanaal wördt graavn. Dan zol der ok a n lechke vaarn. Wit: Joa, dat heb ik nich, nooit zeen. Bie Frontroth in Fleeringn en doar was destieds nog ne bruw in, in de stroat. Den is der no oet en doe ston der ok een op de bruw, god, ik har t hert achter vuur n hals zitn, ik...
nl.verhalenbank.128629
Spookdieren Het volgende is mijn eigen buurman overkomen: (svp absoluut anoniem houden) hij fietste op een donkere avond op een stille weg, toen er een grote zwarte hond (duivel!!) om zijn fiets heen kwam lopen. "Ga weg, ga weg", het hielp niet. Ten einde raad riep de man: "in Godsnaam, ga weg!" En de hond zette het op een lopen!
nl.verhalenbank.13393
In Wintelre moet vroeger, wel meer dan honderd jaar geleden, vlak bij de kerk, een onderaardse gang geweest zijn die uitmondde in een kelder. En in die kelder moest een weerwolf zitten. Niemand had het dier ooit gezien. Misschien waren er wel, maar die waren nooit teruggekomen. Mogelijk, want soms werd er wel eens iemand vermist. Gevaarlijk dus, die...
nl.verhalenbank.49789
I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.127193
De Witte Dame Men spreekt hier nog over "De Witte Dame", langs de Schelde, bij het Hellegat. Die Hellegat was voor enige jaren bijna geheel ingepolderd. Op de witte dame rust een vloek. Ze is in tooverbanden geslagen. Elke eeuw komt ze in donkere nacht, te klokke twaalf uur, meest wanneer de storm raast, wandelend over de Scheldedijk. Ze schrijdt zwijgend...
nl.verhalenbank.13481
Wat Tamme Wobbes efter de Eastermarre mûne seach It spilet yn 'e twadde helte fan 'e foarige ieu, mar wannear kin ik net krekt sizze. Tamme Wobbes wie in âld skipper en hy mocht graach fiskje. Op in jûne yn it begjin fan augustus gong er efter de mûne sitten te poeren. It hie in waarme dei west, de sinne wie al lang weisakke efter de Burgumer tsjerke, de...
nl.verhalenbank.12978
Myn heit hie in houn. Hy ried mei de bakkerskarre, en dêr hied er dy houn foar spand. Op in kear kom der him in houn tomjitte. Doe joech heit dy houn in stik iten, en doe sette er dy houn èk foar de karre. 't Wie in donkere houn, omtrint swart. Dêr kom er mei thús - hy spande him út. Mem sei: ik stan it net mei dy houn. En doe wie dy houn samar ynienen...
nl.verhalenbank.36004
Myn heit handele altyd. Dy joech om niks. Hy sutele mei hânskrobbers, dy makke er sels fan tienen. Op in kear doe roan er by joun fan 'e Westerein nei Feanwâlden, doe kom der hwat achter him oan, dat rattele. Mar 't wie sa tsjuster, hy koe net sjen hwat it wie. 't Bleau deun achter him, en 't rattele mar. Doe't er yn Feanwâlden wie, seach er dat it in...
nl.verhalenbank.38225
Ik heb hier nog een verhaal van twee landbouwers uit Duizel, die hadden de beestenmarkt te Eindhoven bezocht en volgden de terugweg over de Antwerpse baan die liep van Veldhoven langs het oude kerkhof over Sondervick, Zandoerle en Hoog Casteren. De beide mannen sloegen te Zandoerle linksaf over Knegsel en daar dronken zij bij de meester, die tevens...
nl.verhalenbank.69735
Mevr. Timmer vertelt dat ze eens in 't donker in Zuilichem naar huis ging, toen een man achter haar liep. Ze was bang en holde verder, toen hij zich in een groote hond veranderde, die steeds achter haar rende, een weerwolf. Hoewel haar verstand zegt dat het niet waar kan zijn, is ze toch innerlijk overtuigd dat het gebeurd is.
nl.verhalenbank.13270
Jan Ederveen - hé’j is al lang dood en hé’j is heel oud geworre - die het mien es verteld: “Ik was soaves es ’n keer bij den tunnel opten diek. Ik liep wat te fluite. Mar opens wier mien mond stief. Ik kos nie mer fluite. Ik doch: “Wat is tè nou, zou ik nie mer kunnen fluite?” En ik wier kwoad op mien eige. Ik probierdenet nog ’s. En ’t gieng heel ekkes....
nl.verhalenbank.49668
Yn 'e Burgumerheide by Oostenbrug roan altyd in grouwe swarte houn by nacht. Dat wie in pleachbeest. Heit en ik binne dêr us lâns kom op in joune let. Doe wie 't al tsjuster. Wy hienen in pear drankjes ophelle achter Hurdegaryp wei. Doe't wy sahwat oan Oostenbrug ta wienen, sei heit: "Nou mastû achter my rinne, hwant wy matte net yn de fuotleasten fan dy...
nl.verhalenbank.16807
Spookdieren Vroeger in de tijden dat er nog geen straatverlichting was, fietsen niet bestonden, in de jaren ongeveer 60 jaar terug, was men van mening, dat wanneer men bij donker op den weg, men nooit in het midden van de weg moest loopen, want anders liep men gevaar om op een moment in de kant van de weg of in de berm gesmeten te worden. Het gebeurde dan...
nl.verhalenbank.13413
Op 'e ein fan 'e Boelensloane, tichte by 't Blauhûs, wie froeger in paed mei houtsjes. Dêr spûke it altyd. In soad minsken ha dêr hwat sjoen. Dêr kom samar in hiele greate man út 'e sleat wei stappen mei wol sokke egen yn 'e holle (as thékopkes). Dy roan gewoan mei de minsken op en dan wie er ek samar ynienen wer wei. Ek wolris dat der in baerch mei har...
nl.verhalenbank.24903
Spookdieren Langs mijn huis loopt een zandweg en aan het einde daarvan staat een eenzame herberg, ongeveer 400 meter van mijn huis. Op een nacht werd ik wakker door het janken van een hond. 't Was slecht weer en nieuwe maan. Het was juist twaalf uur geweest. Ik stond op en ging naar buiten. In de omgeving van de afgelegen boerderij zat een hond die...
nl.verhalenbank.13399
Fan Surhústerfean nei Surhuzum - men neamt it dêr Koartwâld - is in eintsje wei, dêr is it net plús. Gjaltema fortelde my: "ik ha dêr faek lâns west by joun. As ik fan Surhústerfean kaem krige ik ûnderweis in grouwe houn opside mei in donkere kleur. Dy houn roan mei my op troch de Surhuzumer Mieden hinne. Dy houn sleepte oer de groun, 't wie in houn...
nl.verhalenbank.37399
35