Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
45 datasets found
Dutch Keywords: bang geld
Myn suster is nou tolve jier wei. Sy wie frijgesel en tsjinne yn Amsterdam. Op in kear hie se nei in freondinne ta op bisite west. 't Wie op 'e joun. Hja roan werom lâns de Hearegracht. 't Wie dêr stil. Doe kaem der ynienen in keardel fan achteren oan en dy kaem har op side. Sy koe syn fuotten net sjen. 't Wie krekt as sweefde er. Hy sei tsjin har:...
nl.verhalenbank.21051
Vroeger stond er bij Monnikendam een oude boereplaats, waar nou die nieuwe van Sluis staat. Nou, daar spookte het. Op een goeie dag kwamen er soldaten van Hoorn, en die vroege om nachtkwartier, omdat ze al zoo ver geloopen hadden. Dat konne ze niet krijgen, maar ze moste maar in de plaas gaan slapen. Dat woue ze niet, dus bleve ze liever buiten. Maar één...
nl.verhalenbank.9328
Als een kind met de blinde belie geboren was, waren ze vroeger in Benschop bang dat de dokter de helm meenam, stiekum en die verkocht aan iemand die naar Indië ging. Die persoon droeg hem op z'n hart en hij was kogelvrij. Zo'n kind werd dan een blinde baby, omdat die blinde belie niet begraven was. Hij wandelde 's nachts over het kerkhof. Hij zag ook een...
nl.verhalenbank.50902
Geld in de grond In Helvoirt woonde vroeger Tonja, da was de vrouw van Pietje de Bont, die werde altijd nagejouwd door de kindere. Da ware volgens de mense ok 'n soort hekse. Pietje ging altij op een wei gras plukke, dat zei die tenminste, maar hij zocht verder. Hij dacht altij dat er geld in die grond zat. Hij ging er steeds wir terug, mar ik geloof nie...
nl.verhalenbank.41588
Hoe't men in wikseldaelder krijt: As men in wikseldaelder ha wol, mat men durf ha. En men mat nergens oan leauwe. Men mat in swarte kat oantuge. Dy kat mat men op 'e rêch yn in sekje drage. It mat roettsjuster wêze, gjin ljochtmoanne. Dan mat men 't hiele tsjerkhôf trije kear yn 't roun rinne. Elke kear as men it yn 't roun roan hat, mat men op syn minst...
nl.verhalenbank.19380
Op 'e Sawnbulten wenne in âld bryk wyfke, dat kwealik roan. Mar likegoed, troch har swarte kunst wie se samar in ein út 'e reek. Har eigen man wie bang foar har.
nl.verhalenbank.15747
En dat er ook nog wel euh verhaaltjes zo zijn eh met enige humoristische inslag. Wil ik hiermee demonstreren, dat gaat namelijk over het spook in de mijnwagen. Der werd eens op een schandalige manier wagens afgeklauwd, af gestolen hè. En dat betekende voor diegene die de wagens kolen gedolven hadden een schadepost hè. Want die kwamen niet op hun conto,...
nl.verhalenbank.128538
By âlde Roel Hindriks van der Wal dy't wenne op 'e tsjerkeplaets to Eastemar tsjinne in faem. (wie 't Sytske Vledder?) Guon (feinten of arbeiders) beaën har jild as hja yn 'e nacht nei har memme graef ta roan. Hwant sy tochten, dat hja dat net doarst. Hja moest der in kinber teken (in fûke) by lizze. Hja die it en kom wer thús. Sy leauden it net. Hja sei:...
nl.verhalenbank.20932
D’r was es iemes gestörve. Ik mos ien die tied dör ’n hekke um ien onze wei te komme. ’t Was al donkeroavend. En de kjel, die dood was, ston bé’j ’t hekke ien de wei. En hé’j had ’n buleke mee geld bé’j ’m. Dor zaten zeker de centen ien vör ’t strooj, dat ie bé’j den Boerenbond gehold had en nog nie betold. Ik mos eigelijk dör da hekke hin. Mar ik ziet...
nl.verhalenbank.49758
Alde Hinse Jehannes de Boer fan 't Swartfean krige us op in nacht selskip fan in pear man doe't er ûnderweis wie. Hy tocht: "Dy wolle my birove." "Ik mat earst efkes mei de âlde ôfrekkenje", sei er. Wylst draeide er mei de hakke in kûle yn 'e groun en lei dêr twa ryksdaelders yn. De twa naeiden út, sa hurd as se koenen.
nl.verhalenbank.20473
Yn Aldegea stiet in hûs, dêr stienen froeger trije greate linebeammen foar. Dy hienen har tûken oer de hiele wei hinne. Dêr wenne in skuonbaes yn dat hûs en dêr wie ek sliterij. Gâns boeren stieken dêr simmerdeis oan. Der stien krêbben foar de hynders foar de muorre. Hylke Bakker wenne dêr. Mar earder wenne dêr Theunis Harms Veenstra. Dy wie feanbaes en...
nl.verhalenbank.25052
Der wie in jongfeint, dy sei, hy wie net bang foar de duvel. As hy jild fan 'e duvel krije koe, dan naem hy dat yn tank oan. Dat wie yn 'e kroech, dat er dat sei. Doe moest er yn 'e joun de Twizelerwei lâns. Doe hie dêr ûnderweis ien west - hy koe net sjen hwa of hwatte - dy hie in ponge mei jild hinne en wer skodde. Hy hearde it jild rinkeljen. Dat hat...
nl.verhalenbank.36549
In Hellouw woonde ok tevens een heks. Die liet paard en wage van de dijk rije. Zwarte katte ware ook hekse. D'r war mense, die dorste geen geld an zulke mense aan te neme.
nl.verhalenbank.125637
Hinse hie in drokke praktyk. Der kamen fral faek minsken by him om rie út Grinslân wei. It is ris gebeurd dat se him tofiter ha woenen. Doe namen se it hier mei fan in soun hynder. Mar Hinse seach it fuort. Hy sei: "Dat hynder matte jim mar hjouwer jaen." Faek kamen se by him om rie as der bern bitsjoend wienen. De minsken wienen bang foar him. Soms focht...
nl.verhalenbank.32246
Der wie in skuonmakker, dy kom op in joun út 'e Trynwâlden wei. Hy hie aerdich hwat jild by him. Doe't er oan 'e Slachtebrêge ta wie, wie't krekt as lei 't him sa by dat der wol us guon wêze koenen dy't it op syn jild forsjoen hienen. 't Wie donker en 't wie in iensume wei. Dat hy tocht: "Ik gean hjir even ûnder 'e brêge." En dêr wie't al sa. Hy hearde...
nl.verhalenbank.20332
Der wie in boer, dy hie nei stêd ta west. Dêr hied er beesten forkocht. Hy hie gâns sinten bard en dy sinten hied er by him. Der wied er nou mei op stap nei hûs ta. Underweis hearde de boer guon oankommen. "Deksels," tocht er, "ik mei wol om in skûlplak sjen. Ik ha safolle jild by my, as se it dêr us op munte ha." Doe lei dêr in omkearde boat yn 'e berm...
nl.verhalenbank.19968
De duvel hie yn 'e skrúf sitten. Dêr hied er danich syn bikomst fan, dat hy wie deabinaud foar de skrúf woarn. Nou wie der in man, dy wist dat. Dy hie syn siele oan 'e duvel forkocht foar jild en nou soe de duvel him de oare deis om fjouwer ûre ophelje. Dat stie yn 't kontrakt dat dy man sels mei bloed ûndertekene hie. De man dy sei tsjin syn wiif: "As de...
nl.verhalenbank.18122
It mat yn Eastemar gebeurd wêze. Dêr wenne in faem, dy hâldde in weddenskip mei in pear feinten. Sy soe nei 't tsjerkhôf ta yn 'e nacht en dêr de biezemstok yn it graef fan har forstoarne frijer stekke. Dan koe se in ryksdaelder fortsjinje. Hja gong der hinne. It waeide ta. Doe't se de stok yn it graef stekke soe, fornom se net, dat se der in tippe fan...
nl.verhalenbank.21358
Een zoet gezelschap in een Limburgse herberg In de winter zat op een avond een zoet gezelschap vergaderd in de keuken van een herberg in een onzer Limburgse dorpen. Het was de burgemeester, een wethouder, de koster-onderwijzer-organist, nog een paar boeren en achteraf zat een jongen van een zestien jaar. Deze laatste wist blijkbaar geen andere, hem meer...
nl.verhalenbank.35885
In Ilpedam heb vroeger een meid ewoond: die was nergens bang voor. Ze diende in een herberg en dan plaagde ze her dikwijls, maar ze gaf er niet om. Nou wordt in zoo'n herberg natuurlijk van alles verhandeld, en zoo kwam op een goede avond het gesprek op die meid en dat ze zooveul courazie had. "Nou," zei er op lest ien, "ik wed dat ze vanavond om elf uur...
nl.verhalenbank.8855
35