Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
21 datasets found
Dutch Keywords: bed vreemd
Alde Liuwe Kûper wie in fremd persoan. Dy hie hwat fan 'e kweade oer him. Op in kear lei er op bêd, doe wie 't krekt in lyk. Hy wenne yn in arbeidershûs, dêr hienen se froeger groppegatten yn. Doe wie der in stik fjûr troch dat groppegat gong. Dat wie op âlde Liuwe yngong en doe waerd er wer libben. Alde Liuwe Kûper wenne op Burgumerheide. Guon woenen him...
nl.verhalenbank.19644
Heit en dy hienen in stik of fiif koeijen. Mar dy wienen noait goed. Se ha noait fleurich en glânzich west. Se tjirmen. Se seagen der út as geraemten en joegen hast gjin molke. En dochs krigen se genôch to fretten. Jouns kom de molke farsk út it kouwejaer. Dan sette mem fuort guon op 'e kachel, om dy molke to sieden. Mar dan bigoun dy molke altyd direkt...
nl.verhalenbank.29960
Mevr V :Ik weet toch oek nog, je hep allemaal een bepaalde periode in je leve dan keek ik onder m'n bed. Mevr W : ja toen was ik al getrouwd hoor toen ging ik onder m'n bed kikke. Dan was ik allêên en dan kwam ik utte gym en ik was altid bang datter een vent onder dat bed lag. Vrouw de Boer die ging dan wel een beetje mee of zôô maar ze zee : 'je mot 't...
nl.verhalenbank.47460
Myn wiif har beppe dy bakere froeger wol by skippers. Dat gebeurde ek ris in kear to Ljouwert. Dêr wenne tichteby in âld minske, dêr seinen se fan dat it in tsjoenster wie. Der wie doe in skippersfrou dy hie in lytsen krigen. Myn wiif har beppe dy bakere dêr. Doe wie dêr dy nachts in fremde kat yn 'e roef. "Hwat mat dy kat hjir?" sei myn wiif har beppe....
nl.verhalenbank.24930
Ik heb hier in Berkou wil is een verhaal horen vertellen over een vrouwen die vrouw had de bedden buiten gezet om te luchten. Ze ging naar 't dorp om boodschappen te doen, maar onderweg brak d'r een zware stortbui los. Zij gauw naar huis. Toen ze thuiskwam, was alles doornat maar juist dat bed was drooggebleven. Het had iets te maken met een geloofskwestie.
nl.verhalenbank.70620
Dan nog eens, ik heb geen vreemde dingen gezien. Mijn vader echter wel. Die moest zelfs soms zijn bed uit; hij ging dan de weg op en daar kwam hij dan meestal een lijkstatie tegen. Ook is 't wel gebeurd, dat hij naar een kanaal getrokken werd over een pad dwars door 't veld. Waarom? Wel, 'n poos later is er een kind verdronken. De stakker is langs dat pad...
nl.verhalenbank.43201
Alles wat ik vertel, heb ik heurd van ander mensen. Zulf heb ik nooit wat beleefd en geleuvn dou k t evenmin. Er zatn es nkeer wat manlu te koartn in n cafe. Den komp dr nog aine in en zeg:“Mag k ook mit doun?” De kerels vinden dat goud, mor den zain ze inains, dat er wat aan scheelt. Ze vertrouwn t nait meer en de maistn stoevn onmiddelk de zoal uut....
nl.verhalenbank.43407
Bijgeloovigheden Een ei op witten Donderdag gelegd bederft niet. Als een perzik van den boom gestoolen wordt, verderft die tak. Een droom, als men voor 't eerst in een vreemd bed slaapt, komt uit. Als de spiegel van den muur valt, komt er een doode in huis. Als men een scheef gezicht trekt, blijft dat zoo, wanneer de klok slaat en de haan kraait. Wie op...
nl.verhalenbank.39369
HIJ HAD ER GENOEG VAN In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...
nl.verhalenbank.49574
Sikke Hoekstra hat hjir njonken ús wenne yn in âld húske. Yn syn feintejierren wie dat in raren ien. Op in kear kaem er by ús. Sa bleek as in doek. Doe sei er: "Nou hat de kweade my fannacht fan 't bêd ôf smiten."
nl.verhalenbank.29697
Alde Lútsen wie de heit fan Antsje Rinkelbel. Hy wenne oan 'e Fjouwer Roede. Sy neamden him ornaris Rinkelsma, omdat er jouns wol us op 'e harmoanika spile en dan song er dêr altyd in ferske by dat gong oer in sekere Rinkelsma. Hy hie in synbult op 'e rêch sitten sa great wol as in fuotbal. En ûnder 'e earm hied er ek sa'n greate bult. 't Wie in raren...
nl.verhalenbank.25483
Froeger hienen se oeral âlde bolkoerrinsters en dy krigen dan rounom kofje en dan kommen se ek wolris by jonge minsken. Dan rekke der gauris in berntsje siik. Sa wie 't ek in kear yn Feanwâlden. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Wopke ta. "Ja," sei Wopke, "sjoch, dêr komt in forkeard frommes by jimme en dy matte jim fuortstjûre. 't Hie mar even...
nl.verhalenbank.24222
Bontsje Keke wie it fremdste mantsje fan 'e Westerein. Ik en myn broer hienen moalhandel. Wy brochten wol mais en koarnmoal en sa by him en dan die hy ús de forhalen. Hy fortelde altyd oer syn bilevenissen by nacht. Hy wenne by 't spoar. Elkenien koe him. Keke moest nachts wit hoe faek út bêd wei. Dan moest er in bigraffenis sjen. Meastal wie dat op it...
nl.verhalenbank.38387
Alde Bontsje Knjillis (Veenstra?) moest ek alles sjen. Tije Sjoeke hat fjouwer berntsjes forlern: trije berntsjes tagelyk en ien in wike letter. Dy stoaren oan 'e blauwe mûzels. Knjillis hie 't allegear fan tofoaren al sjoen. Heit bargeslachte by 't hjerst by him. Op in nacht, doe moest er wer hwat sjen. Mar doe tocht er "Ik bliuw lizzen." Hwant hy seach...
nl.verhalenbank.20912
Hwat ik nou fortel is al lang lyn. Myn suster hie in jonkje, en dat wie net goed. Har buorfrou wie in âld minske, dat hiet fan Gjertsje. Dy kom noait fierder as de drompel, en dan frege se nei 't jonkje. Sy kom noait yn 'e hûs. Op in kear, doe hie se der ek wer west. Sy wie noch mar krekt fuort of doe kom der in fremde kat by myn suster en dy yn 'e hûs....
nl.verhalenbank.21572
Was nog ander spookhoes. n Vrouw heurde dr altied wat; heur kerel vernam niks en geleufde de verhoaln van zien wief nich. Op n mörn dochde: “Non wil ik es stomp bie hoes blievn en kiekn of dr ook wat gebeurt.” Hai gèèt noar tland en holt t oog op deure en de roamen. Hai zug ja vanzulf niks, man vindt wol wat roar dat zien vrouw hail nich eevn op boetn...
nl.verhalenbank.43888
Doe't skoanheit wei wie, spoeke it noch like goed yn it húske. It hat dêr altyd spoeke. De hinnen sieten boven op 'e matte boven de beesten en dy gongen soms midden yn 'e nacht sa bot to kear, dat de minsken woarden der wekker fan. Dan raesden dy hinnen moart en brân. Krekt as soenen se formoarde wurde. It hynder stie moarns soms los op 'e stâl. De doar...
nl.verhalenbank.21996
Alde Albert Alma, dy't letter mei Tet (in oare Tet) troud is, wie noch feint. It wie in earst raren-ien. It koe him neat skele hwat er die en hwat er sei. De duvel hie macht oer him. Op in joun doe hied er it wer raer dien. Hy wie thúskom en hie de doar beet krije sild. Mar de doar wie automatysk út him sels foar him iependraeid. En sa wied er ek wer...
nl.verhalenbank.22221
Ja, Onstwedde was vroeger wel een plaats, waar het spookte. De mensen, die daar lang over konden vertellen, zijn er meest niet meer. Iets weet ik nog van de overlevering. Het zal zo’n zestig jaar (vergeten op te schrijven door schrijver?) geleden zijn. Op de Blekslage woonde de familie T. ’s Zondagsavonds gingen de jongens naar ’t wicht, en kwamen in de...
nl.verhalenbank.45508
Heden 21 september 1899 hoorde ik, terwijl ik naar Uitdam werd geroeid, van een inwoner dier plaats de volgende geschiedenis: In Nederland woonde vroeger een rijk heer die er een jachtje op nahield. Gedurende eenigen tijd werden van dit schip 's nachts de touwen losgemaakt en deed men zijn natuurlijke behoeften in het ruim. De touwen werden door kettingen...
nl.verhalenbank.8618
35