Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Echt bijgeloof is nu zo goed als verdwenen. Als onze ouders en grootouders nog geleefd hadden, dan had u veel kunnen opschrijven. We hebben als kind wel gehoord van heksen, spoken, voorlopen, witte wieven enzovoort, maar we hadden geen interesse. Al die verhalen hadden alleen tot gevolg dat we 's avonds bijna niet buiten durfden te zijn.
nl.verhalenbank.43166
Van m'n moeder heb ik wel eens gehoord, toen de Spokiesbrug in Stolwijk pas was gemaakt, spookte het daar 's avonds. De mensen zagen er witte gedaanten. Daar is die naam Spokiesbrug vandaan gekomen.
nl.verhalenbank.70624
De kattendans
Uit verhalen die ik de laatste jaren van de mensen (vooral de boeren) gehoord heb, blijkt dat vroeger een enorme betekenis werd gehecht aan katten. Een van de geheimzinnige verschijnselen rond katten was de "kattendans". Het kwam voor dat iemand die 's avonds laat naar huis ging begeleid werd door honderden grote, zwarte katten. Men kan het...
nl.verhalenbank.13431
Een broer van me vader, hè, die is lang thuis geweest. En die heb me wel is verteld, z'n grootmoeder die had een dienstbode, Janna de Heus. Die Janna de Heus, die heb d'r wel is verteld, ze had gediend bij ene Willem de Jong hier in Achtersloot. En die Willem de Jong, nou die ging ok wel is met de duvel om. Op een avond toen zatte ze met vrinde te kaarte....
nl.verhalenbank.72587
En dan natuurlijk de weerwolven. Mijn schoonmoeder (1885-1972) kende het verhaal van een man die 's avonds met een "gerij" ergens heen moest. Een andere man, die als enigszins zonderling bekend stond, had hem gevraagd mee te mogen rijden omdat hij naar dezelfde plaats moest. Nu, dat was prima. Ze zaten samen op de bok. Verlichting was er nog niet of...
nl.verhalenbank.12570
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S.
Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan.
Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad.
Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
Hekserij
Bie ons op de Riesdam woonden vrouger wat roare mensn. Spokn en heksn wazzen ze slim baange veur. Ain vrumde luitn ze nich bie de zwienen en baistn. As ze veur t hoes n kruus vonden zeden ze: "Kiek, door hei je t al weer, is aine west dai ons beheksen wilde." T Kruus wur dan doadelk vot moakt.
Zai harn t slim aarm. Was zulfs gain deure in t hoes,...
nl.verhalenbank.43513
Er was netuurlek wel biegeleuf vrogger.
Hekserij wuur aan leufd en dat is onzin.
Maar ik weet van een paar streupers, die aan een diekien op haazn laagn te loeren.
Op een keer zien ze de iene haze na de andere.
Ze schietn en schietn maar, tot ze een hiele bult naast zuch lign hadden. En nog kwamen er steeds nieuwe haazn.
Nou was dat gien wonder. Et...
nl.verhalenbank.45016
Ook geloofde men wel aan de "blinde belie", een witte gedaante, die 's avonds bij maanlicht op 't kerkhof gezien werd, bezig met 't graven van een graf, als voorbode van een sterfgeval in het dorp.
Of dit samenhangt met "beeldwit", weet ik niet. Wel is bekend de uitdrukking: "zo wit als een beeld" (bijgedachte: een wit beeldhouwwerk) en ook: "Hij doet zo...
nl.verhalenbank.13469
De koeie mot je vrijdagsaves droogzette. Niet 's middags of 's morges, nee vrijdagsaves. Dan kalfde ze overdag. En as je nou een klamvaars[1] heb dan kreeg die een medaille om. Dat is nog een ouwe condisie. Dat doen we nog altijd. We hebbe altijd zo'n medaille klaarlegge.
[1]koe, die voor de eerste maal moet kalven
nl.verhalenbank.70706
As d'r een uil krast in de avond of hij vliegt over 't huis, dat betekende onheil over 't gezin.
nl.verhalenbank.70506
De vader van een kammeraad van me diende bij een boer. Op een avond gaat ie* naar huis, hij kwam van melkens af, en daar ziet ie een meter of tien voor 'm uit een kraai zitte. Iedere keer hipte die kraai weer een endjie verder. Toen die thuiskwam, hoorde die dat z'n vader bij de koeien dood gebleven was. Hij had z'n eige kwaad gemaakt op de koeien. 't Was...
nl.verhalenbank.50957
Was vrouger ook veul biegeleuf over honden in de Beetse. Bie Wienans heurden ze op n oavend klopn aan de deure. d Oal man noar boetn en door stait n grode zwaarde hond. Nou mout ie waitn dat dei mensn in n huus woonden woorvan de veurige aigenoar vermoord was. Wat dochden dus Wienans en de vrouw? Door komt oal P. weer aan in de vörm van n hond. t Daier...
nl.verhalenbank.43487
Kiek, ik bin al 92 joar, man ‘k heb mie nooit steurd aan biegeleuvige dingen. ’t Moakt ’n groot verschil, hou ie vrouger tegenover aal dai flauwekul stonden; wel geleufde aan spoken en heksen, zag ze ook. Over proat wör d’r altied.
Hier wazzen stee’n, woar ’t zogezegd nich “deugde”. Dat kön ’n loane weez’n of ’n hoes, of ‘n bossie. Veural op ‘t kerkhof...
nl.verhalenbank.13770
De fiskersdochter
Mar jammer is it om te hearren
Hoe dat in famke, earme sloof,
Troch dat ferskynsel kaam te stjerren
En 't offer waard fan 't bygeloof.
Eeltsje Halbertsma
It ferhaal fan 'e dochter fan 'e fisker Auke Douwes Feenstra, dy't sa't it hiet de Man seach en in pear dagen letter ferstoar, is oerbekend. It hat yn achttjinhûndert trijeënfjirtich...
nl.verhalenbank.13664
1.26. Heksen en de kwade hand
Uit de troebele bron van onkunde opgeweld, leeft het geloof aan heksen en spoken in deze streken nog steeds voort, ofschoon slechts in 't verborgene en meest onder de lagere volksklasse.
Godsdienst en beschaving hebben veel, zeer veel, doch nog niet alles kunnen uitroeien. Ds. Hanewinkel, die op zijne 'Reize door de Majory'...
nl.verhalenbank.50020
1.21. Nog meer 'gloeiigen'
Wat hier voor 'een gloeiige' wordt gehouden noemt men ook
wel 'een stalkaarsje'. Gewoonlijk vertoonen zich deze lichtjes, dwaallichtjes, op plaatsen waar de bodem moerassig is en zijn, naar 'men' beweert in deze streken geene zeldzaamheid. De op en neergaande beweging, het plotseling komen en verdwijnen bij avond in een eenzaam...
nl.verhalenbank.50015
No. 157. Omstreeks 1840 en later nog, zat er op het gehucht Dalem (onder Haspert) 's avonds gedurig dezelfde haas aan de kool te knabbelen. Er werd dikwijls op geschoten. Trof hem het lood, dan krabde hij eens achter zijn ooren en scheen geen verdere last van het schot te hebben. Later beweerden bijgeloovigen, dat de haas een vrouw uit 't gehucht was, die...
nl.verhalenbank.46906
