Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
43 results
Dutch Keywords: avond
In Wintelre moet vroeger, wel meer dan honderd jaar geleden, vlak bij de kerk, een onderaardse gang geweest zijn die uitmondde in een kelder. En in die kelder moest een weerwolf zitten. Niemand had het dier ooit gezien. Misschien waren er wel, maar die waren nooit teruggekomen. Mogelijk, want soms werd er wel eens iemand vermist. Gevaarlijk dus, die...
nl.verhalenbank.49789
De geplaagde herder 't Gebeurde op 'Gravenhof' te Kessel, tussen 1860 en '70. Sjang van de Maas uit Neer was hier scheper; een onnozele, rustige kerel, die niemand kwaad deed, en elke dag zijn schapen hoedde. Maar na een tijdje maakten de boer en de boerin zich over hem ongerust. Elke avond na het eten verdween Sjang plotseling en keerde pas heel laat in...
nl.verhalenbank.35588
Weerwolven: Op de boerderij Gravenhof in Kessel-Dorp had men vroeger enige knechts. Een daarvan, goed voor zijn werk, deed wat geheimzinnig. ’s Avonds na het eten werd gezamenlijk rozenkrans gebeden. Deze knecht echter bad nooit mee, streek zich weg naar buiten, en bleef tot na twaalven zoek. De boer sprak met zijn andere knechts af, hem eens na te gaan....
nl.verhalenbank.69264
Je had vroeger bij ons een boerenknecht, die was thuisgehaald bij een boer. Op een avond ging die over de spoorlijn naar huis toe en toen zag die iets. D'r liep een beest voor 'm uit, een soort spookhond. Vroeger was 't een beest, rauw in z'n mond, maar daarna is die kerel helemaal veranderd.
nl.verhalenbank.72592
Flodderduûvel Dit was een soort monster, dat 's avonds uit het water kwam, en alleen zijnde personen van achteren besprong, op hun rug ging hangen en zich aldus liet dragen of meeslepen. Keek de persoon in kwestie om tijdens die karwei, dan likte de flodderduûvel hem in het gezicht.
nl.verhalenbank.13642
± 50 Jaar geleden vertelden sommigen, dat des avonds op eenzame wegen (liefst langs de waterkant) de zogenaamde "flodder" achter op iemands rug sprong met de twee voorpoten over de schouders en dat men dan die "flodder", welke soms heel zwaar was, moest meedragen tot men bijna aan zijn huis of de bewoonde huizen van het dorp kwam. Daar verdween de...
nl.verhalenbank.13514
297. Mien grootvader die kwam van Diem. En dén diende vrogger as jong bi'j Florissen in Oai. Jao. Dat ging goed. En toe harre ze 't oaver wèèrwolve. Toe ha mien grootvader gezeid: "Daor zin ik niks bang veur, veur wèèrwolve". Op een zekeren aovend had dén boer gezeid: "Grarus, gi'j mot petroalie hale". Toe geet e petroalie hale ien een bierfles. En hi'j...
nl.verhalenbank.22658
Spookdieren 't Zal 60 jaar geleden zijn toen een christelijke boerenzoon kwam vrijen met een nichtje van me te Burgh. De jongen kwam van Sir-Jansland. Ze kwamen bij ons op visite en toen vertelde de a.s neef, dat hij op bezoek was geweest bij zijn broer Koos op Dreischor. Hij was maar gaan lopen, want fietsen waren er nog niet zo druk. "Op de terugweg, 's...
nl.verhalenbank.13338
Ongeveer 1870 vertelde men mij het volgende: Een blinde man, welke woonde op den weg naar Vreeswijk (dus aan de Vaartsche Rijn) had de gewoonte 's avonds laat een wandeling te maken met een buurman, die hem dan begeleidde. Eens, tegen middernacht, bij een wandeling dicht bij den zogenaamde Liesbosch (tusschen Utrecht en Jutphaas) liet de geleider den...
nl.verhalenbank.13493
Rond de Neerkant woonden weerwolven. Op donkere wegen sprongen ze 's avonds bij de mensen op de rug.
nl.verhalenbank.46146
De man die absoluut eens uit moest In Schimmert woonde een man die, wanneer hij 's avonds met vrouw en kind aan tafel zat, de gewoonte had te zeggen: 'Ik moet toch absoluut eens uit!' In bet begin lette de vrouw daar niet zo op, maar toen dat herhaaldelijk voorviel, vroeg zij hem: 'Zeg me dan toch eens waar je alle avonden heen moet?' De man verzon dan...
nl.verhalenbank.43406
Spookdieren Mij is eens door drie verschillende personen op zeer verschillende tijden meegedeeld dat op de Waaldijk tussen Boven-Leeuwen en Druten 's avonds in pikdonker plotseling een abnormale grote hond, die plotseling verscheen, hen zwijgend met vurige ogen volgde en even plots aan de grens van Druten verdween. Beide personen waren niet bijgelovig...
nl.verhalenbank.13453
De weerwolf van Sweykhuizen Het was in de winter van het jaar onzes Heren 1887, dat de Heer wonderlijke gebeurlijkheden toeliet in het stille dorpje Sweykhuizen. Na een verzengende zomer die een schrale oogst had voortgebracht, was de herfst gevolgd met weldra kil en stormachtig weer. Menige boer die in de deemster van de kanten van Puth terugkeerde, had...
nl.verhalenbank.35854
In Hulhuze gebeurdenet, dat zon kjel soaves onder ’n boom gieng stoan. Snachs as de klok twoalf sloeg, viel dan ’t vel op ’m en hé’j veraanderde ien ’n werwolf. En dan kontie d’r op uut goan. Smèrs vörda ’t lich wier, giengtie wer onder den boom stoan. En dan nomen ze ’m het vel wer af. En kos ie nor huus goan.
nl.verhalenbank.49659
Fan 'e sawn jonges út ien húshâlding is ien in wjerwolf. Yn Sweagerbosk hat in wjerwolf wenne. Dy krige forkearing. Doe kom er op in joun werris by syn faem. Doe't er dêr in skoftsje by har sitten hie, sei er ynienen: "Nou mat ik hwat dwaen. Dû mast my hwat jaen dat ik toroppe kin." Doe hat de faem him in skelk of in skûteldoek of sa jown. Dy hied er...
nl.verhalenbank.35982
Nen weerwolf. 't Zal zoowat dertig jaor elien wezen, dow dit vertelsel is gebuurd. De stie waor dit vertelsel gebuurd is, ligt in 't noorden van Twenteland, de stie waor as vuur honnerden jaoren de ketik'kers de reeze duur de beume anpakten nao 't klooster van Sibcelo. Daor lee 'n kleen stieken dat de Goeze heette. Het spilken was bewoond duur Goezen Jans...
nl.verhalenbank.128404
De weerwolf 't Is wel heel lang geleden, maar toch echt waar gebeurd. Mijn moeder heeft het mij verteld, en die had het weer van haar moeder. In Meerlo woonde een naaister. Ze was niet getrouwd en daarom woonde ze bij een paar oude mensen in een kamer. Het huis stond midden in het dorp, dicht bij de kerk aan de weg naar Wanssum. Ze kon zo goed naaien dat...
nl.verhalenbank.35570
Dor was es ’n boereknech. En ’n beste knech ok. Dor was niks op ’m te zegge. Mar ien de winter mos ie zowat iederen oavend èrs nor toe. Woar nor toe zeitie nooit. Ok nie as ze ’t ’m vroege. Mar hé’j mòs en zòu weg. Da koj wel on ’m zien. Op ’n keer doch den boer: “Dor mot ik toch es meer van wete”. En hé’j zèj tege d’aandre ien huus: “We zullen ’m es ’n...
nl.verhalenbank.45233
Werwolve zien altied kjels of manne. Hekse altied wief of vrollie. ’n Werwolf is ’n kjel, die nou en dan gedwonge wur um zien eige te veraandere ien ’n wolf. Dorvör het ie ’n wolvepak of wolvevel nodig. Ze numen ’t duk ’t vel. Daddis èrs verstoppeld. Duk ien ’n holle knotwilg - ge wit nie in welke - of èrs aanders, woar niemes ’t zuke zal. Op ’n oavond...
nl.verhalenbank.49656
1.26. Heksen en de kwade hand Uit de troebele bron van onkunde opgeweld, leeft het geloof aan heksen en spoken in deze streken nog steeds voort, ofschoon slechts in 't verborgene en meest onder de lagere volksklasse. Godsdienst en beschaving hebben veel, zeer veel, doch nog niet alles kunnen uitroeien. Ds. Hanewinkel, die op zijne 'Reize door de Majory'...
nl.verhalenbank.50020
52