304 datasets found
Dutch Keywords: bang man
Heit syn broer Geartom soe by in boer yn Grinslân yn 't wurk. De nachts soed er yn 'e skuorre sliepe. Doe't it tiid wie om him del to jaen soed er de skuorredoarren ticht dwaen. Doe sei de boer tsjin him: "Né, dy doarren matte jo net ticht dwaen, dy binne moarn dòch iepen." Geart-om sei: "Leauwe jo dêr dan oan?" Doe't de boer fuort wie die Geart-om de...
nl.verhalenbank.33278
Der wienen froeger fan dy stille kroechjes op 'e Boelensloane. Snein-to-jouns sette it jongfolk dêr op ta. Sa wie der ek ien, dêr spile Lammert Dalstra altyd op 'e âlde harmoanika. Der dânse it jongfolk altyd by. Lammert hie mar ien hân. De oare wie in knûstje, dy wie miswoechsen. Op in joun sei 't jongfolk: "Lammert, nou mast ris even spylje: - Daar...
nl.verhalenbank.26107
Veur de duvel wazzen ze slim baange. En dan wuurn dr wel ies grappies uut haald. Er was een man uut de Smilde op Schoonoord aan het turfgraavn. Er zat een dik stuk bonksel op een gedielte, wooraan hie op een maandag begunnen mos. De zundag was ie in Smilde. “Foi”, zee e, “wat n bonksel, k wol dat et er maar af was, al dee de duvel et zulf ook.” s...
nl.verhalenbank.44580
Aen wie in âld man. Hy wenne yn 'e Harkema. Hy leaude oan God noch syn gebod en wie in greate spotter. It gong him noait to raer. Op in kear lei er op bêd, doe siet der in gedaente op 'e stoel foar syn bêd mei egen as itensboarden. Hy die neat en praette ek net tsjin him. Aen wie stjerrendbinaud. It wie de duvel. Aen is troch dit gefal bikeard en gong nei...
nl.verhalenbank.21324
Ik ben sinds 2 jaar verhuisd, weg uit mijn vertrouwde stad, Rotterdam. Daar heb ik in het Oude Noorden gewoond, in een huis die waarschijnlijk meer historie heeft dan mij. In die periode heb ik veel aan mijn geestelijke "verruiming" gewerkt. Mediteren, chakra oefeningen etc. Ik heb van jongs af aan al een link gehad met het onbekende, het probleem was dat...
nl.verhalenbank.49926
Pake Boardzer wie fuorman. Op in kear struts âlde Rikele Myt mei de hân oer pake syn hynder hinne. Rikele Myt wie in tsjoenster. Doe't pake thúskaem, sei er: "Dit is net bêst. Myn hynder giet dea, hwant Rikele Myt hat der oan west." De oare moarns wie 't hynder dea. Sy wienen allegear bang foar Rikele Myt. Op in kear hie se twa arbeiders yn 't wurk, âlde...
nl.verhalenbank.17655
Ik lei op bêd op 'e rêch mei de hannen ûnder 'e holle. Doe kom der in âld frommeske oan mei in blauwe tipdoek op 'e holle, in âlde, grize kadoffert. Ik wie oan 't stjerren ta, doe't se kom. Doe't ik op 'e side komme koe, wie 'k forlost. It wie in nachtmerje. Sokken komme troch 't kaeisgat.
nl.verhalenbank.20953
Pyt Felkers wennet yn Koartsweagen. Hy siet ris in kear yn 'e trein mei in stik of trije oaren. Hy wie wakker oan 't swetsen en opskeppen en flokken dat er die! Hy sei: "Ik wol de duvel joun ûntmoete!" Yn Akkrum stapte er út 'e trein. Dêr moest er de polder yn - Doe't er op 'e rykswei kom seach er dêr in swart ding. Hy moest doe noch in ein rinne. Oan 'e...
nl.verhalenbank.27621
Boeman Bij ons algemeen 'Beukél' (Beukérel) iets waarvoor men kleine kinderen bang maakt (des avonds). Hij is een zwarten groote man, met ketting om, en geeft een dof rommelend geluid. Hij spookt overal langs de huisdeuren.
nl.verhalenbank.35543
Alde Bartele Pypke (= B. Bijma) wie mei noch trije man to fiskjen tichte by de Leijen. Sy sieten dêr by in âld dyk. De trije dy't by him wienen, dat wienen forkearden, dy dienen oars neat as spotten en wienen nergens binaud foar, biwearden se. 't Wie stil waer, mar doe bigong it ynienen bot to waeijen. Doe seagen Bartele syn trije maten ynienen hwat. Sy...
nl.verhalenbank.25744
As der yn de Ham ien goed siik wie, dan moest er nei 't sikenhûs yn Ljouwert brocht wurde. Tseard de Vries fan Droegeham hie in omnibus, dy brocht sa'n siken dan nei 't sikenhûs ta. Mar in pear dagen letter dan kom sa'n siken-ien meastal to forstjerren. Dan moest it lyk der wer wei helle wurde. Dat wie Tseard syn wurk ek, mar dan moest er in help út 'e...
nl.verhalenbank.20364
D'r zat op een keer een Benschopper in een café, in Benschop. Ze zeggen tegen hem: "Als je met schoppenboer naar buiten gaat, kan je daar een fles jenever krijgen", een fles of een borrel, dat weet ik niet. Maar hij dorst niet. Hij bleef zitten. Hij dacht, dat de duvel in 't spel was. Een leegloper noemen ze in Benschop ook wel een schoppenboer.
nl.verhalenbank.50899
Jelle wie troud mei Sanne. Ik ha se beide goed kend. Jelle wie in hiele raren-ien. Hy flokte om 't oare wurd. Hy wenne by in boer by Dokkum. Op in kear, doe't er op wei wie nei hûs ta, kamen der twa ingels op him ta, hiel moai yn 'e klean mei stjerkes op 'e stof en de wjokken dy hâldden se foarút. Sy gongen flak foar Jelle stean, doe gongen se even in...
nl.verhalenbank.19719
It is ris yn myn tiden gebeurd dat Sytse Jager hwat bileefd hat. 't Gebeurde op in snein-to-joun. Sytse wie in man fan swearen en swetsen; en flokke dat it raer wie. Op in joun wie er mei in ploechje jongfolk der op út, feinten sawol as fammen. 't Wie al hwat let. Se wienen by in heidefjildtsje, dêr wienen sângatten. Sytse sei: "As wie 't de duvel èk,...
nl.verhalenbank.33641
Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie. Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...
nl.verhalenbank.19916
Jehannes Koster wenne yn Kollum. Hy hie in kear nei syn famylje ta west yn Twizelerheide. Doe't er op 'e weromreis wie, doe wie 't al let op 'e joun. Doe woarde er samar ynienen oan kant reage. Doe stie dêr in lykstaesje. Hy woarde sa binaud, dat hy is weromgong nei de famylje yn Twizelerheide en dêr is er dy nachts bleaun. Hy doarst net nei hûs ta.
nl.verhalenbank.19453
In famyljelid fan heit hat us mei in pleachbeest to meitsjen hawn. Dy moest nei Kûkherne ta. Dat wie in hiel ein rinnen. Hy siet by minsken en dêr hienen se 't oer in pleachbeest. Hy sei: "'t Bistiet net, dat der pleachbeesten binne." Mar de oaren hâldden fol fan wòl. Hy sei: "As se der dan binne, hoop ik jounich ien to sjen." Sa rekke er fuort. Hy hie...
nl.verhalenbank.19321
Wybrand Hovius fan Lutjegast fortelde my ris, yn Westerhorn by Grypskerk, tichte by 't spoar, dêr wie ris in keppel jongfolk byelkoar to jounpraten. Ien fan dy mannen swetste mar raek en sei: "Ik bin foar gjin duvel bang." Doe seinen de oaren ûnder elkoar: "Wy sille him ris bang meitsje." Ien fan dyselden gong de oare jouns, doe't it tsjuster wie, op in...
nl.verhalenbank.24075
Doe't Hindrik Holthuis noch feint wie, wie 't in los man. Op in kear kom er fan 'e Ham. Hy hie in buorrel op en dan stie er nergens foar. Tseard van Dekken wie doe stille plysje. Tseard en Mekke Anne seinen doe tsjin elkoar: "Wy wolle Hindrik us goed binaud ha." Sy gongen oer de Skeanpaden fan de Ham nei Hamsherne. Dêr seagen se dat se in wyt lekken...
nl.verhalenbank.21131
Egbert Hoekstra fan 'e Boelensloane kom us op in joun fan Surhústerfean. Doe't er by 't Blauhûs de bocht om gong, de kant nei Boelensloane út, roan der hwat by him; dan wie 't wer achter him, dan wer njonken him. Hy koe net sjen hwat it wie, mar it doogde net. Hy woarde bang. It swit briek him fan alle kanten út. Op 't lêst sette er sokken. Alhiel achter...
nl.verhalenbank.27597
35