Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Wil: Dat verteln grootvader owwer n Hofmeier, ja dee waarn eargns henwest en ophaaln met de waag en doe n Hofmeier. Grootvader zear, het was net of ze rong tusschen de waag in de raar wördn stokn en de peer kondn nich meer vedan.
Wit: Warn goan stoan.
E: Mer gelöaw ie ok wa, dat n peerd meer zöt as n meanske?
Wit: n Peerd, joa dat wet ik ok. n Peerd zöt...
nl.verhalenbank.128613
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme?
Njonken har wennen minsken sûnder bern.
De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman.
Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat?
De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Tsjoensters kinne sawol âlde as jonge minsken wêze.
Wy hienen in lyts jonkje, dat wie sa'n trije jier âld. Wy wennen doe yn Ikkerwâld. Dat bern bigoun persé jouns om njoggen ûre to gûlen. Dat gebeurde alle jounen. Men koe de klok der op lyk sette. En dat duorre oant alve ûre ta. Wy wennen doe noch by myn man syn âlden yn.
"It bern raest him dea", seinen...
nl.verhalenbank.29779
Heit en dy hienen in stik of fiif koeijen. Mar dy wienen noait goed. Se ha noait fleurich en glânzich west. Se tjirmen. Se seagen der út as geraemten en joegen hast gjin molke. En dochs krigen se genôch to fretten. Jouns kom de molke farsk út it kouwejaer. Dan sette mem fuort guon op 'e kachel, om dy molke to sieden. Mar dan bigoun dy molke altyd direkt...
nl.verhalenbank.29960
E: He'j a veaker van heurd van dee spookdeers, of nich? Meedere van dee spookdeers? Nen spookhaazn, n knien, nen ezzel, n vul.
Wit: Wel at t dan dee, wel at't dan döt dan dof ie nog nooit zegn, he hef t doan, dan kon ie nich zegn ...
........
Eerst was zoo, wiej hadn goede biejn, no a'j dee good an de gang hebt, dan krieg'j honnig, mer dan kaans doe zoa...
nl.verhalenbank.128612
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
Bijlage
En nu nog een geval, dat ik heel kort zal vertellen. 'k Heb het verscheidene keren van de man zelf gehoord; want het geval zat hem hoog.
Hij was boer. Maar zijn koeien wilden geen melk geven en van de melk kon...
nl.verhalenbank.14824
De vrouw van de wagenmaker, dat was een heks. Op 't Sluis[1] had je ok een heks. Dat woninkie bij 't Sluis, dat was een spookhuis. As je daar 's aves hene ging, je kwam d'r niet go.ed voorbij.
[1] buurtschapje tussen Ameide en Tienhoven
nl.verhalenbank.70580
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen.
Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei.
Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
De visleurders uut Erremuje gienge geregeld mit vis leure in Middelburg. Tussen Erremuje en Middelburg lag ’t Erremuuesepadje, dat was een voetpad dwars deur ’t land mit plankjes over de dulven. Dat padje begon bie de begraefplaes in Middelburg in liep tot ’t veer over de Arne, kort bie Erremuje. Langs dat padje waere verschillende drienkenspitten voo de...
nl.verhalenbank.46525
Mem en heit ha yn Boarnburgum wenne. Heit hie altyd fan alles to keap. Sy wennen yn in blok fan acht huzen, dat hiet 'de Moune'. Sy hienen doe noch mar ien jonkje, dat is letter weirekke. Doe kom der op in joun in âld minske fan goed njoggentich jier by har. 't Wie de widdou Minke Oosterwoud. Sy frege of it lytse koopmantsje dêr wenne. Dat wie heit.
"Ja,"...
nl.verhalenbank.16845
Froeger woarden der faek bern bitsjoend.
Wy hadden in old wyfke by ons wonen, die bitsjoende de kienders, werd der altyd segd. Jelle Tryntsje heette se, se was heel old.
's Oavends deed se in wit mûtske op en swarte klompkes oan en dan sei se: "'k Mat mar even nei Drachten ta."
Dat dee se op 'e biezemstok.
nl.verhalenbank.26005
Alles wat ik vertel, heb ik door overlevering van grootvader, vader en anderen.
Karn beheksen.
Bij ons liep er een paard voor een karnmolen. De knuppel zat vast met een pin. Nu moest men nooit vergeten, die pin ’s avonds er uit te nemen.
Anders kwam de duivel ’s nachts en begon stiekem te karnen.
Dan kwam er vanzelf geen boter.
nl.verhalenbank.44292
M'n vader zee vroeger altijd: ,Je mag de luiers 's aves nooit buite late hange, want dan gebeure d'r allemaal rare dinge met de kindere die de luiers moeste drage" . Die luiers konde dan betoverd worde door kwaaie geeste. Of d'r konde kwaaie geeste in kruipe.
nl.verhalenbank.72683
It is sahwat 40 jier lyn. Myn skoansuster yn Kûkherne hie in popke. Geartsje hiet se. It bern hat miskien 2 à 3 jier âld west. Alle jounen bigoun it bern om in ûre of 9 to gûlen en dat duorre sahwat oan 'e nachts 12 ûre ta. Hwat se der ek oan dienen, it bern gûlde troch. De medesinen fan 'e dokter koenen har net stil krije. Mei gjin moaije noch kweade...
nl.verhalenbank.32339
Froeger wenne der yn Grinslân in boer, dy hie in tsjerne. Dêr roan in hynder foar. Dat hynder wie bitsjoend. Deis woe 't hynder net tsjernje, jouns wòl.
It roan de hiele nacht troch. Dan wie 't de oare deis allegear brokken.
nl.verhalenbank.25137
De betooverde boeier
Er was een betooverde boeier; hij was van de Lange en lag altijd in de houthaven te Zaandam. Ze legden hem 's avonds goed vast, maar als ze 's morgens kwamen kijken, lag hij altijd met de steven naar den anderen kant als ze hem gelegd hadden. Ze dachten, dat hij gestolen werd en dat een ander hem gebruikte, en daarom besloten ze eens...
nl.verhalenbank.39691
Ik wie fiif en twintich jier, ik frijgeselle by myn broer. Dy hienen in jonge, dy wie siik.
Op in kear gong ik nei Hinke Kaert ta, de kaertlizter fan Nijebrêge.
Ik sei tsjin Hinke: "Myn omkesizzer is siik."
"Ja," sei se, "dy is bitsjoend. Hjir wennet in duvelbander yn Nijebrêge, dêr matte jo mar ris hinne."
Ik dêr hinne. Doe joech dy my hwat guod mei.
Hy...
nl.verhalenbank.21015
Myn frou komt fan Ginnum en Reitsum yn Ferwerderadiel. To Ginnum wenne in âlde frou, dy gong foar in tsjoenster troch. As der guon siik wienen brocht it minske dêr altyd fruit hinne.
Myn frou hie reafonk doe't it in famke wie. Doe brocht dat âld minske dêr ek fruit hinne, fan allerhande soarte en fan 't allermoaiste. Doe kaem myn frou har beppe en dy...
nl.verhalenbank.32153
Yn 'e Houtigehage wie al us in kear in bern net goed. 't Wie by ús buorlju. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Frânse Hinke ta, de duvelbanster fan 'e Rottefalle. Dy sei: "'t Bern is bitsjoend. Der sit in krâns yn 't kessen. Deselde dy't joun it earst by jim oer de flier komt, dat is de tsjoenster." Doe wie dat it buorwyfke Janne Luts. Dy ha se...
nl.verhalenbank.21116
Leen S. verslete ze ok vur ’n heks. Toe ik es ’n keer ’s oaves uut de herberg nor huus gieng, kwam ik ze tege. “Goeien oavent, Jan. Goj wer nor huus? Zie mar vurzichtig, daj nie val”. Ik zie nie gevalle, want ik dronk gin borrel. Mar smèrs ha’k wel de knieë uut de boks.
nl.verhalenbank.49645
