Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Myn frou Baukje Hulsinga har omke dy wenne yn Feanwâlden. It wie in hiele raren-ien yn syn jonge jierren. Hy wie tige rûch yn 'e mûle.
Op in kear, doe hied er nei de faem ta west. Hy wie op wei nei hûs ta. 't Wie yn 'e nacht en hy wie tofoet. Doe't er in ein op stap wie hearde er in karre achter him oan kommen. Hy seach achterom, mar der wie neat to sjen....
nl.verhalenbank.23124
It Swadde-paedtsje wie sahwat oardel meter breed. Oan 'e iene kant wie in dyk mei beamguod, oan 'e oare kant de Swadde, dêr't ek beamguod bylâns groeide. Dêr wie nachts altyd in rolle fyfskaft op dat paedtsje, dat him min of mear forweegde. Dat spoeke dêr om en de minsken dy wienen der bang foar.
nl.verhalenbank.20015
Wie hann naor de Pruus henwest in de joarn 1926 lao'w mer zengn, is dat west, doe ha'w nen motor koft van Peter Brouwers en den ha'w wa 'n joar had, koft, ja, nô, den man har ne ouns doar zao henzet en doar he'w doe metdöschet, motor ôp 'n waankje doe heb ik en 't Gröölke doar henwest, naor Nodhoarn, naor Peter Brouwers, doar he'w 'n motor koft en...
nl.verhalenbank.128417
Was es n maal n vloeker die gruwelk vluukn kon.
Mien va hef mie dat verteld.
Hie was ook veur gieniene baange, zelfs veur de duvel niet.
Op een oavend luup ie tuzn Gietn en Gasselte.
Doar heurt ie wat achter hum aankomen; hie zug niks, maar heurt wel n zwoare stap en et ding hef een ketting aan de poot.
De vluker wordt aangreepn en krigt een best pak op...
nl.verhalenbank.44050
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen.
Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei.
Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
In het heile land wordt wel verteld over heksen en spoken en rare kerels, maar Pieter Pompkeblad is speciaal iets veur Westerwolde. Pieter Pompkeblad die wordt zo noumd omdat hij lopen kan over pompkebloaden. Je moet uhm wel even mensen vertellen wat dat is. Pompkebloaden dat bin die grote groune bloaden, die drieven op ‘t waoter van de gele plomp. En...
nl.verhalenbank.69702
e had hier in Cabouw in mijn jonge jare een hofstee en daar beurden de raarste dinge. De koeie liepe zo maar de deel op zonder dat iemand ze had losgemaakt. Ze hoorde op de ruite tikke en nooit was d'r een mens in de buurt. Dat liep op 't lest zo hoog, dat d'r voor gewaakt wier.
nl.verhalenbank.70667
Gekke Jelke wenne yn 't Donkerbroekemerfjild.
Ik wie achttsjin jier âld en wy gongen us mei in pear fan ús maten dêr hinne. Hwant der waerd biweard, it doogde dêr net, en dêr woenen wy mear fan witte.
Wy gongen der foar de gleskes stean. Ut in readkoperen kofjetsjetteltsje geat Jelke kofje yn twa reaukes dy't op 'e tafel stienen. By 't ynjitten fan 't...
nl.verhalenbank.21011
Mien voaders voader kwam ’s ’n keer van Oarum. ’t Was al loat, soaves. Hé’j ging over Westervoort nor ’t Loovèr*. Toen ie doar opten diek was, zag ie al, datte pont on de Huzese kaant was. Grötvoader liep den afweg af tot onder on ’t woater, wor de pont onleit. Hé’j riep heel hard medde haand on de mond: “Hol over! Hol over!” Hé’j wachtte ’n hortje. Mar...
nl.verhalenbank.50210
Yn 'e Westerein wie ik frachtrider. Ik hie in feint op myn auto, dy hiet Sikko Klaver. Dat wie in earste raren. It koe him neat skele hwat er sei. Mendei-to-moarns hied er net in dûbeltsje mear yn 'e bûs. De sneins hied er syn hiele wyklean forsûpt. Hy sei: Ik bin foar gjin duvel bang, en al sokke dingen mear.
Mar doe hat de duvel him pakt. Dy hat him yn...
nl.verhalenbank.38618
In Braambosch, een klein gehuchtje onder Riethoven, moet vroeger ook eens een weerwolf hebben rondgezworven. Dat moet een eigenaardig wezen geweest zijn: men hoorde hem lopen, men hoorde hem hijgen, men kon zelfs zijn gewicht op zijn rug voelen, maar men zag hem nooit. Soms had hij een belletje om zijn nek. Dan hoorde men dat belletje rinkelen en dan wist...
nl.verhalenbank.49790
Op een plaats in de Tempel* zitten allemaal muren in de grond. Rond heel de hooiberg vind je muren. Daar moet een groot gebouw gestaan hebben. Maar wat voor een gebouw, dat weet ik niet. Ze zeggen wel, dat er een klooster heeft gestaan. Ze hebben d'r ge- raamtes gevonden. Nou staat d'r een hofstee. Toen de ouwe De B. nog leefde, heb die me wel eens...
nl.verhalenbank.50931
Op 'e Turfloane yn Stiensgea dêr seagen se wol us hwat. Der wie in boerefeint, dy tsjinne by in boer yn 't West. Dy moest alle moarnen dêr hinne en dan moest er de Turfloane del. Hy wie sa'n twintich jier. Mar doe is 't in kear of hwat gebeurd dat der hwat foar him lâns gnoarre. 't Hie in protte fan it lûd fan in baerch. Dat bleau by him de hiele loane...
nl.verhalenbank.21850
Een slager uit Zeelst wandelde eens met zijn kameraad door de Biezenkuilen. Plotseling voelde hij hoe een grote hond door zijn benen liep. Hij keek en hij keek maar zag niets. Toen vroeg hij zijn vriend of die iets zag, maar deze schudde hard ‘t hoofd. Er was geen hond te zien. En toch voelde de slager de hond net zo lang tussen zijn benen lopen totdat...
nl.verhalenbank.69620
Us heit wie noch feint, hy wie noch net troud. Hy wie boerefeint op Minne Geerligsplaets to Rottefalle, oan 'e Boppeste. Hy hie doe forkearing mei ús mem, dy wenne hjir op 'e Loane, yn in hûs krekt achter uzes.
't Wie yn 'e winter en moai waer. 't Wie yn 'e neinacht, der lei snie. Heit kom krekt by ús mem wei, doe seach er op 'e daem in keardel stean. 't...
nl.verhalenbank.37833
Nou ze k joe nog wat andere dingen vertellen, woor vrouger over proat wur.
Bie ons in de buurt was n bossie.
Mien olle lu verteln ons as kinder den, dat door in dat bos voarens gruiden.
In de nacht veur Hemelvoart bluide dat kruid en dan wur t zoad ook mitain riep. Allaind as t tegliek volle moane was.
Wel door s nachts den hen gung en plukte van dat zoad...
nl.verhalenbank.44566
De zuster van moeder wonde ien Haldere, on de Kniepsen afweg. Ze hadden ’n heel oud huus. En de minse zeie, dat ’t erien spokte. Gin mins dörfde d’r ien te wonen. Mien moeders zuster wel. Die was nie bang. Op ’n keer kwam er ’n man. Die zei tegen mien tante: “Ge zit hier zo moi. Mar de minse zegge, daj hier nie kun blieve wone, umdat ’t er zo spok. Ik zal...
nl.verhalenbank.50477
Lui die van Uitdam naar Zuiderwoude roeiden, hebben vaak een schuitje achter zich aan hooren komen zonder dat ze iets zagen. Ze hoorden duidelijk het plassen van de riemen, maar zagen niets. Eens op een keer hielden ze op. Toen hoorde ze een harde plomp en na dien tijd vernamen ze niets meer, maar zullie maakten dat ze thuis kwamen.
(Zuiderwoude)
nl.verhalenbank.9133
Tusse Bemmel en Haldere on den diek, was ’n stuk grond, woar ’t nie zuver was. ’t Was bekend as Peters’ start peske*. De minse zeie, dat ’t er spokte en dat de duvel er huusde. Den ouwe Ederveen gieng geregeld med’n janplezier nor Nimwège nor de mèrt me passagiers. Hé’j mos smèrs langs Peters’ start peske en soaves as ie terugkwam ok wer. En toe gebeurden...
nl.verhalenbank.50476
No. 53. In de Peel ziet men wel eens gloeiende mannen. Ze komen van het kerkhof, doch dan zijn ze zwart en onzichtbaar, maar zoodra ze in de Peel zijn moeten ze branden. Als men hen ziet, slaat men een kruisken, om geen overlast van hen te ondervinden. 5)
nl.verhalenbank.46630
