Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Die melkrijder uit Ijsselstein, die heb me wel is verteld, z'n vader, hè, toen die een jongkerel was, toen liep die is same met een vriend een endjie om, en toen zijn ze same op de loop gegaan voor een spook, een spook in 't wit. Een heel end gelope, maar toen zeje ze tege mekaar: "Dat ken toch eigenlijk niks zijn, en we zijn toch met z'n tweeë, dan hoeve...
nl.verhalenbank.72588
Us heit en dy wienen oan 't wurk by in boer yn Eastemar. Sy slepten dêr ek. De boer sei, as se hwat seagen yn 'e nacht, dan moesten se net bang wurde.
Heit woe fan 'e boer wite hoe let dat wie en hwer't it gebeurde. De boer fortelde it him.
Doe tocht heit: "Ik wòl 't sjen." En hy frege de Heare of dy it him sjen litte woe.
Dy nachts stie heit foar 't...
nl.verhalenbank.18121
Bij 't Slot had je de witte juffrouw. Veel mensen waren d'r bang van. Maar m'n vader, dat was vroeger een stroper, ok van de armoei, werken van donker tot donker en dan 's avonds weer op stropen uit, maar die was niet bang van de witte juffrouw!
nl.verhalenbank.50995
Germ Smous (= Tuinstra) en syn jonge Mindert kamen us fan 'e klaei ôf. Doe't se oan 't Knjillisdjip ta wienen, rêstten se even. 't Wie dauwich waer.
"Heit, dêr komt hwat oan", sei Mindert.
"Hwerdat jonge?"
"Dêr, sjoch mar."
"Sweeft it, of giet it?"
"It sweeft."
"Set dan sok." En der roannen se hinne sa hurd as siet de duvel har achternei. (dit verhaaltje...
nl.verhalenbank.17680
Da was unne mens en die was zat. En die lag in de sloot te snurke. Toen kwam me vaoder d'r langs henne. Ze hadde tege 'm gezegd: "Daar spookt 't!"
nl.verhalenbank.72791
Voader was no Oarum gewes en gieng soaves loat no huus. Da gieng vroeger allemol te voet. Halfweg Huse ston ’r ’n groot gespens opte weg. ’t Was ’n gedoante es ’n pjerd mè gloeiende oge ien de kop. Voader dorster nie vörbé’j. Hé’j gieng ’n hele umweg make. Mar ’t pjerd liep medd’m mee over ’n aandre weg, dezelfde kant op. En toe voader op ’t eind van de...
nl.verhalenbank.50222
Vaoder ging 't kerkpadje deur. Da was allemaal net zilver. Vaoder zee: "Ik gaai erdeur!". Maar de meeste ginge terug. 't Waore zoveul blaaikes, gewoon zilverblaaikes. Spoke noemde ze dat. De klaoterboom noemde ze die boom mee die blaaikes.
nl.verhalenbank.72717
Us heit sei froeger altyd, as wy der as bern jouns noch út woenen: "Om healwei achten dan komme de spoeken út Feankleaster, dan binne se sahwat om healwei njoggenen yn 'e Ham. (opm. my is ek wol us forteld, dat se om acht ûre út Feankleaster kommen en om healwei njoggenen yn 'e Ham wienen A.A.J.)
nl.verhalenbank.20045
Mijn ouders, dat ware nog echt van die ouwerwetse mense. Die knecht, die kon niet slape, hij lag te woele en te worstele in z'n bed. Maar dat is misschien al honderd jaar geleje. Mijn vader ging toen bij die knecht slape. Mijn vader zee: "Ga nou maar legge bid- de!". En die knecht die kwam tot rust.
nl.verhalenbank.72808
Dwaallichten:
Vóór de ontginning van het Broek bij het Beesels gehucht, “Bussering” was alles begroeid met wild grasland en struikhout.
Mijn vader vertelde dat daar in zijn tijd ’s avonds een geheimzinnig lichtje tussen het struikgewas zweefde, iedere avond om 11 uur. Het lichtje bewoog zich schommelend enkele honderden meters op en neer. De mensen...
nl.verhalenbank.69395
Veurloop besteet dus, man d'r was vrouger ook wol biegeleuf, woor 'k niks van watn wil.
Dainde bie ons in de buurt 'n wicht, dai heur voader oarig wat zoopn hef; kerel was geregeld doen. Dou e loater sturm is, zee 't wicht: “Ons pabbe zien geest zweeft tussen Mussel en Onstwedde hen en weer en ook bie ons om 't hoes.”
Zai mainde dat werkelijk en was woles...
nl.verhalenbank.44147
Heit wie us op 'e Piter Teijeskamp om wâllen út to snijen foar ús skiep. 't Wie sahwat dêr't nou de winkel fan Van Dellen stiet. Dêr sjocht er ynienen hwat, dat is brún fan kleur. It like in dikke houn en dy draeide en gisele al mar yn 'e rounte. Heit woarde sa binaud, dat hy sette mei it sekje gjers, dat mar heal fol wie, op hûs ta.
"Hwat nou?" sei mem....
nl.verhalenbank.17521
Doe't Piter (Piter is har man) noch by my kom (tidens de forkearing) gong er op in kear even nei tolven by my wei. Syn âlden wennen yn in keetsje hjir net fier wei. Doe't er omtrint thús wie, tocht er: Der binne guon by ús op 't paedtsje. Mar hy koe se net ynhelje. Hy seach trije minsken en 't like him sa ta dat it syn heit en mem mei syn suster Iebel...
nl.verhalenbank.15876
Opten Dries wonde Groadus Mielder en nèven ’m wonde zien zwoager Jan Huting. Groadus gieng dood en wier begrave. Op ’n keer was Jan Huting on ’t hout hakke vör de kachel en zien zoon ston nèven’m. Opens zèj die: “Voader, kiek ’s nor ’t huus van ome Groadus. Die kiekt dör ’t raam hirrenopper [hier op aan]”. Jan Huting keek en zag ’t ok duidelijk. Gaauw...
nl.verhalenbank.50183
By Foanejacht lei in aekje, dêr wenne in fisker yn mei syn dochter. Op in joun hie se to boadskipjen west nei it doarp. Hja kaem werom. 't Wie mistich waer. Hja wie yn in boatsje. Doe't se al tichte by Foanejacht wie, seach se in skime. Fan kjellens stuts se de kloet troch de rok hinne, en doe woarde se fêsthouden. Hja tocht dat it de Lange Sleattemerman...
nl.verhalenbank.27745
Ik en myn beide âldste jonges hienen der us op út west. Wy kommen op 'e joun werom. 't Wie helder ljochtmoannewaer en der lei snie.
De beide jonges roannen in eintsje foarop. Ik kom hwat achteroan. Wy wienen omtrint thús.
Doe seagen de jonges it lytse swarte hountsje fan buorman by in hekke. Mar doe woarde 't ynienen greater. 't Woarde sa great as in...
nl.verhalenbank.21973
Myn man syn heit en syn broer ha ris togearre nei de klaei west, dêr't se wurken. Doe seagen se dêr in beamke. Dat beamke gong stadichoan ta de groun út mei woartel en al. En doe kommen dêr in pear bern út 'e groun wei setten. Doe gong it beamke wer yn 'e groun.
Myn man syn heit en syn broer, dy seagen dat.
Hja wienen deabinaud woarn. De âld man sei tsjin...
nl.verhalenbank.38153
Een jong meisje uit Eersel, ontmoette, als ze 's avonds uitging, altijd een geest; ze kwijnde er gewoon van weg. Eindelijk verzamelde ze al haar moed en vroeg hem, wie hij was, en wat hij wilde. De geest antwoordde, dat hij haar vader was, voor wien nog drie missen moesten gelezen worden, wilde hij den hemel binnengaan. Dit werd gedaan en de geest keerde...
nl.verhalenbank.46714
De 'stille ronde' van Bergen-op Zoom
Bergen op Zoom in de 18e eeuw. De maagdelijke vesting was ze nog altijd, omgordeld door breede wallen, gekneld in hooge gekanteelde muren, waarin de zwaar-beslagen poorten. De sleutel der schepenrijke Schelde, de onneembare, sterke toegangspoort van Brabant. De Staten legden onafgebroken bezetting in de stad: een...
nl.verhalenbank.45955
Spoken van het Heike's kerkhof
Da heb ik dikkuls van m'n vader hore vertelle, die woonde op de Noordhoekring, da toen nog Lange Schijfstraat heette, waar 't polisieburo staat. Hij woonde d'r as kind en ze keke toen altij op 't kerkhof van 't Heike. Nou was 't tipies as 't twaalf uur op de kerk van de Noordhoek had geslage werd 'r 'n gekrijs en geroep van...
nl.verhalenbank.41623
