Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Yn Grinzer Pein wenne in sekere Albert, dy leefde fan 'e handel. Mar hy hie noait sinten. De gong er op in joun mei in swarte kat nei 't tsjerkhôf ta en sei: "Wie koopt mijn poesje?" Doe hied er in wikseldaelder krige. Doe woarde er ryk.
Mar letter doarst er noait wer bûtendoar, as 't skimerjoun woarde. Dan siet er altyd thús. Dan wied er bang foar de...
nl.verhalenbank.25501
We zouden het hebben over bijgeloof.
Er was vroeger geen verlichting bij de weg.
Altijd ploeterde men in het donker.
En in het donker zie je steeds griezelige dingen. Als kind heb ik honderden angsten uitgestaan. En dat kwam door de verhalen die je van grote mensen hoorde bij het vuur.
Als de buren de lange avonden kortten met vertelsels over heksen en...
nl.verhalenbank.43210
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen.
Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
No. 67. De wilde storm die joelt over Brabant! Een donkere drom gebalde onweerswolken, laag aan de lucht, soms opengereten door een flitsende bliksemstraal! Beneden, de buigende boomen van het dennenbosch, krakend en kreunend, met verwaaide toppen, met gebroken takken, in klagende angst. De moerassige heide waarover de storm giert met monotoon hoei-hoei...
nl.verhalenbank.46699
Der wienen twa jongfeinten dy woenen ien bang meitsje.
Hja gongen boppe op elkoar stean tsjin in muorre oan yn 't tsjuster, doe't dyselde der oan kaem. Mar dy seach omheech, en sei: "Dit liket raer. Twa ha 'k wolris boppe op elkoar sjoen mar dêr noch noait in trêdden boppe op."
Doe woarden de twa jongfeinten sa bang dat se draefden fuort. Hwant sy...
nl.verhalenbank.37879
Alde Sipke Albert fan Grinzer Pein lake noait. Hy hie in wikseldaelder fan 'e duvel. Hy wie fékoopman en koe dwaen en litte hwat er woe. Der wie noait jildgebrek.
Mar der moest altyd in man wêze dy't him nei de boat tabrochte as it tsjuster wie. Allinne doarst hy der by nacht net út. Dan wie er deabinaud.
Myn man syn broer hie in dochter fan him.
nl.verhalenbank.38021
Myn broer Gaetse fangde altyd fûgeltsjes, en dy makke der dan dea. Op in kear sei mem tsjin him: Jonge, jonge, dû krigest der nochris fan. De duvel draeit dy nochris de nekke om.
It gebeurde op in ljochtmoanne-joun dat Gaetse der op út gong. Mar even letter kom er werom, deabinaud.
Hwat is der nou oan, jonge? frege ús mem.
Der stie in gedaente achter de...
nl.verhalenbank.15881
Hoe't men in wikseldaelder krijt:
As men in wikseldaelder ha wol, mat men durf ha. En men mat nergens oan leauwe.
Men mat in swarte kat oantuge. Dy kat mat men op 'e rêch yn in sekje drage. It mat roettsjuster wêze, gjin ljochtmoanne. Dan mat men 't hiele tsjerkhôf trije kear yn 't roun rinne. Elke kear as men it yn 't roun roan hat, mat men op syn minst...
nl.verhalenbank.19380
DE WILDSTROOPER VAN ENZEBROEK.
(Neeritter).
De burchtheer van Enzebroek had een jachtopziener, die het uitgestrekte jachtveld van zijn heer moest beschermen tegen de vele loerjagers uit de buurt. Op een van zijn dagelijksche ronden betrapte deze opziener een berucht strooper. Deze scheen echter niet vervaard en stapte met zijn jachtroer rechstreeks en...
nl.verhalenbank.42985
150.
Bi'j een paar samenwonende gezusters ien 's Herembarg spoeken 't altied hèvig op de zölder. De dames ware veur dat akelige lawaai veschrikkelijk bang. Daorurn hale ze op een kier een paoter de bi'j. Dén zègende 't huus en bèje net zo lang tot hi'j den duvel machtig was. De duvel verandere toe ien een bok. De paoter deej den bok een ketting aan en...
nl.verhalenbank.22510
Piter van der Kloet wenne yn 'e Surhústerfeanster Mieden. It wie hwat in nuvere man. Op in kear hied er nei de froulju ta west yn Greategast. Hy wie al wer by honk. Hy moest oer in barte om op it hiem to kommen. Mar midden op dy barte siet in dikke, grouwe houn. It wie in pûrfremde houn en hy seach Piter mei greate, gleone egen oan. Piter waerd bang en...
nl.verhalenbank.19846
