Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show Only Popular Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Dat er vroeger reuzen in Drenthe geleefd hebben werd door de bevolking zeker aangenomen, al was het alleen door de aanwezigheid van de 'Dikke Stienen': de hunebedden.
Dat de reuzen de zwaarste als knikkers gebruikten, wordt vooral langs de Hondsrug verteld.
De hunebedden om Borger zijn volgens de overlevering als volgt gebruikt: de reuzen wierpen elkaar...
nl.verhalenbank.49229
DE HEUVEL BIJ WELLERSLOO.
Te Wellersloo bij Venray ligt een heuvel alleen in het veld.
In de Peel woonden vroeger reuzen.
De kleine menschen, die voor de reuzen moesten werken, hadden geregeld last van het overstroomen van de Maas. Daarom zond de oude reus, die het ook niet kon lijden, dat de jongens luierden, zijn kroost naar de Maas, om de bedding te...
nl.verhalenbank.42821
Reuzen
Voor 'n halve eeuw hoorde men nog wel 't volgende verhaal:
Hier in de buurt ligt de Weverlose Berg, 'n hoge zandheuvel. Deze ontstond als volgt:
Drie reuzen groeven de Maas. Na zeven jaar werken zei no. 1: 'We schieten al aardig op.'
Zeven jaar later antwoordde no. 2: "t Gaat nogal.'
Weer na zeven jaar sprak no. 3: 'Is me dat een gebabbel! Ik schei...
nl.verhalenbank.35576
Twa reuzen wienen yn Eastemar. Sy moesten nei Wargea ta. It gong drok op in graven, sy dolden mei in heale pream. Doe kommen se by in doarp, doe seinen se: "Wy bin der samar." Doe krige dat doarp de namme fan Sumar.
Doe't se in hiel ein fierder wienen seagen se in tsjerke stean mei in toer. Dêr gongen se tsjinoan stean. "Hè," sei de iene reus, "ik bin...
nl.verhalenbank.23819
Yn Akkrum, dat doe noch gjin namme hie, wie in reus oan 't slatten. Dêr krige er 't bot fan yn 'e rêch. Dat kom om't er hyltyd krûm stien hie ûnder 't slatten mei in bollepream.
Doe sei er: "Ah... krom!"
It plak krige doe de namme Akkrom.
(Der wurdt ek forteld, dat twa reuzen dêr ris mei in kanael oan 't graven wienen. De iene seach achterom. 't Kanael...
nl.verhalenbank.33046
Twa reuzen slotten in feart. Elk mei in heale bollepream.
Hja wienen warch en woenen even bikomme. Doe linen se tsjin 'e tsjerke fan Britsum. Dy koe 't net hâlde ûnder sa'n swier gewicht en biswykte.
"Ik brits him", sei de iene reus. It plak krige de namme Britsum.
nl.verhalenbank.20937
Der wienen twa reuzen, in heit en in soan. Dy groeven de Rijn. Hja seinen neat, hwant de heit sei: As men praet kin men net arbeidzje. Hja wienen al in lyts eintsje oer de Nederlânske Grins foarby Lobith, op nei Pannerden. Doe bigoun de soan to praten.
"Heit - " sei er.
Doe sei de heit tsjin syn soan: "Astû net in pear hûndert jier dyn mûle hâlde kinst,...
nl.verhalenbank.30174
Der wienen in pear reuzen, dy wienen drok oan 't wurk west yn 'e buert dêr't nou Wargea leit. De jouns gongen se tsjin 'e toer oan stean om even út to pûsten. "Hè," sei de iene tsjin de oare, "hwat haw ik in warge lea." Dat hearden guon, en doe neamden se it plak, dêr't dat sein woarde: Wargea.
nl.verhalenbank.23544
Yn Wargea wenne in reus.
In skipper wie dêr kom mei in skûtefol branje. Dy branje moest deselde dei noch út it skip wei, mar de skipper seach der gjin kâns ta.
Doe sei de reus: "Ik sil dy helpe." Hy nimt de hiele skûte út it skip wei en leget him omkeard op 'e wâl. Hy hie dy deis oan 't slatten west en dus hied er syn nocht. Om hwat út to rêsten lei er...
nl.verhalenbank.20934
Doe gongen se nei Akkrum en dêr gongen se tsjin 'e tsjerke oan stean. Mar dy rekke forbûgd.
"A - krom", sei de twadde reus. Dêrfandinne de namme Akkrom.
nl.verhalenbank.20938
To Britsum wienen ek twa reuzen oan 't wurk west.
Dy rêstten even út en leinen mei de earmen op 'e tsjerke.
"Krak" sei de tsjerke.
"Hwat wie dat?" sei ien fan 'e reuzen.
"Ik bruts him", sei de oare.
Sa hat dat plak dêr de namme Britsum krige.
nl.verhalenbank.20626
Reuzen hebben de Maas gegraven. Na lange tijd werken waren ze nog niet opgeschoten, maar na zeven jaren begon het werk te vorderen. Soms schraapten ze hun klompen af op hun schop. Die afval werden bergen.
nl.verhalenbank.43895
Der wienen ris trije reuzen oan 't slatten, tichte by Ljouwert. De iene sei: "Dat is ús deel." Sa hat it Deel de namme krige. De oare sei: "Mar wy ha mear." Sa is de namme Lange Meer ûntstien. En de trêdde gong mei de earms oer de tsjerke hinne stean en sei: "Warge, warge lea." Sa is de namme fan dat plak Wargea (Wergea) ûntstien.
nl.verhalenbank.31331
Yn 'e Westerein wenne Hanne Krämer. Dat wie in tsjoenster, seinen se. Hy arbeide mei ús pake, hja hienen graefwurk achter Ljouwert. Dêr moesten se elke dei hinne rinne en dat wie in bloedigen ein. Moarns 1 à 2 ûre gong pake al op stap.
Dan gong er by Hanne Krämer oan.
"Wolst ek mei?" rôp pake dan.
Dan lei Hanne noch op bêd. Dan sei er: "Gean mar fuort. Ik...
nl.verhalenbank.33147
Hoe't Wargea oan syn namme kaem.
Twa reuzen hienen de hiele dei skript. Hja hienen oan 't graven west. Doe rêstten se even út. Hja leinen de hannen boppe op 'e tsjerke en de iene sei: "O warch, o warch, o warch!"
De minsken dy't dat hearden joegen doe dat doarp de namme fan Wargea.
nl.verhalenbank.37697
Doe tochten se: Lit ús dan mar even tsjin dy oare toer oanlynje, dat liket in sterken-ien. It wie de Stienzer. En sjoch, dy bijoech him net, dy bleau stean. Dêrom hjit dat plak 'Stiens'.
nl.verhalenbank.20940
Doe gongen se nei de Falom. Mar dêr gong it har noch minder ôf, doe't se tsjin 'e tsjerke oanlinen. De hiele tsjerke foel om.
Sûnt hjit it plak Falom.
nl.verhalenbank.20939
De hallikunatie van 'n Hollènder
'n Werkloze Hollènder ('n Drentenaar naar m'n bron) was tewerkgesteld op een der staatsmijnen. 't Beviel hem daar niet te best, en hij ging toen werken op de Willem-Sophie. Of ie nu van z'n veenstreek 'n reuze ontwikkeling naar Limburg had meegebracht, zij gegist, maar hij deed alsof. Socialist geworden in merg en been,...
nl.verhalenbank.35864
