Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
19 datasets found
Dutch Keywords: angst begraven
Als een kind met de blinde belie geboren was, waren ze vroeger in Benschop bang dat de dokter de helm meenam, stiekum en die verkocht aan iemand die naar Indië ging. Die persoon droeg hem op z'n hart en hij was kogelvrij. Zo'n kind werd dan een blinde baby, omdat die blinde belie niet begraven was. Hij wandelde 's nachts over het kerkhof. Hij zag ook een...
nl.verhalenbank.50902
Surinamers vertellen elkaar graag jorka tories, wat spookverhalen betekent. Op het forum van Mamjo worden veel van dit soort verhalen (vooral anoniem) gepost. Uiteraard spelen veel verhalen zich in Suriname af. Maar de Surinamers die in Nederland wonen maken ook veel onverklaarbare, bovennatuurlijke zaken mee. Hieronder een (ter bevoordering van de...
nl.verhalenbank.49922
Voorloop. Verteller: De heer Brakke. Dit verhaal heb ik van de dominee zelf, en die liegt er niet om. Dominee kreeg eens een boerenknecht op bezoek. De jong was bleek van schrik. Onderweg had hij een lijkwagen gezien. Die kwam een laan af van een boerderij. Plotseling sloegen de paarden op hol. De wagen kantelde en uit de kist vielen twee mensen, een...
nl.verhalenbank.42971
Een zoet gezelschap in een Limburgse herberg In de winter zat op een avond een zoet gezelschap vergaderd in de keuken van een herberg in een onzer Limburgse dorpen. Het was de burgemeester, een wethouder, de koster-onderwijzer-organist, nog een paar boeren en achteraf zat een jongen van een zestien jaar. Deze laatste wist blijkbaar geen andere, hem meer...
nl.verhalenbank.35885
Ik haw ris mei de keppel to flaechslûken west nei in plakje achter Bedum. Wy sliepten yn in âld skuorre. It spoeke dêr. Yn 'e foarkeamer wennen minsken. De baes sei: "Op dat plak yn 'e skuorre meije jimme net komme." En doe wiisde hy 't plak oan. Doe't wy in nacht yn dy skuorre sliept hienen, gongen de oare moarns de minsken hast allegear nei hûs ta. Hja...
nl.verhalenbank.20725
Voor het volgende verhaal moet ik u meenemen naar de z.g. 'Tempel', een klein wijkje gelegen tussen Eindhoven en Nuenen. Of liever gezegd, tussen Tongelre en Nuenen. Want in de tijd dat dit verhaal zich afspeelde was Tongelre nog een zelfstandige gemeente en viel het nog niet onder Eindhoven. Dit verhaal moet zich honderden jaren geleden afgespeeld...
nl.verhalenbank.49829
Us mem is yn 'e Harkema great brocht. Hja fortelde der wenne yn 'e Harkema in âld frou, dy siet altyd to spinnen. Froeger wie it de gewoante, as de lju in himd hienen dat net al to bêst mear wie dan brûkten se dat as deadshimd. It wie doe in earmoedige tiid. Doe't dat âld minske kom to forstjerren, dat altyd siet to spinnen, dienen se har in himd oan,...
nl.verhalenbank.24178
Spookdieren Op het muurtje van het mollenkerkhof (een kerkhof voor zwervers) in Soest zat een rond voorwerp met twee vurige ogen. Het sprong op de kruiwagen, waarmee de man het bos of velde in was geweest en bleef daar zitten tot het huis van de man bereikt was. Drie dagen lang kon de man geen woord uitbrengen, at, dronk, noch sliep. Of het een bepaald...
nl.verhalenbank.13313
Doe't heit 65 jier âld wie troude er foar de twadde kear mei âlde Pyt. Pyt hie al twa manlju yn 't graef. Heit hat net lang mei har troud west. Yn 1938 stoar hy oan 'e kanker. Pyt har bern en wy krigen doe greate rûzje. Wy woenen ús heit op 'e Heide op 't tsjerkhôf ha njonken ús mem. Pyt woe him yn 'e Ham op 't hôf ha njonken har beide oare manlju. De...
nl.verhalenbank.15882
Dan heb je de zwarte kraaien. Dat waren de boodschapper van Wodan, he, Hugin en Munin. De een is het geheugen en de ander is de gedachte. Hugin en Munin. RK: Is dat Gronings? H: Nee, ik denk heel oud middelnederlands. En ook op deze tijd van het jaar...men was er echt bang voor he. Hugin en Munin. Maar op deze tijd van het jaar [heb je?] die verhalen....
nl.verhalenbank.43839
Je hoorde ok nog wel is zegge in Woerekom d'r was hier vroeger nog wel is een man. Die zei: "Ik ben niet bang!" Die was 's nachts op het kerkhof. De doodgraver had de baar op het kerkhof laten staan. Toen sloot die man een weddenschap: hij zou de nacht op die baar doorbrenge. Toen hoorde hij een stem: Wat daarop legt is nog zo erg niet. Wat daaronder zit...
nl.verhalenbank.72824
Der wie us in hiele rike mynhear, dy hie in húshâldster. Doe't er stoar liet er de húshâldster bilove, sy moest al syn jild mei yn 'e kiste dwaen. De húshâldster die dat. Nei ôfrin fan 'e bigraffenis koe de famylje nergens it jild fine. Doe biskuldigen se de húshâldster derfan dat dy it stellen hie. Mar hja ûntkende it. Doe gongen se der mei foar it...
nl.verhalenbank.17058
Atse Kûper fan Eastemar gong der froeger op út to stellen en to roven. Hy stiel fé en dat slachte er dan. It fleis forkocht er. De fellen en it ôffal bidobbe er yn 'e groun yn potten. Dat die er yn 'e stâl. Dêr stie in hiele lulke kedde, dêr doarst net ien by komme.
nl.verhalenbank.27759
Opten Dries wonde Groadus Mielder en nèven ’m wonde zien zwoager Jan Huting. Groadus gieng dood en wier begrave. Op ’n keer was Jan Huting on ’t hout hakke vör de kachel en zien zoon ston nèven’m. Opens zèj die: “Voader, kiek ’s nor ’t huus van ome Groadus. Die kiekt dör ’t raam hirrenopper [hier op aan]”. Jan Huting keek en zag ’t ok duidelijk. Gaauw...
nl.verhalenbank.50183
De hoarvlecht van Lòppersom Daar leefde ze eens, de trotsche schoone, Die slechts haar eigen schoon aanbad; Die menig rijk en braaf mans zone Vergeefs tot haar aanbidder had. Zo 'zingt' de nu vergeten dichter T. Raven Hzn. in de Volksalmanak van 1846. De Lòpster jongedame in kwestie had veel bekoorlikheden, doch het meest was ze ingenomen met haar...
nl.verhalenbank.42427
God’s weer, goed weer. Een keurig mannetje, hoewel hij niet getrouwd was. Nooit brandde hem ’t eten aan. Als hij in een winkel van Venloo kocht, behoefde hij heelemaal niet dadelijk te betalen, want men kende hem al. Men begreep wel, dat hij soliede was. Ge weet het, dat ge, als je zoo’n keurig mannetje ontmoet, dadelijk over het weer begint te praten. Ge...
nl.verhalenbank.42093
De begrafenis in den nacht. Er moet in Opende een herbergier hebben gewoond, die de gave van den voorloop bezat. Maar hij wist dit niet, want geen mensch had hem ooit verteld, dat hij met den helm was geboren. Ja, niemand scheen het te weten: de moeder, de tantes, de baker, die in zulke gevallen de wonderlijke tijding wel ver in de rondte zaaien, zwegen....
nl.verhalenbank.42083
De plaatsmajoor van Nijmegen. Evenals in bergen-op zoom, heeft er ook in Nijmegen een plaatsmajoor gespookt, van wien men vertelt, dat hij tijdens zijn leven nooit tevreden over zijn manschap was. Geen een kon het hem ook naar den zin maken, zelfs niet de grootste dienstkloppers. Er heeft nooit een Nederlandsch officier geleefd, die mee- doogenloozer en...
nl.verhalenbank.42066
Van begraven schatten. B. Een molenaar kon geen knechts houden; en wonder was dat niet, want 's nachts om twaalf uur begon zijn molen uit zichzelf te malen en was het er een leven als een oordeel. Door ondervinding geleerd, besloot hij om het verder maar zonder knecht te stellen. Maar op een goeden dag meldde er zich toch een aan, en na wat over en weer...
nl.verhalenbank.35029
35