Dataset extent
nl.verhalenbank.33627
Doekel seach ek spoken. Dy spoken kommen fan Earnewâld út wei, se farden yn in boatsje oer 't wetter.
Hja en Marten Skeet stienen op in joun bûtendoar.
Doe sei se: "Marten, mast ris even sjen."
Mar hy seach neat.
"Hwat is der dan?" frege er.
"Se binne der wer", sei se. En doe wiisde se nei 't plak dêr't se de spoken seach.
Doe krige Marten in brjit (in greate heafoarke) en smiet dêrmei op 'e spoken. Mar hy rekke in âld wylgene beam. De foarke bleau der yn stykjen en bruts. Lange tiid koe men de tinen fan 'e foarke noch yn dy beam sitten sjen.