Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords

There are no Dutch Keywords that match this search

German Keywords
Show More German Keywords
Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
9 datasets found
German Keywords: Herrin sacrilege
In Giersdörp hett en knecht ‘n mäten beslapen hatt. De eddelfru schickt de lüd’ to kirch um hett de diern an aben bunnen, un de knecht hett böten müßt. As se verbrennt is, röppt 'ne stimm ut 'n keller, de gnedig fru sall kamen. Se schickt dat stubenmäten hen. Ne, de g.1) sall kamen // to'n 3 mal: wenn se nich sülm kümmt, ward se haalt. Se ninmt ’t...
Rosswitz: eddelwief von Viereck (bedeenter un dat husmäten hebben sik leewt) de middlung dat se weg sünt, makt se dat prat (?).... se hett dat mit käden inrichtt hatt // ieserne platen an´n aben. dor hett se dirn mit käden as fastbunnen // is so verschräut // kloetern de tähnen rut.
Grundshagen. In Grundshagen ist eine Edelfrau gewesen. Ein Mädchen hat was verbrochen gehabt, da hat sie einen Ofen heiß machen lassen und sie daran gebunden. Als sie tot ist, zeigt sie die weißen Zähne so. Da hat sie [sie] mit dem Schlüsselbund gehauen. (1760 ist sie [die Edelfrau?] gestorben.)
In Grundshagen Ofen heiß Mädchen schlägt mit Schlüsselbund auf Zähne. (Erzähler: Müller Hinze, Klütz, Kreis Grevesmühlen. Aufzeichner: Wossidlo, 2. 10. 1911)
[442] Bestrafte Grausamkeit
De Figuren in de Dreveskirchener Kirch süllen von Damekow ut stammen. Dat süllen de dree Frugens sien von dennʼ Damekower Herrn. De een sall gor to gottlos wäst sien: de het ehr Huusmäten anʼn Aben verbrennt, un donn het se toʼn Kutscher seggt, he süll anspannen un de Pier lopen laten so dull un wohen se Wullen. Dor steiht ʼn groot Huus. Vor dat Huus...
[257] Bestrafte Grausamkeit
En Swiendiern is bi ʼne adlige Damʼ, de is so stolz wäst, se het kenen dankt. Se blift doot. Donn sitt se ümmer up ʼn Trogg, un seggt ümmer „guten Morgen (Dag, Abend)“. De Swiendiern ward dat oever, se geiht hen na ʼn Paster un vertellt em dit. De raadt ehr, se sall man seggen: „Einen schönen guten Morgen gebe dir Gott!“ Se deit dat. Dor hadd se all...
[231] Stolz / keine Ruhe
En Presterfru is geizig wäst, ⸢se⸣ het alle trööstt, se harr nix to vergäben. De het ʼn oll Mäten hatt, de het alle wat gäben, oever blos bedanken hebben se sik nich dürft, ⸢blos⸣ „vääl Gottslohn“ seggen. De Pasterfru blifft doot, dat Mäten wirtschaftt dennʼ Paster wieder. Wenn se Swien fodert, sitt de Fru ümmer up ʼn Swienstrogg. Se kann nich dat Foder...
In Rottmannshagen is ʼn Eddelwief wäst, de het ehren Kutscher dootslagen mit ehr iesern Ääl. Hinnern Kirchhoff is ʼn Barg, dor het hei begraben Warden süllt. As se gegen dennʼ Kirchhoff kamen, hebben de vier Pier mit dat Liek nich betto wullt. Dor kümmt dat Eddelwief an un sleit de Pier so vääl mit ehr iesern Ääl, dat se bettogahn. Dor is he begraben up...
Rottmannshagen Edelfrau // Kutscher mit isern Äl doot slagen. / Leiche will nicht auf Kirchhof. / Edelfrau schlägt Pferde. / Bruder: Hasselhandstock // grün werden / un. unschuldig (selig).
35