Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
87 datasets found
Dutch Keywords: bang Place of Narration: Drachten
As de houtwjirms kloppen yn 't môgige hout bitsjutte dat dat der in sterfgefal kaem. As de houn spûkgûlde ek; dêr wienen âlde minsken deabinaud foar. As eksters skatteren op it hiem kaem der ek in sterfgefal.
nl.verhalenbank.37143
In famyljelid fan heit hat us mei in pleachbeest to meitsjen hawn. Dy moest nei Kûkherne ta. Dat wie in hiel ein rinnen. Hy siet by minsken en dêr hienen se 't oer in pleachbeest. Hy sei: "'t Bistiet net, dat der pleachbeesten binne." Mar de oaren hâldden fol fan wòl. Hy sei: "As se der dan binne, hoop ik jounich ien to sjen." Sa rekke er fuort. Hy hie...
nl.verhalenbank.19321
Ien fan 'e Houtigehage hat my us forteld: Wy sieten thús yn 'e keet en wienen oan 't kaertspyljen. As wy oan 't kaertspyljen wienen wie 't altyd lûdroftich. Der woarden dikke wurden by brûkt en de hollen woarden hyt. Heit hie der in hekel oan dat wy kaertspilen. Op in kear wienen wy wer oan 'e gong. 't Wie op in joun. 't Gong der heil en seil oan wei en...
nl.verhalenbank.24934
Ik wie us op in nacht to murdejeijen op 'e Wide Pet. Ik hie in hiele bêste houn. Doe siet dêr hwat yn in beam, dat sprong der út, doe't wy oan dy beam skodden. De houn wie in monster en foar neat bang. Hy snapte dat ding en sprong der mei yn 't wetter. Dêr hat er wol in healûre mei dat ding fochten. Doe't de houn wer út it wetter wei kom wied er...
nl.verhalenbank.23487
Wytse Hountsje (= W. van der Wal) fan Sumarreheide wie froeger fédriuwer. Op in nacht fan tongersdei op freed, doe't er mei fé nei Ljouwerter merk ta soe, hat er in grouwe swarte houn sjoen, mei greate eagen. In great ketting sleepte achter him oan. Hy hat it my sels forteld. It doogde net mei dy houn.
nl.verhalenbank.33332
Antsje Snipel wie de beppe fan Boardzer Bruining. Hja gong foar in tsjoenster troch. Hja kom wol us by ús by de doar mei negoasje. Dan woe se der altyd yn om 'e bern to sjen. Mar ik doarst har der net ynlitte en liet har altyd bûten stean.
nl.verhalenbank.24672
Heit sei tsjin ús, wy moesten noait midden op 'e wei rinne fanwege de lykstaesjes, dy't wol us passeare koenen. Ik ha my dêr hast altyd oan hâlden.
nl.verhalenbank.19861
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
Ik haw in woanskip hawn, dêr haw ik in set yn wenne. Dan praette ik wol us mei in skipper, dy kom út Beets. Dy wie bang foar spoeken. Syn broer trof ik dêr ek nou en dan by him. Dat wie in bêste man. Hy wie Kristlik en moest neat ha fan spotten. Mar hy wie deabinaud foar spoeken. As er dêr oer fortelde luts er wyt om 'e holle. Hy fortelde us op in kear:...
nl.verhalenbank.24931
Der roan in paed oer 't tsjerkhôf hinne. Der wie in dokter dy moest dêr jouns altyd sahwat om deselde tiid lâns, as er fan 'e pasjinten werom kom. Doe wienen dêr in pear biisfeinten, dy woenen de dokter ris to grazen nimme. Der lei in bartsje oer de droege sleat hinne en dêr gongen dy beiden ûnder lizzen. Sy soenen beare dat se liken wienen. Doe't de...
nl.verhalenbank.33108
Yn Tolbert wenne in persoan, dy hiet fan Wykstra. As dy oan 'e buorrel wie, wist er fan gjin ophâlden. Dêryn wied er krekt lyk as ik. Wy sieten wol us togearre yn 'e kroech. Op in kear trof ik him wer. Ik sei: "Even nei de kroech net?" Hy sei: "Né, ik drink gjin sterke drank mear. Ik drink allinne mar bier." Ik sei: "Hoe nou." Hy sei: "Dat sil 'k dy...
nl.verhalenbank.26061
Der wienen in feint en in faem, dy kommen togearre op Gerdykster merke. De feint krige dêr rúzje mei it jongfolk. Sy woenen net lije dat hy mei dy faem gong. It fanke sei tsjin him: "Lit ús nou mar fuort gean." Hwant sy hie in hekel oan rúzje. Mar de feint sei: "Ik bin net bang foar de hele Gerdyk en foar de duvel der by net. Dy keart my likemin." Op 't...
nl.verhalenbank.27424
Der wie in faem, dy tsjinne by de boer. Dy faem woe noait forkearing ha. Hja krige wol genôch oansyk, mar sy stegere alle manlju ôf. Dêr woarde se faek om pleage. Op in kear, doe't se wer ris tige narre woarn wie, doe sei se: "Goed, de earste de bêste, dy't om my komt, dy bliuwt, as wie 't de duvel ek." De earste dy't kom, mocht bliuwe. De frou seach dat...
nl.verhalenbank.19737
As guon it raer opseinen en biwearden dat se foar gjin duvel bang wienen, woarden se soms troch de duvel smiten.
nl.verhalenbank.36924
Ik haw by in Grinslânse boer yn 't wurk west, dat wie in spotter. Hy sei tsjin my: "Bistû bang by nacht yn 't tsjuster?" "Né", sei 'k. "Durfst dan tussen twaalf en één wel om de plaats loopn?" "Ja, hwerom net", sei 'k. "Jo ek wol, net?" "Ik heb geen vreze", sei er. "As komt de duvel met z'n grootmoeder ook, dan heb ik nog geen vreze." Doe sei de...
nl.verhalenbank.19864
Der wie in boer, dy hie in feint op 'e klaei. Dy wie oan 't ûngetiidzjen. Dy feint stie nergens foar. De boer tocht: "Ik sil him ris bang meitsje." Doe gong de boer op in joun yn 'e daem sitten mei in wyt lekken om. De feint moest dêr lâns. Dy tocht: dat wite ding, dat heart dêr net. Hy ûnderhelle de jageline fan 't hynder en sloech de boer dea.
nl.verhalenbank.25623
Heit syn mem (Twizelerheide) hie de wask oan 'e line hingjen. Dy soe se by joun gau ynhelje. Mar doe sloech se de egen ynienen op in hiele greate houn, dy't lyk foar har stie. It beest wie sa great as in keal. Beppe koe fan skrik de egen noait wer ôfdraeije. Hja stie stokstiif en seach de houn mar oan. Doe't se even letter hwat bikaem en de egen even...
nl.verhalenbank.19319
Jierrenlang haw ik dêr yn dy kontreijen tahâlden as fisker en as mier, mar ik ha noch noait sjoen dat der in Gariper of in Earnewâldster nachts yn in tinte wie. Dat doarsten se net fanwege de Lange Sleattenerman.
nl.verhalenbank.24852
Wy hawwe mei de fiskersaek wol yn 'e Earnewarren lein by 't Jehannes Douwes lân. Dan seinen se: "Doare jimme dêr wol lizze?" Hwant dêr reizgen altyd trije froulju lâns, dy spoeken dêr, seinen se.
nl.verhalenbank.24853
In sémearmin sjogge se mei stil moai waer. Fral as it hwat mistich is. Dan hearre se har lûden. Sy spartelje dan yn 't wetter om. It séfolk is bang foar in sémearmin. 't Is in min teken, as se op 'e lappen komme, sizze se.
nl.verhalenbank.24933
35