Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
't Folk wie hjir froeger bang foar de kweamendeis.
De beesten woarden op mendei noait útlitten.
As Petrus Benedictus op mendei sichtsje soe, dan sichte er earst op saterdei in lyts hoekje. Dan wie 't oan 'e gong.
De ham fan 't hynder hongen de boeren hjir altyd heech yn 'e beam, dan soe de fôlle de kop heech hâlde, mienden se.
nl.verhalenbank.20978
Der wienen minsken dy wienen net by 't fé fortroud. Dan woarde it fé siik.
nl.verhalenbank.24100
Der woarden by ús froeger noait fremde minsken by 't fé litten. Guon ha se samar siik.
Hjir binne ek guon dy ha postdouwen, mar dêr wolle se bislist gjin fremden by ha.
nl.verhalenbank.26206
Ouwe Kees Gras, nee, die heb je natuurlijk niet ekend, maar die heb ook ers schipbreuk geleje.
Die zei altijd: "Ik ben niet licht geloovig, maar dat heb ik zelf beleefd. We kwame in een vreemd land. We zagge een woud zoo prachtig, dat het leek wel een paradijs, dus we woue er graag ers kijke. Wij erheen, maar hoe we liepe, we kwame niet verder vooruit....
nl.verhalenbank.9012
Vrouw Van Dijk uit Hekendorp kon mensen en dieren genezen door strijken. Op een dag zat d'r bij een boer op de Haastrechtse dijk een koei in het water. Ze konden 'm d'r met geen mogelijkheid uit krijgen. Vrouw Van Dijk werd er bij gehaald. Ze aaide het dier over z'n kop en zee: "Kom d'r maar uit, beessie". En die koei sprong in ene op de kant. De dochter...
nl.verhalenbank.50976
Ik het dor wel es iets van gehörd. Ze zèje vroeger, da Hend van de Witte da kos. Die kos iemes stil late stoan en ok opte grond loate valle. Teminste, o da zèje de minse. Ik het ’t eiges nooit gezien. Hé’j noom dan ’n buukske uutte tes [zak] en schreef er wa ien. En zèj dan bijvoorbeeld tegen de luj, die bé’j ’m ware: “Zal ik hum doar, die dor löp es...
nl.verhalenbank.50208
Myn swager syn heit, dat wie Oene Krop. Dat wie in nuver man. Hy koe de minsken en de beesten genêze.
Dat die er op in fremde manier. Minsken dy't net rinne koenen, makke hy wer oan 't rinnen. Hy wenne yn 'e Bosk yn 'e Westerein. Se kommen faek by him, foar harsels of foar in dier. Syn echte namme wie Oene Kempenaar. Ik haw twa kear myn foet forknoffele....
nl.verhalenbank.38151
Frânse Hinke mastere ek mei fé. Sy kommen withoefier wei, alhiel út Grinslân om rie.
nl.verhalenbank.23763
Der binne minsken, dy strike mei de hân even oer in baerch of skiep hinne, dan wolle se net mear frette.
By ús mem en dy kom wol us sa'n ien. Dan sei er: Moai beest. En hy aeide it. Dan gong de baerch dea.
nl.verhalenbank.25808
Ik kin wol minsken, as dy it wurk jouns net dien krigen, dan setten se der in popke by del, ek wolris in beestje.
Dan hearden se nachts wol hoe't der wurke woarde.
nl.verhalenbank.25561
Mien voader en moeder hadde ’n handeltje ien van alles en nog wat, ok ien schervegerei [aardewerk]. Zo mos ik ens daags vör de kermis nor Doornenburg mee ètesborde. Ik broch ze nor de minse, wor ik zien mos, beurde ’t geld en gieng wer nor huus. ’t Was al ien den oavend. Opten terugweg zie ik ’n witte kenien vör mien uut huppele. Ik doch: “Die mot ik mar...
nl.verhalenbank.50181
Zoo als bekend is, vindt men in het hoofdkussen van iemand, die bekold is, van alles (rozen, kransen enzovoort). Meermalen is mij door personen, die daar bij geweest waren, stellig verzekerd, dat zij het zelf gezien hadden en zij drukten hun bewondering daarvoor uit en huiverden nog, als zij er aan dachten. Ten slotte vond ik een vrouw, die minder onder...
nl.verhalenbank.9457
Werwolve ware minse, die ’n vel umdeje en dan snachs d’r op uut ginge um aandre minse bang te make. Ze ginge, as ’t goed duuster was, werwolve.
“Werwolve” als werkwoord wordt ook nu nog wel gebruikt. Als iemand ’s avonds nog wat laat er op uit gaat, zegt men wel: “Zo goj nog es werwolve”. Of: “Woar bun je vannach toch gewes”. “O, ik was werwolve”. ’t...
nl.verhalenbank.50327
Het Geldersche monster
Ten tijde van Karel den Kale hield zich in het land beneden Keulen een vreemd gedrocht op, dat zijn verblijf onder een grooten mispelboom had, en overal in die streken rondwarende, menschen en beesten opving en verscheurde, en zoodanigen schrik alom verpreidde, dat vele inwoners het land verlieten. Dit vernamen de zonen van Otto,...
nl.verhalenbank.41879
Dit is den Oirspronck der Voechden, Grauen ende Hertogen met haer Cronijcken des Landts van Gelre.
Int Jaer ons heere viij.C.ende lviij. (zie opmerkingen) doe Kaerlo de Caluo Keyser was / is in dat Crisdom van Colen een groote wijde plaetse gheweest / daer nu die Stadt van Gelder staet / bij die Heerschappije van Ponth / ende in die selue plaetse was een...
nl.verhalenbank.41854
Dit is den oerspronck der Voechten, Grauen ende Hertogen, met haer Croniken des lantz van Gelre. Gedrukt bij Peter van Elszen. Nijmegen ca. 1546.
[...]
Int iaer .viij.C. ende .lviij. doe Kaerle die calue Keyser was / is in de crisdom van Coelen een grote wyde plaetse gewest / daer nu Geld' staet / by die heerscappie van Ponth / ende in die selue platse...
nl.verhalenbank.41836
