Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
I. De duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14747
In 'n huis tegenover de paters in Weert werd op kerstnacht gekaart. Men waarschuwde om op te houden wegens de heilige nacht. Een der bezoekers was niet bang; hij kon de duivel binnen laten komen. De anderen stemden daarmee in. De man van de zwarte kunst ging lezen en de duivel kwam binnen terwijl er nog 3 duivels voor de deur bleven staan. Ieder had...
nl.verhalenbank.46385
DE DUIVEL ALS DIER
In Middelbeers was een grote zwartharige hond, die ongetwijfeld een duivel moest zijn. Die hond lag iedere dag voor de deur van de kerk. Dan liet hij daar aan iedereen zijn grote scherpe tanden zien. Tenslotte werd het zo erg en was men zo bang voor het beest, dat men niet meer naar de kerk durfde gaan. Liever wat langer lopen naar de...
nl.verhalenbank.49601
De duivel en de menschen.
In den tijd van Karel V leefde er een beroemde toovenaar, Didens. Deze nam zich voor, door middel van zijn tooverkunst, alle schatten die begraven lagen langs de kusten van Holland en Zeeland en in het Kanaal aan het daglicht te brengen.
Nadat hij het plan aan drie van zijn vrienden had voorgeslagen, gingen ze gezamenlijk naar...
nl.verhalenbank.39104
DE DUIVEL UNDER DE GEDAANTE VAN DE
GELUKZALIGE MAAGD MARIA.
Magister Wiger, heer van Maastricht. nu overgegaan in de orde der Minderbroeders, heeft me verteld, wat ik (Caesarius van Heisterbach) nu ga zeggen. Toen 'n kloosterzuster, die onze Gebiedster, de H. Moeder van God en Maagd Maria bijzonderlijk liefhad en die voor Haar heilige beeltenissen haar...
nl.verhalenbank.42740
Der wie in faem, dy wie to reedriden west oer iis. Mar hja koe net in feint krije. Dat siet har danige dwars. Hja kaem thús en doe sei se ûnder iten: "Dêr duvel, hastû ek hwat", en doe smiet se in stik iten fuort. Doe kaem de duvel by har. Doe wie se deabinaud. Hja sei: "Heare, help my."
Doe is de duvel wer ôfset.
nl.verhalenbank.31126
Lou van der Woude ried mei âlde dûmny Kimp fan de Ham yn 't rydtúch. Dûmny hie to preekjen west.
Bauke Schievink roan 't Langpaed del, dat fan Surhuzum nei Readskuorre giet. Dêr kom de kweade him op side. Dy bleau by him oan it Kleasterbreed ta en liet him hyltyd de tosken sjen.
Dûmny en Lou kommen dêr lâns. Dûmny sei tsjin Lou: "Schievink hat dêr ek in...
nl.verhalenbank.17533
Der wie us in selskip by inoar, dat wie frijhwat roerich en oerdwealsk. Sy flokten en tjirgen har en it wie allegear raer. Doe kom der in swarte man yn mei in hege hoed op. It wie de duvel. Sy woarden allegear deabinaud en ien fan harren sei: "Lit ús psalmsjonge." Sy dienen it en de duvel makke gau dat er fuort kaem.
nl.verhalenbank.20066
De soan fan Minne Wybenga fan 'e Westerein wie in raren ien. Dy koe 't neat skele hwat er sei. Op in kear hied er yn 'e kroech sitten en allegear ûnfoege wurden brûkt. Doe moest er allinne nei hûs ta yn 'e nacht.
Doe't er by hûs wie, moest er oer in bartsje. Mar dêr doarst er net oer, hwant oan 'e oare kant it bartsje flak foar it hûs, lei in swart ding....
nl.verhalenbank.30478
Der wie in faem, dy tsjinne by de boer. Dy faem woe noait forkearing ha. Hja krige wol genôch oansyk, mar sy stegere alle manlju ôf. Dêr woarde se faek om pleage. Op in kear, doe't se wer ris tige narre woarn wie, doe sei se: "Goed, de earste de bêste, dy't om my komt, dy bliuwt, as wie 't de duvel ek."
De earste dy't kom, mocht bliuwe. De frou seach dat...
nl.verhalenbank.19737
Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie.
Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...
nl.verhalenbank.19916
Ús oer-oerpake wenne to Drachten oan 'e Dwarsfeart op 'e Ruterspôle. Hy wie noch frijgesel en hie net faek in faem. Op in kear sei er: "Nou wol 'k joun in faem ha, as wie 't de duvel ek."
Doe't it joun wie doe kom der in hiel moai frommeske njonken him en dy roan mei him op. Hja wie klaeid alhielendal yn 't swart. It wienen prachtich-moaije klean dy't se...
nl.verhalenbank.30887
Folkerts Antsje wenne op 'e Tike. Hja is wol 40 jier dea. Hja wenne oan 'e Susterwei op 'e Skieding. Elke saterdeijoun moest it minske nei Nyegea om boadskippen. Dêr hie se in great hekel oan, hwant dan moest se oer in brechje dat oer de Tykster feart lei en dêr spûke it. Dêr húsmanne de duvel.
Op in kear hie se wer nei Nyegea to boadskipjen [west], doe...
nl.verhalenbank.32156
DE RAMENASSEN.
Iemand, die slecht leefde en veel vloekte, moest 's nachts werken en ging 's avonds met twee van zijn kameraden naar de papierfabriek te Weert-Meerssen.
Bij een veld ramenassen gekomen -dat veld had echter geen goeden naam- zeide hij: ,,Jongens, hier staan ramenassen, daar moet ik er een van hebben, want ik heb juist zout bij me." Hij...
nl.verhalenbank.42758
Heit syn omke seach us hwat yn in beam. Dat doochde net neffens him. Hy bleau stean en wie bang.
Doe sei er: "As jo in ingel des lichts binne kom dan ta my, mar binne jo fan 'e kweade, gean dan fuort." Doe wie't ynien fuortrûze.
nl.verhalenbank.19342
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
Doe't ik noch sa'n jonge wie, gong 't der by ús soms hiel bot oan wei. Dat wie altyd yn 'e nacht, as wy in skoftsje lein hienen.
Op in nacht kom myn broer Sjoerd thús. Hy gong op bêd.
Even letter, doe fornom er hwat. Der stie in hiel fremd lyts keardeltsje ynienen by ús oer 'e flier. Syn holle kom mar krekt boppe de sitting fan 'e stoel. 't Mantsje wie...
nl.verhalenbank.26234
At ze 's mons hen grösmaein warn gaon. Vrower môs alns met de zwa maeid wörn en dat ze dan deur de maeidn warn gaon en doe har door 't grieze völ har door lengn hè, ja de meestn hadn door wied um too gaon, mer doe was d'r zonnen driestn keerl, ja vrower hadn ze zon lang pikstrik ôp 'n slagbaom en den har d'r maol met pikstrik ôphouwn hè. "Ik heb die", har...
nl.verhalenbank.128434
In de Sterenbörg luip vrouger n klein wiefkng mit nhoudng op over n diekje. Menskng wuzzen dat wal en wazzen dr benauwd veur, tot dr n onverschillige vent was dai zee: “Ik woag mie dr aan; ik wil dat old mens t houdng van de kop ofgriepn.”
Op n oavend zol t weezn. Hai noar de diek en zien kammeroaden dr zachies achteraan. Um te kiekn hou of dat ofluip. t...
nl.verhalenbank.45053
Ien fan 'e Houtigehage hat my us forteld:
Wy sieten thús yn 'e keet en wienen oan 't kaertspyljen. As wy oan 't kaertspyljen wienen wie 't altyd lûdroftich. Der woarden dikke wurden by brûkt en de hollen woarden hyt.
Heit hie der in hekel oan dat wy kaertspilen.
Op in kear wienen wy wer oan 'e gong. 't Wie op in joun. 't Gong der heil en seil oan wei en...
nl.verhalenbank.24934
