Datasets - ISEBEL

Over sterren. G.M.: Wees wa, dan stearft der wier een, dan stearft der doar ok wier een E.M.: Mien moder kwam ja oet Lemsel, ik was ja zo’n jong, nich, en ik kom ’s oavnds bie t lecht wees wa, ie mosn der ja bie lecht wier wezn, mer dat gung altied in t doonker, nich, mer het was dan luk döaster, wie komt doar, verrek, van Vrielman, wie gungn doar richtan...

avond

nl.verhalenbank.128537

I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...

achtervolgen

nl.verhalenbank.126991

Op in joun seagen wy by de Skieding wylde lantearnen. Dy bleauwen dêr op trije plakken stean. Op dy trije plakken kommen letter twa hûzen en in skoalle. De skoalle stiet der noch, de huzen net mear. 't Wie op 'e Skieding fan Grinzer Pein.

avond

nl.verhalenbank.25396

Op it plak dêr't nou ús hûs stiet, dêr't wy yn wenje, dêr seagen guon alle jounen in lampe brânnen. Doe stie dit hûs der noch net. Itselde jiers noch waerd dit hûs boud. En doe wie de lampe der echt. It ljocht skynde jouns troch de ruten hinne.

avond

nl.verhalenbank.31801

Ik heb vroeger wel duk heure vertelle over dwoaslichjes, mar ik weet nie mer, of ik ze eiges wel es gezien heb. Ze zèje vroeger, dat ’t heel kleine lichjes ware, die soaves bute rondzweefde. ’t Zoue de ziele gewes zien van klein kiender, die, zonder gedupt te zien, ware gesturve. Ok heb ik wel es heure vertelle, datte dwoaslichjes as belle over ’t woater...

avond

nl.verhalenbank.49762

By Mountsjetille oan 't Knjillisdjip seagen se froeger ljochtsjes by jountiid. Doe seinen se: "Dêr komt in wei lâns skielk." En dy wei is der èk kom.

aanleggen

nl.verhalenbank.32662

Dwoaslichte zien nie ien den hemel, nie ien de hel en ok nie in ’t vagevuur. De minse zèje, dat ’t de ziele ware van ongedöpte kiender. Die kwame soaves wel es as lichjes rondzweve. De minse zage ze dan wel en gingen ’r op af. Ze liepe ze wel achternoa um te zien, wor ze bleve en wa ’t eigelijk vör dinge ware. En zo kwame die minse wel ’s ien ’t woater...

's avonds

nl.verhalenbank.50211

Us pake wenne op it Wytfean. As er jouns dy kant nei de Harkema útseach, dan seach er dêr allegear ljochtsjes. It wie dêr doe noch heide, en minsken wennen der hast net. Mar letter is Harkema bot oanboud en doe kamen der ek in soad ljochten.

avond

nl.verhalenbank.31211

Dorover [dwaallichten] hemme we vroeger duk heure vertelle. Ze zèje, dat ’t kleine lichjes ware, die soaves rondzweefde, vöral langs hegge en struke. ’t Leke wel kleine vunkskes. ’t Zoue de ziele zien van kiender, die op ’t kerkhof ien ongewijde aarde begrave ware. Dus die vör ’t stèrve nie gedup ware. Die hemme gin rus en komme soaves rondzweve.

's avonds

nl.verhalenbank.50162

Dwaelljochtsjes, dat is ek foartsjirmerije. Op in snein-to-joun kom myn folk de Geriperwei del. Dat is wol 70 jier lyn. Doe seagen se dêr allegear ljochtsjes. Ek reade, lyk as nou de achterljochtsjes fan fytsen en auto's ensa. Dy ljochten ha se doe allegear fan tofoaren sjoen.

achterlicht

nl.verhalenbank.11560

Froeger seagen wy hjir en dêr wolris in hûs yn 'e brân stean, dan brânde dat hûs letter op. Ek seagen wy by joun wolris op guon plakken in ljocht, dêr't dan letter in hûs kom to stean. Ik wyt noch wol dat pake sei: Hjir by 't poeltsje dêr komt in nij hûs to stean. Dêr ha 'k wol hûndert kear in ljochtsje brânnen sjoen. Dêr is letter èk in hûs kòm.

avond

nl.verhalenbank.15908

Daar werd ook van verteld en je heb van die mense, die zegge, dat ze dat zelf hebben gezien. Dan ginge ze 's aves naar 't land of ze ginge 's morges vroeg de paarde hale en dan ginge de stalkaarse op 't oor van 't paard zitten.

avond

nl.verhalenbank.125702

By de polderdyk ha guon dúdlik dêr twa ljochten sjoen jouns. Letter waerden dêr twa huzen delset. Antsje Kak en Bearn Dekker kamen dêr to wenjen.

avond

nl.verhalenbank.20396

Dwaallichten: Vóór de ontginning van het Broek bij het Beesels gehucht, “Bussering” was alles begroeid met wild grasland en struikhout. Mijn vader vertelde dat daar in zijn tijd ’s avonds een geheimzinnig lichtje tussen het struikgewas zweefde, iedere avond om 11 uur. Het lichtje bewoog zich schommelend enkele honderden meters op en neer. De mensen...

aanjagen

nl.verhalenbank.69395

1.21. Nog meer 'gloeiigen' Wat hier voor 'een gloeiige' wordt gehouden noemt men ook wel 'een stalkaarsje'. Gewoonlijk vertoonen zich deze lichtjes, dwaallichtjes, op plaatsen waar de bodem moerassig is en zijn, naar 'men' beweert in deze streken geene zeldzaamheid. De op en neergaande beweging, het plotseling komen en verdwijnen bij avond in een eenzaam...

avond

nl.verhalenbank.50015

De vuurman - te Venloo en te Arcen Bij den ondersten Houtmolen vlak bij Venloo spookte vroeger ook alle nachten zoo’n vuurman. En hij eischte een cijns van de bevolking. De bewoners daar in de buurt moesten hem jaarlijks een kar zand, een paar blikken schoenen en zeven en een halven stuiver geven. Kreeg hij die niet, dan maakte hij het hun soms lastig....

aanvallen

nl.verhalenbank.49521

DWAALLICHTEN In vroeger dagen waren er zo veel dwaallichtjes rond Loosduinen, dat ze 's avonds op de punten van de stokken van de wandelaars en op hun hoeden kwamen zitten. 's Morgens vroeg, als men uitging om de koeien te melken, zetten ze zich op de melkjukken en de melkemmers en zag men ze overal op de palen en de hekken, die de weilanden van elkaar...

avond

nl.verhalenbank.32567

Brammetje de Hamer van Krabbendijke, kleermaker van beroep, ging op een avond weg en kon maar niet thuisgeraken. 's Morgens om vier uur klopte hij aan en deed zijn doodongeruste vrouw open. Dat heette "door de zwarte kunst". Als iemand "de pik" op je had, kon hij van alles met je uithalen, zoo'n zwarte kunstenaar! En je moest alles doen, je kon niet...

alf

nl.verhalenbank.13275

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur