Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
D'r zat op een keer een Benschopper in een café, in Benschop. Ze zeggen tegen hem: "Als je met schoppenboer naar buiten gaat, kan je daar een fles jenever krijgen", een fles of een borrel, dat weet ik niet. Maar hij dorst niet. Hij bleef zitten. Hij dacht, dat de duvel in 't spel was. Een leegloper noemen ze in Benschop ook wel een schoppenboer.
nl.verhalenbank.50899
Hil Murd fan 'e Sumarreheide wie in tsjoenster. Bern mochten net heal hwat fan har oannimme.
Op in kear wie der in famke, dat krige in apel en in par fan Hil. It bern woe se mar gau opite, mar dat kearde har mem. Dy ûntnaem it bern de apel en de par en doe lei se dy yn in panne del. Se die it lid der op. De oare deis sieten der in grouwe pod en in kikkert...
nl.verhalenbank.30566
Vroeger stond er bij Monnikendam een oude boereplaats, waar nou die nieuwe van Sluis staat. Nou, daar spookte het. Op een goeie dag kwamen er soldaten van Hoorn, en die vroege om nachtkwartier, omdat ze al zoo ver geloopen hadden. Dat konne ze niet krijgen, maar ze moste maar in de plaas gaan slapen. Dat woue ze niet, dus bleve ze liever buiten.
Maar één...
nl.verhalenbank.9328
As bern woarde ús forteld, as wy hwat opieten, dat in tsjoenster ús joech, dan krigen wy in pod yn 't liif. Om dy kwyt to reitsjen, moest men safolle griene sjippe en in stik of hwat spjelden en safolle wetter dêr op mei elkoar siede. Dan moest men dat focht dêr ôf dreagje. En dan moest men fan dat focht nou en dan hwat opdrinke. Men woarde dan bot...
nl.verhalenbank.21096
Ik boarte faek mei Germ. Op in kear boarten wy mei ús fjouweren dêr. Germ helle in tas mei apels. Wy krigen elk ien. Ik biet der daliks yn. Doe sei de jongste fan 'e beide boarters, dy't dêr ek wienen: "Bliksem jonge, 't wurdt in podde of in slange, ast him opytste."
nl.verhalenbank.20717
Wienen guon yn 'e Westerein bang dat de duvel har krije soe, dan seinen se njoggen kearen achter elkoar:
"Fuort, âlde duvel, dû krigest my net."
Dan koe de duvel har net krije.
nl.verhalenbank.38170
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S.
Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan.
Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad.
Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
Der wenne by ús in âld-minske, dat wie Simke Mathuzen. Dat wie in tsjoenster. As se by de wei stie, doarsten wy as bern net by har lâns.
As se ien hwat joech foroare dat yn in pod, seinen se. Men moast de earste hap útspije.
nl.verhalenbank.21032
Der wie in knap frommes, mar dat frommes koe noait in feint krije. Doe sei se op in kear: "Ik wol joun in feint ha, as is 't de duvel ek."
Dy jouns kaem de duvel by de doar. De faem wie deabinaud, mar de boerinne sei: "Ik rêd der wol mei."
Hja gong nei de duvel ta en sei: "Meije wy earst de skûdels wol ôfwaskje?"
"Jawol", sei de duvel.
Doe smiet de...
nl.verhalenbank.38587
Der wie jounpraterije by de boer. It gong der fleurich om ta en de praters woarden fol traktearre. De lytsfeint siet ek yn 't formidden. Dy woenen se bang meitsje. Se seinen tsjin him: "Dû krijst fan ús allegear in kwartsje, astû nou nei 't tsjerkhôf ta giest en in deabonke hellest út 'e bientsjekou."
De lytsfeint nom it fuortdaliks oan en gong op stap....
nl.verhalenbank.17570
Atsje lape wenne op 'e Tike. Hja sutele mei lytse lapkes, dy't hja forkocht foar in sint of twa of in stûr. It wienen mar lytse lapkes, foar knibbelstikken yn in broek of sa. Hja kocht se yn Drachten yn.
't Wie in goed âld minske, mar sy seach der hwat nuver út. Hja wie tige roungear en droech in wyt mûtske en seach hwat fremd út 'e egen. De minsken...
nl.verhalenbank.33277
Tinalinge is in soarte fan gehucht yn Grinslân. It leit tichte by Mensingeweer. Dêr stie in boerepleats. Dêr tsjinne in sawntich jier lyn in faem, dy hie in wyld hier yn 'e nekke. Hja koe noait in fatsoenlike feint krije omdat se sa bluistrich wie en sa wyld en alles der mar útflapte hwat har foar de mûle kaem.
Op in kear doe wie 't kermis. Dêr woe se...
nl.verhalenbank.19844
Dat is al lang geleden, maar nu iets over bijgeloof van jongere datum.Mijn broer is ook een grappenmaker. Graag neemt hij mensen er tussen. Nog dit jaar kreeg hij het twee keer klaar door spannend te vertellen grote volwassen kerels bijgelovig te krijgen. Op een feestavond hier in Jipsingboertange vertelde hij:
“Oal Jan Oarends mout d’r ’s nachts voak...
nl.verhalenbank.45647
In den buurt van het Schermerhorner bruggetje liepen vroeger 's nachts en reeds in den avondstond beesten rond. Volgens sommigen waren het groote zwarte honden met of zonder kettingen aan de pooten; volgens anderen waren het witte beesten. Menige boer durfde er niet voorbij te rijden, en de stoutmoedige die het wagen durfde, kreeg heel vaak een ongeluk,...
nl.verhalenbank.9189
In de Sterenbörg luip vrouger n klein wiefkng mit nhoudng op over n diekje. Menskng wuzzen dat wal en wazzen dr benauwd veur, tot dr n onverschillige vent was dai zee: “Ik woag mie dr aan; ik wil dat old mens t houdng van de kop ofgriepn.”
Op n oavend zol t weezn. Hai noar de diek en zien kammeroaden dr zachies achteraan. Um te kiekn hou of dat ofluip. t...
nl.verhalenbank.45053
dat spookhoes, Raarveld, den kon dan spookn, ja, den kon spookn. Ik heb der nooit aans eheurd.
E: Wat vuk spookn deur he dan?
L: Mien vaa hef ezegd, hier hef vrower n schoapschot stoan, wie hadn vief schoap had, dow ik noar school heb goan, honderd schoap hadn ze hier, mer doar was nen scheper, deat was Snuverink oet Siberië, doar woont der nog nen...
nl.verhalenbank.128600
