Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
45 datasets found
Dutch Keywords: avond Place of Narration: Drachten
Ik wie feint. Ik kom fan Surhústerfean en moest nei de Boelensloane ta. 't Wie jountiid en tsjuster. Ik wie op 'e fyts en hie de carbidlampe oan. Mar dy brânde mei ien pit. Ik stapte ôf om der even nei to sjen. Dat wie yn 'e buert fan it Blauhûs. Wylst ik dêr sa stie, kom der in dame oanstappen. It wie in great, swart frommes. Sy gong lyk foar my stean en...
nl.verhalenbank.23484
Sytse van der Lei en Ealse Kooistra wienen togearre yn tsjinst. Se hienen beide forkearing. Ealse hie forkearing mei in nicht fan my. Hy mocht graech in buorrel. Op in kear soenen se togearre my forlof nei hûs ta. De jouns stutsen se oan. Ealse hie fiersto folle hawn. Hy die 't mâl en sei 't raer op. It gong op in razen en roppen en healwiizjen. "As der...
nl.verhalenbank.37802
Yn Eastemar wenne in dokter, as dy jouns fan 'e pasjinten weromkom, moest er altyd oer it tsjerkhôf, dêr't in paed oerhinne gong. Dat paed gong oer in plankje, dat oer in droege sleat lei, om 't tsjerkhôf hinne. In pear jongfeinten woenen in grap mei him úthelje. Hja krûpten ûnder 't plankje en doe't hy der oer gong seinen se mei in raer lûd: "Dû hast my...
nl.verhalenbank.36922
Ik wie us op in joun oan 'e Skieding, tichte by Jehannes van der Wyk, yn 'e buert fan 't tsjerkje. 't Wie blêdstil waer, der wie net in sigentsje. Ik hie wolris heard, der binne beammen dy meitsje nachts leven. Dat hat doe ek sa west. De blêdden fan 'e beammen makken dêr ynienen in leven, it wie ôfgryslik yn ien wurd. Sy klepperen der oer. Hoe koe dat nou?
nl.verhalenbank.26064
Ik wie sechstjin jier âld, doe bin 'k nei Dútslân ta rekke. Doe't ik dêr in skoftsje west hie, doe seach ik op in nacht klear dat der trije arbeiders oan kommen. Ik lei op bêd. 't Wienen arbeiders út Hollân. De iene hie in broek oan mei in oar stik yn 'e knibbel. Trije dagen letter wienen se der. Dy mei in forsette knibbel yn 'e broek wie in neef fan my.
nl.verhalenbank.23492
Noait midden op 'e wei rinne by joun, seinen de minsken froeger altyd. Ien fan 'e Dwarsfeart roun ris mei syn maet midden op it paed. Doe sei syn maet: "Even oan kant, even yn 'e berm." It duorre even, doe sei er: "Gean nou mar wer op it paed. Der gong ús nyskes in lykstaesje foarby; dy is ús nou al passeard."
nl.verhalenbank.37144
Heit syn mem (Twizelerheide) hie de wask oan 'e line hingjen. Dy soe se by joun gau ynhelje. Mar doe sloech se de egen ynienen op in hiele greate houn, dy't lyk foar har stie. It beest wie sa great as in keal. Beppe koe fan skrik de egen noait wer ôfdraeije. Hja stie stokstiif en seach de houn mar oan. Doe't se even letter hwat bikaem en de egen even...
nl.verhalenbank.19319
Op in kear wie Ymke mei de faem op it lân oan 't jirpelsykjen. Doe smiet de faem him mei in rotterige jirpel. Ymke sei: "Famke, famke, hwat sille dy dy rotterige jirpels raer yn 'e mage sitte!" De jouns doe't se fan 'e jirpels ite soenen, pikte de faem dêr ek fan, mar hja hie hyltyd in rotterige jirpel oan 'e foarke.
nl.verhalenbank.19709
Mem har âlden wennen yn 'e herberch Het witte paerd to Eastemar op 'e hoeke fan 'e Snakkerbuorren. De murdehoeke, sa woarde dy herberch neamd, omdat ús heit, Japik Hoeksma syn bynamme wie Japik Murd. Op in joun, doe gong 't der bot oan wei yn 'e herberch. Mem wie doe noch in famke, hja siet by de tafel. It jongfolk wie sa roerich dat it wie net moai mear....
nl.verhalenbank.37153
Dongstruiers In Gariper boer hie lân yn 'e Stûkfjilden tusken Garyp en Warten. Dêr stjoerde er op in kear in feint en in arbeider hinne te dongstruien. It wie in hiele lape en doe sei er: 'Jim moatte jim mar kloek hâlde, dat jim hjoed dien krije'. 'Dat is goed, boer', sei de arbeider en se gongen hinne. Doe't se by it lân kommen wienen, bleauwen se...
nl.verhalenbank.12463
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen. Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei. Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
Mem en heit ha yn Boarnburgum wenne. Heit hie altyd fan alles to keap. Sy wennen yn in blok fan acht huzen, dat hiet 'de Moune'. Sy hienen doe noch mar ien jonkje, dat is letter weirekke. Doe kom der op in joun in âld minske fan goed njoggentich jier by har. 't Wie de widdou Minke Oosterwoud. Sy frege of it lytse koopmantsje dêr wenne. Dat wie heit. "Ja,"...
nl.verhalenbank.16845
Oan 'e Berchloane yn Drachten spoeke it. Alde Hindrik Stoarm gong der us op in joun lâns. Doe siet der in spoek op 'e bank oan 't jildtellen
nl.verhalenbank.18129
Myn ex-skoanâlden wennen yn Drachtster Kompenije. Hja hienen in kampke lân foar hûs lizzen. De buorlju dêr omhinne seagen op dat kampke lân alle jounen in ljocht brânnen. De âlde minsken seagen it sels ek. As se der by kommen, wie 't ljocht út. Doe is ien fan 'e bern troud en doe boude de âld man dêr in arbeidershúske op dat kampke lân foar de jonge lju....
nl.verhalenbank.18128
By 't Blauhûs wie jouns altyd hwat gerinkel yn 'e sleat.
nl.verhalenbank.23021
Der wienen in faem en in feint dy tsjinnen by in boer. De boer en de frou gongen ris op in kear to praten. Hja hienen al iten ré set foar de feint en de faem, mar de feint mocht sa dealese graech pankoeken. Doe't de boer en de frou fuort wienen sei de faem tsjin 'e feint: "Ik sil pankoeken bakke, dan triuw ik de papegaei ûnder 'e hantsjettel." De feint en...
nl.verhalenbank.32892
Rin noait midden op 'e wei by joun of by nacht, oars kin men troch in lykstaesje oan kant reage wurde.
nl.verhalenbank.27523
Der wie in greatfeint, dy wenne by de boer yn Boarn. Op in kear gong er nei Hinke ta. Hy woe de takomst wite. Hinke sei, der soe him in great ûngelok oerkomme. De greatfeint leaude it net. Der wie ek in lytsfeint by har op 'e plaets. Dy wie deabinaud yn 't tsjuster. Doe moest der us in kear in stik ark helle wurde. Dêr moesten se twa, trije stikken lân...
nl.verhalenbank.23625
Achter Surhuzum is in greate poel. Dy is midden yn 't lân, dêr't Piter van Bruggen ^ wenne hat. In famyljelid fan ús hat dêr us op in joun om healwei alven by helder ljochtmoannewaer in stim út 'e poel heard. Der waerd sein: "De tijd is der wel, maar de man is der niet." Twa jier letter is dêr in man fordronken. It wie Piterom syn kammeraed. Hy weage him...
nl.verhalenbank.17740
Der wenne in sekere Oosterhof op Kuzumer by Oldekerk. Hy wie in boeresoan. Op in joun let kaem er by de froulju wei. Hy stie even buten to praten mei in oare feint. Doe gong dêr in faem by harren lâns, dy wie hielendal rôse yn 'e klean. 't Like in knap jongfaem. "Kiek," sei de feint, dy't by him stie, "doar is ook nog 'n jonge meid. Die kinstou ja krekt...
nl.verhalenbank.19966
35