Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
32 datasets found
Dutch Keywords: betoveren deur
Spesiale gefallen fan al dy dingen wit ik net sa sear. Ik kin bygelyks net sizze: dat hat dy en dy doe en doe dêr en dêr bileefd. Mar ik wit wol hoe't it yn 't algemien tagong yn myn jonge tiid. Wy wennen yn Twizelerheide, oan 'e Swâdde. It wie och sa'n earme streek en doe allegear noch heide. De minsken wienen allegearre earm. Foar stammerige Harm wienen...
nl.verhalenbank.29816
Witte Wieven waren hier bekend. Men geloofde dat ze ongeluk aanbrachten. Een verhaal gaat hier, dat een boerenzoon laat naat huis terugkeerde en langs een plek kwam, waar een wit wief een gebraad aan het spit ronddraaide. De boerenzoon beledigde haar, waarna het witte wief hem met een bijl achterna zette. Gelukkig voor de boerenzoon kon hij nog net de...
nl.verhalenbank.13624
By ús beppe wie ien fan 'e bern bitsjoend. Pake gong nei Wopke ta to Kûkherne. Wopke frege of pake wol hurd rinne koe. "Jawol," hie pake sein, "'k ha nije klompen oan." Wopke joech pake guod mei. Doe gong pake troch in stik lân mei beesten. Dy sieten allegear achter pake oan. Pake rinne om 't leven. Hy rekke yn 'e sleat en de beesten der boven. Mar hy kom...
nl.verhalenbank.23915
Ik: "Ja, die kollen moeten raren dingen zijn." Nadort: "Of het, mijnheer. Ik en mijn vrouw bennen ook ers bekold geweest. We trilden, werden mager, konnen niet slapen, zweetten erg en meer van die narigheid. Toen hebben we het hoofdkusschen open gemaakt, en daarin zaten wel een soepbord vol veeren met een kop er nog bovenop, die an mekaar geklonterd...
nl.verhalenbank.9311
Bij een kind van P. Bierdrager (zie vroeger) hebben C. van de Nadort (in dezen brief vermeld) en J. Bierdrager gewaakt toen het bekold was. Vooraf hadden ze alle deuren, naden enzovoort dichtgestopt. Om twaalf uur werd er op de weeg en de deur geslagen, gebonsd enzovoort, dat je waarachtig geen bange kerel hoef te wezen, maar de kol kon er niet in, maar...
nl.verhalenbank.9315
Achter Burgum wennen minsken, dy hienen in bern en dat rekke bitsjoend. Sy gongen nei de duvelbander ta en dy sei, it wie in âld wiif dy't it dien hie. Sy moesten it kessen mar ris neisjen en de krânsen dy't der yn sieten forbrânne. Sy moesten der foar soargje, dat alles goed ticht wie, de kaeisgatten en de skoarstiens ek, en de doarren op slot. Der siet...
nl.verhalenbank.25637
Men vertelt dat ze woonden in De Hunenberg, een oud-saksische burg bij Ootmarsum. Een jonge boerenknecht had eens een weddenschap aangegaan, dat hij de Witte Wieve wel het braadspit durfde brengen. Hij reed te paard naar de burg en gooide het braadspit om de deur. "Ik wol oe 't spit brenge." "Zoa, dan zöl ie 't gebraod wên, mer eerst mo'k miene veters...
nl.verhalenbank.13622
Wytske, mem har muoike wie in tsjoenster. Sy wenne yn Sumarreheide. It gebeurde dat beppe in poppe krige en dêr kaem fansels allerhande folk by om de pop to sjen. Dêr seagen se Wytskemoai ek oankommen. "O, heden," seinen se, "dit is net bêst. Dy mat net by de poppe, hwant dan wurdt se bitsjoend." Doe stjûrde beppe ús mem der gau út om mei de klomp in krús...
nl.verhalenbank.19720
Us pake, âlde Jan Nijboer fortelde dat yn 'e Houtigehage, by de wyk wie ris in bern bitsjoend west. Doe hienen se wetter oerset en dêr nuddels yn dien. En dat wie bigoun to sieden. Doe wie der in frou by de doar kom en dy hie sein: "Och heden, set dy tsjettel der ôf, hwant ik ha sa'n pine!"
nl.verhalenbank.38013
In frou hjir fan 'e Harkema fortelde: "Op in kear kom der in frommes by my mei de sinteklazekoer. Ik moest de bern hwat jaen, sei se. Ik fortroude it net, hwant it minske gong foar in tsjoenster troch, mar ik die 't al. 'k Hie twa bern, 'k joech se elk hwat dat ik fan it minske kocht hie. Dêr hienen jy 't letter al, 't iene bern wie bitsjoend. Doe ha 'k...
nl.verhalenbank.25724
Mensen, die door het sleutelgat kropen: In Kessel-Eyck op een boerderij kwam een heks door het sleutelgat in de paardenstal, (waar was ergens wel een staldeur met een sleutelgat?) en ging op de 2 paarden jagen tot ze zwaar bezweet en schrikachtig werden aangetroffen. De knecht spande een scherp mes in het sleutelgat. De heks, die in een of andere...
nl.verhalenbank.69259
Hjir hat in âld man wenne, dy koe tsjoene. Hy hie ien bitsjoend, dy lei op stjerren. Mar dyselde koe noait ta stjerren komme of earst moest de tsjoenster by him komme. Dy tsjoenster is doe sa hurd kom, dat hy sprong oer de ûnderdoar hinne. Doe't hy by de stjerrende forskynde, gong dy opslach dea. Sa'n tsjoenster mat der dan hinne. Hy fielt de drang. Dy...
nl.verhalenbank.20895
Ik wie al tiden siik. Ik iet net en ik woarde by de dei megerder. Dokter koe my net helpe. Ik gong sjenderegen achterút. Doe sei dokter op in kear: "Jo matte der us út." Mar ik hie nergens sin oan. Ik bleau thús. Moar op in peaskemendei wie Piter (myn man) thús fan 't wurk. Doe sei Piter: "Nou mastû der us út. Ik hûswarje wol. Fyts dû mar us nei Eastemar...
nl.verhalenbank.20704
Us âlde beppe hat alris in hiele lange nacht by in lyts bern yn aksje west. It bern die oars neat as moarte en gûle. Der moest it bern hwat skele. Mar hwatte? Doe gongen se nei Antsje Snipel ta. Dy wenne oan 'e Trije Roede yn Feansterheide. It wie de moarns bitiid. Antsje krige gau de kofjepot en geat dêrfan yn. Sy sei tsjin beppe: "Bern, bern, hwat hastû...
nl.verhalenbank.33008
“It sil sa njonkenlytsen wol in hûndert jier forlyn wêze,” sei pake, “dat dizze skiednis gâns opskuor joun hat yn Boalsert. Mâl, hoe 't jaloerskens en vergunst in minske op 'e doele hinge kinne. Der wennen hjir op it Heech in pear fikse jonge minsken, man en frou, mei in flink tal bern. Fikse bern, goed út 'e kluten woeksen en soun as in fisk. Allinne it...
nl.verhalenbank.50544
Hjir foar ús oer yn 'e heide wennen minsken, dy hienen in fanke, dat wie bitsjoend. Sy wie altyd siik. Pake rekke foar har nei Wopke ta. Dy wenne yn Kûkherne. Foardat er dêr oan ta wie, moest er in stik lân troch, dêr roannen oksen yn. Doe kom er by greate Wopke. Hy bigong to fortellen oer it fanke. Mar Wopke sei: "Ik wyt it wol. Gean nei hûs en sied in...
nl.verhalenbank.21947
Oan 'e Houtigehaechsterwyk ( = Skoallewyk) wennen Ritske van der Meer en Aeltsje. Dy hienen in jonkje. Dat bern woarde siik, it gûlde en spuide. "Us Germ is bitsjoend", sei Ritske. Sy fortochten in minske ticht by har yn 'e buert. Sy retten Aeltsje oan om alle skreven by de doarren ticht to stopjen. Ek it kaeisgat en de skoarstien. In pot mei nuddels en...
nl.verhalenbank.25660
Yn Hiltsjemoaiwâlden op 'e hoeke fan 'e Reapdraeijersreed stiet in âld húske. It is net mear biwenne en it sil yn 't koart wol ôfbrutsen wurde. De lju dy't der 't lêst yn wenne ha, ha in nije bungalow op 't hiem sette litten, dêr't se nou yn tahâlde. Mar froeger hat myn skoanheit yn dat âlde húske wenne. It hat yn dat húske noait doogd. It wie in...
nl.verhalenbank.21995
Wolter Veenstra wenne by Hústerheide. Der wie by him gauris tsjoenderije. Dan woarde Piter Poes fan Sumarreheide helle. Dy kom op 'e hounekarre. Op in kear wie der ek wer ien bitsjoend. Piter Poes hie de kessens neisjoen. Der siet in krânse yn. Piter sei: "De earste dy't hjir oer de drompel komt, hat it dien. Dy mat in ammerfol wetter oer de hûd ha." Doe...
nl.verhalenbank.32447
2. Toen wie op Weiteveen wonen veur t eerst, harn wie n huuske aan de grenze. In dat huuske har n hekse woond. Et deugde er niet. De hoender zatn smaanks dood op et nust. En de hond gung ons ook zo maar dood. Ik naar de pestoor, maar die vroeg: “Waar woont u?” Ik zeg: “Aan de grenze.” “Dan kan k net zo goed naar Afrika gaan”, zee ie en hai bleef vot. En...
nl.verhalenbank.46298
35