Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik soe us op in joun nei Houtigehage nei de faem ta. 't Wie ljochtmoannewaer. Underweis hearde ik ien oankommen. 'k Seach om my hinne, mar der wie neat. Wy hienen doe ûnderbroeken oan mei bannen ûnder 'e knibbels fêst en mei in bûse der yn. Yn 'e bûse hie 'k in mes, dat hie 'k yn Dútslân kocht fan in Italiaen. Dêr siet forgif oan. Dy't dêr in sneer mei...
nl.verhalenbank.24445
Ik wie ek us op 'e Lytse Wei op in moarntiid bitiid, doe soe 'k nei de boer ta to Koatstertille. Ik hie in houn by my, dy wie sa kwea, dy stie in keardel.
Mar op in stuit woarde dy houn sa binaud, dat hy krûpte my tusken 'e poaten. Ik koe him der net wei krije. Ik sei tsjin him: "Toemar, krij him mar." Mar hy gong my net tusken 'e poaten wei.
Doe't wy in...
nl.verhalenbank.20223
Ik hie my op in simmer as mier forhierd by in boer yn 'e buert fan Snits, mei noch in maet. Wy slepten yn it strie.
Snein-to-moarns koenen wy ús útsliepe, mar myn maet gong der op in kear bitiid ôf om mei de soan mei to melken. Ik bleau allinne lizzen.
Op in stuit hearde ik de skuorredoar iepengean en doe hearde ik dúdlik en klear de stappen fan myn maet...
nl.verhalenbank.18145
Myn heit wie yn syn jonge jierren in wyld man. It koe him neat skele hwat him foar de mûle kom en hy spotte der mar op los.
Op in nacht gong er to murdejeijen. De houn hied er by him. Hy wie yn Wâlterswâld.
Doe gong der ynienen in great swart frommes foar him lâns. Hy koe net sjen of se roan.
De houn wie oars nergens bang foar, mar doe hied er de sturt yn...
nl.verhalenbank.23073
Dàt weet ik wel, als je vroeger Langerak inkwam, dan had je daar een boerenhofstee, een eindjie van de dijk. Die hofstee stong op de plaats waar vroeger het kasteel van Langerak heeft gestaan. Je hebt daar een fruitbogaard tot aan de dijk. Als je daar in 't hollegie van de nacht, zo tusse twaalf en één, inging, dan kon je daar de witte juffrouw op een...
nl.verhalenbank.50937
Dyselde Piters Willemke wie ris in kear slim siik. Sy wie dea-min. Der wie in buorman dy wekke altyd by har, hwant de minsken tochten dat it sa fier mei har wie dat se elk momint stjerre koe.
Dy man hie op in nacht wer by har wekke. 't Wie sahwat fiif ûre yn 'e moarn, doe soed er nei hûs ta. Willemke wenne in eintsje fan 'e wei ôf. Doe't er by de daem kom...
nl.verhalenbank.33076
De bonken yn 'e bientsjekou.
Der wenne ergens in jongfeint, dy wie net gau bang. Hy wedde mei it jongfolk, hy soe op dy en dy joun let nei 't tsjerkhôf en in deabonke út 'e bientsjekou helje. Dat wie dus ôfpraet.
Mar de koster, dy't der fan ôfwiste, forskûle him achter de bonken. Hy hie in wyt lekken om him hinne dien.
De jonge pakte in bonke. Doe sei de...
nl.verhalenbank.20827
't Grootste doil van mien levend heb ik touhollen in Ter-Hoar bie Troapel. En inderdoad was doar wol es spokerij en hekserij. Dou ik jonk was, was 't maist haide. De oln zeden den voak:“Doar deugt het nait.” Den wozzen ze gevoarleke stee'n, woar aine wat zain of heurd har. Nou mout ik joe vertellen dat ik nait biegeleuvig bin. Doarom heb 'k nooit veul...
nl.verhalenbank.42866
Vroeger mos er snachs bé’j ’n dooie gewaakt worre. Da deje minse uut de burt of goeie kennissen of niet-noaste familie van den dooie. Altied met zien tweeë. Want allinnig dörfde da de meste minse nie.
’n Schoenmaker zèj altied, da hé’j da bes alleen dörfde. ’n Poar grappemakers zèje: “We motten ’m er es tussen neme. As één van ons zien eige dood hil en...
nl.verhalenbank.50455
Fan in jonge dy't noait bang wie.
Der wenne ergens in boer, dy hie in lytsfeint en in greatfeint. Dy lytsfeint stie foar neat, hy wie nergens bang foar. De greatfeint en de boer koenen har dat net bigripe. Hja sprutsen togearre ôf, de greatfeint soe in wyt lekken omdwaen en by jountiid op in bartsje stean gean. De lytsfeint woarde der op útstjûrd om in...
nl.verhalenbank.20825
Ik wie boerefaem. Ik siet to melken yn 'e stâl. Doe miende ik dat ik in fûgel fleanen seach.
Nei melken gongen wy to kofjedrinken. Ik sei tsjin 'e boer: "Ik fortrou my joun net." Hwant ik moest yn 'e tsjernherne sliepe. Dat wie myn plak. "Ik doar dêr joun net to sliepen", sei 'k.
"Hwerom net?" frege de boer.
"It leit my sa by, dat der ien yn 'e hûs is",...
nl.verhalenbank.22005
Der wie in man, dy wie skuonmakker fan birop. Dy wie nergens bang foar. Dat wie algemien bikend.
It jongfolk tocht: Wy moesten him oars al ris in kear bang ha. Doe seinen se tsjin him: "Doarre jo wol in nacht yn 'e tsjerke troch to bringen by in lyk?"
"Jawol," sei de skuonmakker, "hwerom net?"
Sy bipaelden in datum en dy jouns gong de skuonmakker mei syn...
nl.verhalenbank.25794
150.
Bi'j een paar samenwonende gezusters ien 's Herembarg spoeken 't altied hèvig op de zölder. De dames ware veur dat akelige lawaai veschrikkelijk bang. Daorurn hale ze op een kier een paoter de bi'j. Dén zègende 't huus en bèje net zo lang tot hi'j den duvel machtig was. De duvel verandere toe ien een bok. De paoter deej den bok een ketting aan en...
nl.verhalenbank.22510
As hounen spûkgûle, as eksters skatterje, as de tsjerkeklokken deadsk liede - dan hinget der in deaden oan - sil der ien stjerre.
In pear jonges, sa fortelde heit, woenen de kloklieder ris in kear bang meitsje. Doe't er to kloklieden soe gongen dy beide jonges boppe op elkoar tsjin 'e muorre oan stean. 't Wie al hwat tsjuster. Doe't de klokmakker dy beide...
nl.verhalenbank.31545
Ik haw by myn broer yn 'e Westerein frijgeselle. Doe wie 'k sahwat njoggentsjin jier. Ik wie dêr altyd. En 'k wie noait bang. Op in kear gong 'k dêr wei, let op 'e joun. 'k Wie altyd let. 'k Wachte altyd de lêste tram fan healwei tolven ôf. Ik kom út 'e Westerein wei yn 'e nacht, doe komt my dêr in houn op side, sa great as in keal. Dy rint deun njonken...
nl.verhalenbank.24360
Was n moal n hail minne boer, dei zien waarkvolk slecht behandelde. Nou was dat niks gain biezunders, want de mainste boern warn vrouger zo gierig as de pest. Zulf vratn ze zuk de pokkel vol, moar de knechtn kreegn moar zunig wat.
Dizze boer nou har zien knechtn en maiden ook bekört.
En toun e loater dood gung, kreeg e gain rust.
Aalgedurig zaggen de maid...
nl.verhalenbank.43660
Feitse Mud tsjinne by in boer yn Oerterp. Achter Oerterp rint in loane dy giet ek nei Sigerswâld ta en op dy loane spûket it.
Dy boer hie in protte bijen en dy woarden elk jier yn 'e nacht nei de heide ta brocht. Dat gebeurde ris wer op in nacht. Doe't de bijen opladen wienen op twa weinen rieden de boer en Feitse Mud togearre fuort. Doe't se op 'e loane...
nl.verhalenbank.37692
Frou Korenga fan Oldekerk hie in nicht, dy har heit wie in forkearden-ien en in hiele raren. It wie in losbol en in sûper en hy siet soms heale dagen yn 'e kroech.
Op in joun gong dy nicht de Londense wei del om har heit op to heljen. Sy gong by frou Korenga oan. "k Ben ongerust over pappe," sei se, "hij komt maar nooit thuis." Sy frege of frou Korenga...
nl.verhalenbank.19623
Gekke Jelke wenne yn 't Donkerbroekemerfjild.
Ik wie achttsjin jier âld en wy gongen us mei in pear fan ús maten dêr hinne. Hwant der waerd biweard, it doogde dêr net, en dêr woenen wy mear fan witte.
Wy gongen der foar de gleskes stean. Ut in readkoperen kofjetsjetteltsje geat Jelke kofje yn twa reaukes dy't op 'e tafel stienen. By 't ynjitten fan 't...
nl.verhalenbank.21011
k Wait nog meer geschichtn. Man k heb ze van andere mensn dai ze mie verteld hebben, twiefelden nich aan de woarheid; ik zulf kan dr slecht bie. De vertellers wazzen gain proatjemoakers en eevnmin benauwde schieters dai overal baange veur wazn. Luster man es.
t Mout gebeurd weezn in Vlagtwedde. Bie n boerderij van D. gung elke nacht de kleine voldeure...
nl.verhalenbank.43136
