Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
27 datasets found
Dutch Keywords: deur roepen
Guon dy't in forboun ha mei de duvel, dy binne kûgelfrij. Sokken ha ek in wikseldaelder. Om dy to krijen matte se nei de ien of oare tsjerke ta - ik wyt net krekt hòkker tsjerke. Dêr matte se in kear of hwat om hinne rinne mei in kat en dan matte se troch de doar roppe: "Kat forkocht! Kat forkocht!" Dan komt der in hân om 't hoekje fan 'e tsjerkedoar. Dy...
nl.verhalenbank.17734
Ik wie noch feint en wenne noch by uzes thús, doe kaem op in joun Tsjipke Fokje by ús oan 'e doar. Se rôp tsjin ús mem: "Binne jo der yn, Jantsje?" "Ja," sei mem, "hwat is der?" "Ik bin samar fan 'e wei ôfsmiten woarn yn 'e feart", sei se. "Nou doar ik net nei hûs." Doe hat mem har nei hûs ta brocht mei in âlde stoarmlantearne. Dat gebeurde op de Lange...
nl.verhalenbank.38511
Ien dy't in wikseldaelder ha woe, moest in swarte kat oantuge. Mei dy swarte kat moest er trije kear om 'e tsjerke hinne rinne. Elke kear moest er troch de tsjerkedoar roppe: "Wie koopt er mijn kat voor een daalder?" De trêdde kear woarde dan de doar op in kier dien en de wikseldaelder woarde him foar de kat jown.
nl.verhalenbank.21309
HIJ HAD ER GENOEG VAN In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...
nl.verhalenbank.49574
DE HEKSENMOEDER EN HAAR DOCHTER Er was eens een jongeman die danig verliefd was op een knappe boerendochter. De liefde was wederkerig, al stelde het meisje één voorwaarde: de jongen mocht alle dagen komen, behalve op vrijdagavond. De jongen hield zich daaraan, maar op den duur begon hij toch verschrikkelijk nieuwsgierig te worden. En ja hoor! Op een...
nl.verhalenbank.49577
Ja (aldus de heer D. Schuurman), van de vrije kunst weet ik ook nog wel een moppie. In den buurt van Nieuwendam was vroeger jaren een roover, die ze maar niet te pakken konden krijgen. Op lest hoorden ze dat ie in een herberg te Nieuwendam was, en de burgemeester gong er met een stuk of wat dienders op af. De roover had net een bittertje besteld en zat...
nl.verhalenbank.9177
Toen Blaarthem vroeger nog een zelfstandige gemeente was, stond daar aan de oever van de rivier de Gender, rechts van de straat die tegenwoordig de Kasteelweg heet, een kasteel. Er is nu niets meer van te zien, want de plaats waar vroeger het kasteel stond, is nu een moderne stadswijk geworden. Oorspronkelijk behoorde dit kasteel toe aan de adellijke...
nl.verhalenbank.49821
TOEKOMST VOORSPELLEN In Tongelre woonde vroeger een vrouw die zwanger was. Op een avond was ze alleen thuis, omdat haar man naar kennissen in Zeelst was. Zo rond een uur of negen werd er op de deur geklopt. Toen de vrouw de deur openmaakte, stond daar een oud vrouwtje dat wat te eten vroeg. De vrouw die meteen verband zocht tussen het oude vrouwtje en...
nl.verhalenbank.49570
By ús pake en dy wie in bern bitsjoend. Sy joegen pake de rie, hy moest in tsjettel mei wetter siede en dêr nuddels yn dwaen. Doe gongen pake en dy nei Ritske Aeltsje ta. Dy fortochten se der fan dat hja de tsjoenster wie. Dêr sieten de doarren fêst. Hja hie hyltyd mar roppen: "Ik sil 't noait wer dwaen! Ik sil 't noait wer dwaen!"
nl.verhalenbank.25935
As jo ien hwat biloofd ha en jo folbringe dat net, dan stjert dyselde net. Hy wurdt wol nei 't tsjerkhôf tabrocht, mar hy komt hyltyd werom by de minsken en pleaget har, krekt as in pleachbeest. As men fan him ôf wêze woe moest men in nij kezyn yn 'e doar sette, dêr't er ta'n út droegen wie. Soms hellen se de doomny der wol by, dy spruts him dan oan. Dy...
nl.verhalenbank.24586
Heit fortelde, hy hie ris op in joun nei Feanwâldsterhoek ta west to praten. Doe gong er werom op hûs yn. Dat wie hjir op 'e Wâl. Doe kom der him in grouwe houn achterop, dy koed er net kwyt wurde. Doe't er oan syn hûs ta wie gong de houn foar de doar sitten. Doe doarst heit net ta de doar yn. Hy roan dêrom in eintsje fierder. Der stie in linebeam foar...
nl.verhalenbank.38037
n Betrouwboar persoon oet Veele vertelde mie ais: "Ons kinder ruipen s oavends voak dat dr wel um t hoes tou luip. Ze laggen op berre en wurn dan baange. De honden sluigen ook aan. En de andere dag stön de deure van t achterhoes oopm. Wie hebt wol al op paast mit de buurn, en dan kwam dr niks. Pazzen wie nich up, dan können ie dr op aan: deure lös, slot...
nl.verhalenbank.43137
Alde Berend Posthumus hie in wikseldaelder. Hy hie allegear nij spul yn 'e hûs en 't kòe allegear. Hy moest oppasse dat er dy daelder noait hielendal útjoech. As skilde it mar ien sint dan wie 't wol goed. Hy hie dy daelder krigen fan 'e duvel, waerd der sein. Hy hie op in nacht mei in kat yn 'e sek op stap west nei de Haule. Dêr wied er op 't tsjerkhôf...
nl.verhalenbank.20651
Het spookhuis Ik was een meisje van een jaar of zes, zeven. We woonden op de Weerdingermarke bij Nieuw Weerdinge. Eerst woonden we bij andere mensen in; die vertrokken later en zo kregen wij het hele huis. Mijn jongste zuster lag nog in de kinderwagen, zoals dat vroeger de gewoonte was; ledikantjes bestonden er nog niet. Wij sliepen in de bedsteden. Als...
nl.verhalenbank.43690
Ik wie lyk as de measte Westereinders koopman. Op in kear wie ik yn Stroobos mei handel. Ik kom by in hûs, die de doar op in kier en rôp fan folk. Doe kom der my in dikke wite kat tomjitte dy't op 'e achterste poaten roan, dy kom út it sydkeammerke wei. "Niks nodig, koopman!" sei dy kat. Ik bin direkt fuortgong. Op tsjoensters haw ik it net bigrepen. Ik...
nl.verhalenbank.33835
Meutjen liech op bêd to sliepen, hja hearsde gekleau op it gles en de stim fan in man dy't rupte: "Doch de daer epen". Meutjen wie forbjustere en koe gjin antwurd jaen. Doe wes der wier op it gles kleaud en rupte er wier: "Liet my der yn, eurs kom ik troch it gles". En ynienen kom er troch it gles en stuuch er feur it bed yn drupend uljegud, it wie...
nl.verhalenbank.40788
Der wenne in keardel yn 'e Rotfalle, oan 'e Brouwersgracht. Dat wie in frijmitselder. Dêr ha wy us hinne west op in joun. Ik en Anders Bijma en Piter Meijer en IJe Wykstra. Wy hienen in swarte kat by ús yn 'e sek. Dêr binne wy trije kear mei om 't hûs hinne roan. Hwant wy woenen in wikseldaelder fan dy keardel ha. Ik wie doe sahwat njoggentsjin jier âld....
nl.verhalenbank.23881
t Gebeurde voak dat ik dr s mörn vrou uut mos; mien vrou huilp mie kloar en den gung ze weer op berre. Ain keer is ze verschrikkelk schrokn. Dat het ze mie loater verteld. Ik was vot goan en de deurn achter mie dichte doan. Mien olske stait nog in de keukn en den heurt zai aine op de dele aan komen. t Is aine op klompn. t Komp aal dichter bie. Zai denkt,...
nl.verhalenbank.43193
Een man, die Driek heette en in Eindhoven woonde, ging altijd graag een borreltje drinken in het café van Toontje Vogels. Nu is dat café er niet meer, maar toentertijd was het een druk bezochte zaak. Het lag aan de Geldropseweg. Toen Driek op zekere dag weer eens bij Toontje Vogels was geweest en terugwandelde naar huis, zag hij dat er brand was...
nl.verhalenbank.49849
In forhael fan myn mem “De gouden boaijum” sa hjitte in pleats tusken de Hommerts en Oasingahuzen. (It wetterskip fan Heech hjit nou noch: de gouden boaijum.” De buorkerij lei hwat ôfgelegen. Slachter, bakker en winkelman kamen oan de doar. Men sei: It doocht dêr net. As de boer en de frou ris út to kofjedrinken wounen, koenen se gjin húswardster krije by...
nl.verhalenbank.50504
35