Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show Only Popular Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Het karnen bij den boer kan ook betooverd zijn. Dan schuimt en bruist de melk de karn uit, maar de boterafscheiding blijft achter. Lieden, die 't beter meenen te weten dan anderen, zeggen, dat dit veroorzaakt kan worden door gebrek aan zindelijkheid bij de boerin, ook door sommige planten, die in het weiland kunnen groeien, en misschien het allermeest...
nl.verhalenbank.57936
Ik heb is een ouwe vrouw hore vertelle en ze hieuw dat bij hoog en bij laag vol, ze ging in Hoogblokland naar de kerk en toen wier ze door een dame op d'r hoofd geslage. Toen was ze betoverd. Overgeve en an 't end spoegde ze padde, toen kwamme d'r padde uit d'r keel. Toen moest d'r nog een duivelbezweerder an te pas komme.
nl.verhalenbank.70434
No. 171. 't Was in 1560.
Een boer uit Kasteren onder Hoogeloon, die al vijf jaar ziek was, raadpleegde een duivelbanner, die hem wist te vertellen, dat hij betooverd was. De heks zou den volgenden morgen aan zijn hoeve komen om iets te vragen, dat moest hij weigeren; maar dan zou ze iets uit zijn tuin willen hebben, dat moest hij haar "om Godswil" geven....
nl.verhalenbank.46922
Eveneens was nog voor korte jaren eene beroemdheid van eenige beteekenis als duivelbanner, zekere Sjoerd Kuiper in de Knijpe bij Heerenveen. Hoewel oogenschijnlijk in armoedige omstandigheden, leed hij toch zeker geen gebrek, want hij had eene goede praktijk. Lijders aan kwalen, waarmee men vruchteloos jarenlang had «gedokterd», en vooral betooverden...
nl.verhalenbank.57994
Twee Milheezer-boeren gingen naar Gemert-markt, binnendoor over Greef en Ven onder Bakel. Ze kwamen voorbij het gedoetje van het ossenboertje Nelis, die daar woonde met z’n beeldschone dochter Mieke. Natuurlijk praatten ze met Miekes en beloofden ’n buugl mergtmoppen mee te brengen. Ze bezochten de mert, deden hun zaken, brachten nog ’n Hanne en ’n Mijn...
nl.verhalenbank.47569
As it net tsjernje woe, hie der in forkeard man by 't fé yn 't lân west. Dan woarde Piter Poes der by helle. Dy moest de saek wer yn oarder bringe.
nl.verhalenbank.12245
Frânse Hinke to Rottefalle wie duvelbanster. Der wie us in hynder bitsjoend. Doe joech hja de boer dizze rie: Hy moest hwat hjouwer stelle, dat siede en dat it bitsjoende hynder jaen.
nl.verhalenbank.20963
Froeger hienen se in teken of sokssahwat yn 't baitsje sitten. Se koenen dan net bitsjoend wurde en de duvel koe har ek net krije.
't Wie in fear of in poat fan de ien of oare seldsume fûgel.
nl.verhalenbank.23649
Tsjoensters hawwe popkes, dêr't se mei spjelden yn prippe. Myn jongste suster wie noch in hiel lyts bern; dy bigong yn 'e nacht om tolve ûre hinne altyd to jammerjen. Dan raesde se moart en brân. Dan krige it bern pine, trochdat de tsjoenster dan yn har popkes ompripke.
Doe op in kear nommen heit en mem har út 'e widze en leinen it bern tusken har yn, op...
nl.verhalenbank.28060
Thysom, dat wie ús heit syn omke. Dy hie in bern, dat rekke bitsjoend. Earst woe Thysom dat net leauwe, mar it kaem doch sa fier, hy rekke nei de duvelbander Wopke fan Kûkherne ta. 't Wie midden yn 'e winter en der lei in dikke laech iis. Dat omke gong der op redens hinne. Wopke joech him in drankje mei, mar sei: "Tink der om, ûnderweis komt der dy ien...
nl.verhalenbank.19344
Us beppe wie Japiks Griet. It wie in greate tsjoenster. Wy wienen deabinaud foar har. Wy hienen allinne om har in touke om 'e hals en dêr hong in pûdtsje mei duveldrek oan. Dan krige de duvel gjin fet op ús, sei mem. Ek faek duveldrek ûnder 'e drompel.
Der wienen ek wol bern dy droegen in koarste fan roggebrea by har. Dat holp ek, mar sa bot net.
As in...
nl.verhalenbank.34564
Dyselde tsjoenster, dy't us by twa froulju alhiel ûnforwacht kom, hat ek us in man bitsjoend.
Dy man dy woarde siik. De tsjoenster kom him yn 'e mjitte, doe't er op in wein siet.
"Dû âlde duvel!" sei er, "dû hast my bitsjoend. Dû mast my bilove, dast my wer better makkest!"
"Ik biloof it dy, jonge", sei se.
En doe kloppe se him op 't skouder. Hy is wer...
nl.verhalenbank.20561
Karste Lamke wenne yn 'e Sweagerbosk. Dat wie in tsjoenster. Sy hie popkes op 'e tafel, dêr boarte se mei. Dêr stuts se mei nuddels yn. Dan krige dyselde pine, dêr't se 't op forsjoen hoe. Dat wienen har slachtoffers.
Hja hat in soan forlern. Dy hie se bitsjoend. Hy sei tsjin syn mem: "Dû âlde duvel, hastû my bitsjoend? As dat sa is, silst stjerre."
Mar...
nl.verhalenbank.20736
Sa'n sawntich jier lyn hienen de lju oan 'e Skieppedrifte ûnder Droegeham allegearre duveldrek ûnder 'e drompels en dêr wie ien húshâlding fan minsken, dy't faek yn rogge sliepten, omt se bang wienen foar de duvel en syn hantlangers. (Dat wie Arjen Visser syn eigen heit: Japik Visser. Dy wenne dêr mei syn susters.) It doochde dêr faek net by har yn 'e...
nl.verhalenbank.23439
In omke en in muoike fan mem dy wennen yn Twizelerheide oan 't Heideloantsje. By harren yn 'e hûs doogde 't lang net.
It spoeke dêr en de boel wie der ek altyd bitsjoend.
Omke en muoike ha beide bitsjoend west. Se founen krânsen by har yn 'e kessens. Dy ha se doe forbrând en doe ha se earst alle kieren en gatten fan 't hûs tichtmakke. Ek it slotsgat....
nl.verhalenbank.34553
Stammerige Harm wie in tsjoenster. Se woenen him net by 't fé ha. Hwant dan waerd it siik. De bargen krigen forkearde bichjes. Harm hie noait forlet fan jild. Hy hie in wikseldaelder. Dêrfoar hied er him oan 'e duvel forkocht.
Wie it jild op dan hong er in lege ponge oan 'e doar.
Itselde dogge de frijmitselders.
nl.verhalenbank.33766
Yn 'e Houtigehage wie al us in kear in bern net goed. 't Wie by ús buorlju. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Frânse Hinke ta, de duvelbanster fan 'e Rottefalle. Dy sei: "'t Bern is bitsjoend. Der sit in krâns yn 't kessen. Deselde dy't joun it earst by jim oer de flier komt, dat is de tsjoenster." Doe wie dat it buorwyfke Janne Luts. Dy ha se...
nl.verhalenbank.21116
It gebeurde ris dat der yn Burgumerheide in faem net goed wie. Doe gongen se nei Piter Poes ta om ried.
Piter sei, hy soe by de faem komme.
Hy ried op 'e hounekarre mei Steffen Prûk dêrhinne. 't Wie Steffen syn karre. Piter frege de âlden dit en dat, doe sei er: "Nou wit ik it wol. Jow my it fanke har holkessen mar ris." Dat snie er iepen. 't Wie in...
nl.verhalenbank.32314
Yn Stiensgea gong men nei de duvelbander, fan 't Swartfean, Hinse Jehannes de Boer, as der ien bitsjoend wie.
nl.verhalenbank.23644
As de tsjerne bitsjoend wie gongen se nei de duvelbander. Sy krigen guod fan him, dat woarde yn 'e tsjerne goaid.
nl.verhalenbank.27540
