71 results
Dutch Keywords: beloven
Een dienstmeid uit Eersel ging iedere avond de koeien melken. Op zekere avond verscheen haar een spook. Verschrikt vroeg ze wat het spook wilde. De geest zei, dat ze haar moeder was en verzocht haar nog een mis voor haar te laten lezen, want zij had dit tijdens haar leven beloofd, maar was deze belofte niet nagekomen. Het meisje beloofde dit te doen en...
nl.verhalenbank.49814
Een meisje uit Eersel kwam onderweg eens een spook tegen. De volgende avond weer, en weer… en weer… Eindelijk vroeg het meisje wie hij was. Toen antwoordde het spook: ‘Ik ben je vader. Jullie hebben beloofd om drie H. Missen voor me te lezen. Dat hebben jullie nog niet gedaan en daarom kan ik niet de hemel binnen.’ De missen werden alsnog gelezen en vanaf...
nl.verhalenbank.49812
't Is nou zo'n jaar of zestig geleje, ik ging nog op school, toen wier d'r in Polsbroek gesproken van een spook. 't Was puur wit van onderen tot bovenen en 't liep maar te neuriën en te grommen en met z'n armen te zwaaien. 't Bleef op de weg, 't was vervelend. Een kennis van me heb me verteld dat ze met z'n tweeën langs de Benschopse wetering liepe, toen...
nl.verhalenbank.50979
Een bakker te Hoorn had een vrouw en twee kinderen. Zijn vrouw stierf. Hij beloofde haar op haar sterfbed de kinderen bij een buurvrouw, een braaf mensch, uit te besteeden. Hij kwam die belofte niet na. Daarop begon het avond aan avond op een bepaalden tijd te spoken. Er werd leven gemaakt, geschuifeld, gestampt enzovoort. Hij sprak er den predikant over....
nl.verhalenbank.8625
Bij Teunisboer in Erpelo onder Holten kwam de knecht op een avond bij het huis terwijl de overige huisgenooten reeds te bed waren. Hij klopte maar kreeg geen gehoor. Daar ziet hij opeens een witte gedaante, die al korter en korter bij hem komt en ten laatste vlak voor hem gaat staan. Op zijn kloppen kreeg hij geen gehoor, zoodat de knecht, ten einde raad,...
nl.verhalenbank.39625
No. 82. Arie Jacobs bewoonde in het begin der 19e eeuw een huis, dichtbij het kerkhof van Eersel. Hij had een meid, die elken avond de koeien molk. Op zekeren keer verscheen haar een geest. Zeer verschrikt liep ze naar den pastoor, die haar den raad gaf, het spook te vragen wat het wenschte. Dit deed zij, en de geest antwoordde, dat ze haar moeder was, en...
nl.verhalenbank.46719
2.67. Verschijning eener overledene vrouw te Eersel Toen Arie Jacobs in 't begin dezer eeuw het (sinds verbouwd) huis bewoonde dat nu aan Jacob van Moll behoort en ten Noordoosten van de kerk en het kerkhof te Eersel ligt, had hij eene dienstmeid uit dat dorp, aan wie schier dagelijks, als zij in den vroegen avond de beesten in den stal molk, tot hare...
nl.verhalenbank.50108
De vergeten bedevaart In de Molt te Schaesberg, in de nabijheid van de Kakerthof, vertoonde zich dikwijls een vuurman. Een moedige man die hem al vaker was gepasseerd, ging op een nacht naar hem toe en vroeg hem wat hij - de vuurman - hebben moest. Deze antwoordde dat hij zich had voorgenomen een bedevaart te doen naar Kevelaer en aan dat voornemen geen...
nl.verhalenbank.43453
Het spook van de Gravenberg De versie van P. Kemp van alinea 4 e.v. van Welters' versie van De Gravenberg, opgetekend 22 juni 1874 door Joannes Jeuken Een meisje te Roggel gaf een jongeman van datzelfde dorp het trouwwoord, onder belofte een ton olie voor de godslamp te schenken, indien zij haar woord niet gestand deed. Zij kreeg echter al spoedig zin in...
nl.verhalenbank.41852
Antsje de Bruine wenne yn 'e Houtigehage. 't Minske hie 't o sa krap. Sy gong froeger in protte to naeijen. Op in nacht hie se thús sitten to naeijen by in ljochtsje. Doe hie der hwat by de doar west. De doar gong iepen en der kom ien yn. It wie in geest. 't Wie de geest fan har muoike, dy't al dea wie. Kingemoai, sei se tjin har. "Hwat is der oan,...
nl.verhalenbank.24675
Ik haw in boer kend, dy wie troud. Mar syn frou stoar. Hy hie har foar har dea biloofd, hy soe net wer trouwe. Mar hy krige wer in frou. Mar as hy der mei syn twadde frou op út soe mei de tilbry en sy spanden it hynder yn, dan stie de earste frou al ré by de takkebult. Dy woe èk mei. Sy koe de rêst net krije omt hy him net oan syn bilofte hâlden hie.
nl.verhalenbank.22779
As men ien hwat biloofd hat en men komt it net nei en dyselde komt to forstjerren, dan komt dyselde letter werom.
nl.verhalenbank.23910
Der wie in frou, dy hie har soan hwat biloofd. Mar doe rekke se der ôf en de soan hie it net krige. Doe krige dat minske gjin rêst yn 't graef. Letter spûke se altyd by him.
nl.verhalenbank.36203
Jo matte noait hwat bilove oan ien dy't op stjerren leit. Hwant as jo der net oan foldwaen kinne, dan komt dyselde letter wer.
nl.verhalenbank.25941
Men mat in minske noait hwat bilove foar syn dea. Hwant kin men der net oan foldwaen dan kriget sa'n minske gjin rêst yn 't graef en spûket er om.
nl.verhalenbank.27361
Yn Burgum wie us in man forstoarn. Hy hie in pear moaije sulveren gaspen op 'e skuon hawn en foardat er stoar sei er tsjin syn wiif: "Dy gaspen dy matte der bliuwe. Dy moat ús jonkje letter op 'e skuon ha." De frou biloofde dat. Mar letter kaem dy frou sa bot yn 'e earmoed to sitten, dat hja forkocht dy gaspen oan in buorfrou. Doe sei it jonkje op in...
nl.verhalenbank.19718
Yn 'e buert fan Houtigehage stie in hûs, dêr doogde 't net yn. De frou hie in kear yn 'e hoeke sitten. Doe wie der hwat by har yn 'e hûs kom, dat wie by har op 'e skelk kom. 't Wie in forstoarn minske. De frou hie de skelk foarwei dien, doe kom it by har op 'e skoat. Doe ha se der in doomny by helle. Dy spruts it spoek oan. Hja moest sizze hwat der oan...
nl.verhalenbank.25180
Wybren Wartena syn heit wenne yn Garyp. Dy wie foar de twadde kear troud. Hy hie buorkerije en in herberch. Doe't syn earste frou stoar biloofde hy har, hy soe noait wer trouwe. Mar hy die it al. Sy koenen it skoan rêdde en sy gongen der togearre wolris mei de tilbry op út. As se dan thúskamen gongen de skûrredoarren fansels iepen. Dat wie it wurk fan syn...
nl.verhalenbank.19786
Yn Burgum wenne in rike heareboer, dy forlear syn frou. Foar har forstjerren hied er har biloofd, hy soe net wer trouwe, omt hja dat graech sa ha woe. Mar der wie noch net in healjier om of doe stied er al wer ûnder 'e geboadens mei in nicht fan syn eardere frou. Doe't er fan 't gemeentehûs weromkaem en it rydtúch yn 't koetshús bringe soe, stie syn eigen...
nl.verhalenbank.19772
Der wenne in man to Aldegea, dy syn frou wie stoarn. Hy hie it minske op har stjerbêd biloofd, dat hy soe net wer trouwe as se dea wie. Mar hy die it al. Hy troude wer. Nachts lei er by syn twadde frou op bêd. Op in kear sei er tsjin dy twadde frou: "Ik wol net wer by dy sliepe. Ik wol op in apart bêd, datstû foar my rémeitsje mast." Doe frege dy frou...
nl.verhalenbank.30350
75