Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Voor het volgende verhaal moet ik u meenemen naar de z.g. 'Tempel', een klein wijkje gelegen tussen Eindhoven en Nuenen. Of liever gezegd, tussen Tongelre en Nuenen. Want in de tijd dat dit verhaal zich afspeelde was Tongelre nog een zelfstandige gemeente en viel het nog niet onder Eindhoven.
Dit verhaal moet zich honderden jaren geleden afgespeeld...
nl.verhalenbank.49829
Yn it hûs, dêr't earder Bange Tryntsje yn wenne, wenne letter myn dochter en skoansoan Binne.
Om tolve à ien ûre yn 'e nacht kom dêr altyd ien oan 'e achterdoar ta. Dan bigoun de doar to rinkeljen. Binne gong der dan ôf om to sjen, mar der wie noait hwat.
nl.verhalenbank.21760
Yn 'e Harkema spoeke in man, dy seach der krekt út as wie 't fjûr. Dy kom noait ticht by de minsken.
nl.verhalenbank.24235
Op 'e Oene-Hindriksreed spoeke it. Guon hienen dêr wol ris hwat sjoen.
Alde Hinse hie syn boadskipkes dêr ris forspile. Dêr hie hwat west, doe wie Hinse fan binaudens útnaeid. "Doe bin 'k de oare kant omflein", sei er. "Gean der moarnier mar hinne om to sjen."
Doe hie syn doekje mei boadskippen dêr noch lein.
Guon hienen dêr ris hwat lâns fleanen sjoenen.
nl.verhalenbank.25412
As der yn de Ham ien goed siik wie, dan moest er nei 't sikenhûs yn Ljouwert brocht wurde.
Tseard de Vries fan Droegeham hie in omnibus, dy brocht sa'n siken dan nei 't sikenhûs ta. Mar in pear dagen letter dan kom sa'n siken-ien meastal to forstjerren. Dan moest it lyk der wer wei helle wurde. Dat wie Tseard syn wurk ek, mar dan moest er in help út 'e...
nl.verhalenbank.20364
Boeman
Bij ons algemeen 'Beukél' (Beukérel) iets waarvoor men kleine kinderen bang maakt (des avonds). Hij is een zwarten groote man, met ketting om, en geeft een dof rommelend geluid. Hij spookt overal langs de huisdeuren.
nl.verhalenbank.35543
Ik praette ris in kear mei in frommes, dat wie al op jierren. "Froeger Japik," sei se, "kamen wy us yn in hûs to wenjen dêr woe oars net ien yn. It gong dêr altyd bot oan wei yn dat hûs, alles wie altyd stikken en los.
Sy wienen allegear bang foar dat hûs.
Wy kommen der yn. Myn man kreaze der alles op. Hy koe sels hwat timmerje en 't knapte alhiel op. Mar...
nl.verhalenbank.23565
Je hoorde ok nog wel is zegge in Woerekom d'r was hier vroeger nog wel is een man. Die zei: "Ik ben niet bang!" Die was 's nachts op het kerkhof. De doodgraver had de baar op het kerkhof laten staan. Toen sloot die man een weddenschap: hij zou de nacht op die baar doorbrenge. Toen hoorde hij een stem:
Wat daarop legt is nog zo erg niet.
Wat daaronder zit...
nl.verhalenbank.72824
Anders de Haan fan Garyp roan us fan Garyp nei Warten. 't Wie yn 'e nacht. Underweis kaem der him in gedaente op side, mei in biezem achter him oan.
't Wie in hiele rûge biezem en 't hie in minskegedaente.
Dy wie 't hiele ein by him lâns roun en hie noait ien stom wurd sein. Anders sei, it hie de duvel west.
nl.verhalenbank.22179
Yn Surhuzum, tusken de grifformearde tsjerke en it Loantsje, dêr spûket it. Forskeidene minsken doarsten dêr froeger by jountiid net lâns.
Myn man hie us op in sneintojoun op 'e fyts nei my ta west. Doe hienen wy noch forkearing.
Doe't er tichte by de grifformearde tsjerke wie, woarde er samar op 'e harsens yn 'e feart smiten, mei de fyts boven op him....
nl.verhalenbank.19873
Sa'n fiif en twintich jier lyn wennen wy op 'e Geast (Rinsumageast). Der wie in frou, dy kom in bulte by ús. Dat wie de frou fan Liuwe Woudstra. Doe't se de jouns wer us in kear by ús west hie sei 'k tsjin 't wiif: "Wy bringe har in eintsje op stap."
Dat gebeurde ek. Wy wienen de Kapelle oer, en doe koe myn wiif de siken net krije. (Hja hie in min boarst)...
nl.verhalenbank.21769
Wybren Wartena syn heit wenne yn Garyp. Dy wie foar de twadde kear troud. Hy hie buorkerije en in herberch. Doe't syn earste frou stoar biloofde hy har, hy soe noait wer trouwe.
Mar hy die it al. Sy koenen it skoan rêdde en sy gongen der togearre wolris mei de tilbry op út. As se dan thúskamen gongen de skûrredoarren fansels iepen. Dat wie it wurk fan syn...
nl.verhalenbank.19786
Skoanheit en syn swager gongen op in joun us togearre om branhout, hwant sy hienen neat mear to stoken.
Doe kommen se op 'e Jonkerskampen (fan 'e Trije Roeden nei 't Fean). Dêr spoeke it altyd, waerd der sein.
Doe't se dêr goed en wol wienen, sprong skoanheit syn swager ynienen oer de sleat - ja, dat woed er tominsten, mar hy sprong der midden yn, doe by...
nl.verhalenbank.24562
Myn broer Piter (^) kom us op in nacht by de froulju wei. Doe seach er hwat út 'e loft fallen. 't Wie in wyt ding. 't Gebeurde by de Krúswei. It ding sûze hiel bot. Piter wie stjerrend-binaud. 't Wie ljochtmoannewaer.
nl.verhalenbank.19557
Ik wie in kear yn Harkema op 'e wei, dat nou de betonwei is. 't Wie doe noch in sânpaed. Doe seach ik Japik Stoarm, dy't al in skoft wei wie, troch 't hôf gean. Hy harke hwat by de syddoar. Ik naeide hurd út.
nl.verhalenbank.19965
"Mijn moeder ging onze hond een keer uitlaten. Ik woonde toen nog in Heerde, een klein plaatsje precies tussen Zwolle en Apeldoorn in op de Veluwe.
Ze liep langs het Apeldoorns Kanaal en het was mistig. Op een gegeven moment hoorde ze voetstappen. Onze Bop (de hond dus), was schijtersbenauwd en had zijn staart tussen zijn benen, al grommend.
De...
nl.verhalenbank.49169
Wy ha wenne oan 'e âld achterwei yn 'e Falom, in hiel ein achterút. It spokke dêr yn dat hûs. De minsken dy't dêr fóár ús wenne hienen wienen der dêr om weigong. Ik hierde 't hûs foar in bytsje sinten, ek al omdat net ien dêr wenje woe.
Ik hie dêr hwat fé op 'e stâl. Froeger hienen de kij seelkettings om. Myn kij hienen dat doe ek. Mar dêr rattelen se yn...
nl.verhalenbank.25189
Ik haw ris to murdzjen west mei Gerke Alma. Wy hienen elk in houn by ús. Doe wie 't ynienen noait liker as fleach der in keppel skiep it lân del. Ik en Gerke mienden beide dat it skiep wienen. Mar dat koe net. 't Wie achter Surhuzum en dêr hienen jy gjin skiep.
De hounen kommen mei alle barstengeweld by ús en sy krûpten achter ús mei de sturt tusken de...
nl.verhalenbank.25747
Maor ik heb unne man gekend, as die 's aves z'n paard naar de waai ging brenge, in den donkere, in WeIl en nou wit ik nog goed dat diejen men daor stalkaorse zag. Da was 'n lichtbal. Iets spook- achtigs.
nl.verhalenbank.72778
Wy hienen in pake dy hiet fan Wibe. Op in joun kom er thús, doe hie der in houn foar de strjitte stien. Krekt foar de doar. Pake moest der troch. Hy hie in stok by him. Der hied er mei houd nei de houn, mar de houn wykte net. Hy hie hyltyd de tosken mar sjen litten en de stokslaggen hied er op 'e tosken ôfkeard. Sa gau as pake yn 'e hûs komme koe, die er...
nl.verhalenbank.22302
