Datasets - ISEBEL

Noch net sa mâlle lang lyn traktearre in âld wiif in jonge op pankoeken. Doe't er thús kom, bigong de jonge to koarjen. Dat wie syn gelok. It wienen allegearre slangehûden dy't der út kommen. It gebeurde yn 'e Harkema. Twa fan syn susters woarden doe sa lulk op it âld wiif, dat hja roannen nei har ta en seinen: "Nou silstû, âlde duvel, stjerre!" Mar it...

nl.verhalenbank.21250

Yn Broek wenne âlde Lammert Plantinga. Dy koe tsjoene. Tabe van der Zwaag hie in pear beesten yn 't hok. Mar moarns sieten dy kij faek los. Op in moarn kom Lou, de soan fan Lammert thús. Doe soed er even nei 't fé sjen. Der wie wer ien los. Doe't Lou de hoksdoar iepen die, kom der mei alle barstengeweld in kat oanstouwen. Lou skopte him foar de kop. De...

beseffen

nl.verhalenbank.19903

Yn Sweagerbosk dêr wenne âlde Tryntsjemoai. Dat wie heit syn beppe. De minsken dy't dêrfoaroer wennen hienen hinnen. De frou dêrre dat wie in tsjoenster. De hinnen kommen hyltyd op beppe har gerjochtichheit. Dan jage beppe se wer fuort. Doe woarden dy minsken lulk. Beppe woarde siik. Der sieten krânsen yn har kessen. Se wie bitsjoend. Dat hie dat minske...

betoverd

nl.verhalenbank.20563

Heit wie ris in kear ergens op 'e merk. Dêr wie Ymke ek. Doe wie dêr ien, dy krige in bytsje wurden mei Ymke de Jong. Doe sei Ymke tsjin him: "Dû wytst noch wol, tink, hoe't ik it doe mei dy hawn ha? Dû koest net in foet mear forsette." Doe't de man dat hearde, gong er stil fuort.

bewegen

nl.verhalenbank.27756

Jehannes Meerstra hat tsjinne by Doede Postma. Dy wenne oan 'e Simmerdyk, oan 'e kant fan Burgumerheide. Op in moarn krigen Jehannes en de boer wurden, wylst se by de thétafel sieten. Doe soenen se dongride. Jehannes hie in wein laden. De boer hie de beide hynders klear. Dy spande hy der foar. "Fuort, beesjes", sei er. Mar de hynders bleauwen stean dêr't...

arbeid

nl.verhalenbank.21120

Imke de Jong hie us in kear rûzje hawn mei twa hege mannen. Dat wienen ofsieren. Hy sei tsjin heit: "Dêr sille wy in grap mei ha." Sy skelden op him. Doe liet er dy beide ofsieren de klean ôfsakje. Hja kommen dêr pûrneaken to stean. Hy sei: "Nou geane wy fuort. Sy matte har mar even rêdde." Doe ha se him letter noait wer fêst hâlden.

afzakken

nl.verhalenbank.21581

Je heb hier een boer gehad die met z'n hooivurk naar de wind stak. Hij was an 't hooihope zetten en de lokken woeien weg. Maar dat had niks met toveren te maken. Dat was gewoon driftigheid.

agressief

nl.verhalenbank.50961

Doe't Alle Tet stoarn wie brochten se it lyk yn Droegeham op 't hôf. Sy woarde fan 'e Bulten wei riden op in boerewein. Mar de man dy't har ride moest (buorreplicht), socht de greatste gatten op, dy't er mar fine koe, sa lulk wied er op Tet. "Nou sil 'k mei dy rêdde, âld tsjoenster," sei er, "hwant nou ha'k dy yn 'e macht." Tet hie ien fan syn bern us...

begrafenis

nl.verhalenbank.20051

Hy hat us nei de kermis to Feanwâlden wêst. Dêr wie in faem, dy hie him de gek oanstutsen. En doe't dat fanke gong to dânsjen, doe hied er har de rokken ôfsakje litten.

afzakken

nl.verhalenbank.21615

Der wie ek in faem yn Twizelerheide, dy hie forkearing. Mar doe makke hja it út mei dy feint, hwant dy bidondere har. Doe sei dy feint: "Ik sil meitsje datstû noait wer forkearing krigeste." Doe struide er it praetsje roun, dat, as er snein-to-jouns by har kom, dan lei der altyd in pânse njonken him op 'e stoel; hjasels wie der dan op út om to tsjoenen....

boos

nl.verhalenbank.33826

Op in kear wie er mei in fracht reid nei Grinslân ta. Dat gong mei de pream. In sekere Anne wie by him. Doe kamen se by 't hiem fan 'e boer. Dy boer hie in forskuorrend-lulke houn, dy't dêr op 't hiem omroun. Der stie in buordtsje: Wacht u voor de hond. Anne doarst dêr net op 't hiem, mar Jehannes sei: "Kom mar mei, dy houn docht dy neat." En 't wìe sa....

boer

nl.verhalenbank.38427

Heintje G. te Zuiderwoude kon ook van "die rarigheid". Als er een koe in de sloot zat en ze konden haar er niet uit krijgen, dan riepen ze Hein, en: een, twee, drie! de koe was er uit. Kees de W. heeft het gehad dat hij met varkens naar Purmerend moest en hij ze maar niet op den wagen kon krijgen. Hij riep Heintje G. en toen die er bij kwam, gingen ze...

afsnijden

nl.verhalenbank.9433

No. 138. Wanneer 't misboek open blijft, kan geen heks de kerk verlaten. Een misdienaar uit Geldrop had vergeten, na de mis, het boek te sluiten en weg te dragen, zoodat 'n heks in de kerk moest blijven zitten. Die heks was razend en den volgenden dag nam ze wraak door in zijn huis, dien jongen herhaalde malen met de haren tegen de zoldering op te...

boek

nl.verhalenbank.46853

De Witte Wiven van Tubbergen Eens, dat een vrouw uit Tubbergen uit den put water schiep, voelde ze plotseling, dat zich een kille hand op haar schouder legde. Ze wendde zich om, en ze zag tot haar schrik, dat haar wel twintig witte wiven hadden omringd. Groot stonden ze bij haar: nevelen, dreigend van vorm en gebaar. Ze kwamen dichter- en dichterbij,...

angst

nl.verhalenbank.41783

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur